Στα Αρχαία Μυστήρια, όπως και στα Χριστιανικά, οι πιστοί-μυημένοι διδάσκονταν κυρίως κάποια συγκεκριμένα πράγματα, όπως:
- Η ψυχή και μετά τον θάνατο συνεχίζει να ζει και να αισθάνεται.
- Στη μετά θάνατον ζωή υπάρχουν αμοιβές και τιμωρίες.
- Μόνο όσοι συμμετέχουν σε αυτά θα τύχουν της μελλοντικής "σωτηρίας".
- Για να απολαύσει ο άνθρωπος τη μακαριότητα των Ηλύσιων Πεδίων ("Παράδεισος") έπρεπε να αγαπήσει με όλη τη δύναμη της ψυχής του και να ζει ενάρετα.
- Πρέπει να γνωρίσουν τον Ένα Θεό, τον δημιουργό του Παντός. Και να πιστεύουν στην Θεία Πρόνοιά του.
Παράλληλα, στα Αρχαία Μυστήρια οι μύστες μέσα από τη χρήση παραβολών διδάσκονταν σταδιακά τα μυστικά του κόσμου και του σύμπαντος καθώς και την αποκρυπτογράφηση των ποικίλων συμβόλων.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε πως και ο αρχέγονος Χριστιανισμός χρησιμοποιούσε πλήθος αντίστοιχων και πολλές φορές πανομοιότυπων συμβόλων με τα Αρχαία Μυστήρια: αρνί, φίδι, περιστέρι, ελάφι, ιχθύς, υδρία, τρίγωνο, σταυρός κ.λπ.
Στη συνέχεια όμως ο κρατικός Χριστιανισμός απομακρύνθηκε από τον συμβολισμό, ταυτίζοντάς τον με τον Γνωστικισμό και καταδικάζοντάς τον ως αίρεση. Σήμερα κάποια σύμβολα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται περιθωριακά αλλά πλέον είναι κενά περιεχομένου...
14 σχόλια:
Ηλύσια Πεδία ➪ Παράδεισος
Ασφόδελο Λιβάδι ➪ Καθαρτήριο
Τάρταρος ➪ Κόλαση
Στο παραπάνω σχήμα δύο τρόποι διεξόδου δίνονται από την αρχαιοελληνική και τη χριστιανική μεταφυσική, διαδοχικά: α.) Μετενσάρκωση, β.) Αποκατάσταση των πάντων
Ακόμα και στον Ισλαμισμό που οι περιγραφές της Κολάσεως είναι φρικτές, υφίσταται η αντίληψη ότι ο Μωάμεθ θα μεσολαβήσει "κάποια στιγμή" υπέρ των αμαρτωλών στην Κόλαση προς τον Αλλάχ!!
Δηλαδή, μόνο η ορθόδοξη χριστινική θεολογία δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία?
Όχι δίνει!
Με τη μορφή της "αποκατάστασης", όπως διατυπώθηκε από Γρηγόριο Νύσσης, κυρίως!
Το ασυμβίβαστο μεταξύ της παντοδυναμίας-παναγαθότητας και της αιώνιας τιμωρίας πεπερασμένων πλασμάτων αναδεικνύει μια χαράδρα αντιφάσεων!!! Ένα βάραθρο το οποίο δεν μπορεί να "γεμίσει" με την περιβόητη ελευθερία βούλησης και μόνο κι οι πιο "ψαγμένοι" της εποχής, το αντιλήφθηκαν....
Η λαχτάρα της "συλλογικής ανθρωπότητας" για τα υπέρμετρα...... Μεγέθη (τα "μεγάλα" γενικώς) μεταφέρεται και στον "νοητό" κόσμο και δημιουργεί αδιέξοδα και αντιφάσεις ανάλογες! Τα δόγματα αποτελούν απόπειρες "ορθολογικοποίησης" αυτού που "δεν γνωρίζεται"... του "Μυστηρίου"..
η άποψη αυτή του Νύσσης, που μάλλον την πρωτοσυναντάμε στον Ωριγένη, δεν είναι ορθόδοξη.
Αυτά που λες στο τελευταίο σου σχόλιο προτείνω να τα συστηματοποιήσεις λίγο και να τα κάνεις σύντομο κειμενάκι να το δημοσιεύσουμε. έχουν πολύενδιαφέρον
Του Ωριγένη δεν είναι, αλλά όπως διατυπώθηκε από την Νύσσης.. έμεινε "ανοιχτό" το θέμα, αφέθηκε ως "θεολογούμενο"!
πώς είχα την εντύπωση πως τη θεωρία περί αποκατάστασης των πάντων την πρωτοδιατύπωσε
επίσημα ο Ωριγένης και η άποψή του αυτή έχει καταδικαστεί, μαζί με άλλες, από μεταγενέστερη οικουμενική σύνοδο?
Η άποψη αυτή δεν είναι "θεολογούμενο". Έχει ρητά απορριφθεί και καταδικαστεί ως "αιρετική". Απλά, για λόγους σκοπιμότητας, η Εκκλησία δεν τόλμησε να αναθεματίσει τον
Γρηγόριο Νύσσης και τον Μάξιμο ομολογητή, που επίσης την υιοθέτησαν.
Μάλλον πρόκειται για διαφορετική ερμηνεία της ίδιας ενέργειας, εν προκειμένω, διότι μερίδα θεολόγων υποστηρίζει την άποψη του "θεολογούμενου",ενώ άλλοι την παραπάνω!
Αναθεματίστηκε η αποκατάσταση όπως τη δίδασκε ο Ωριγένης, ναι! Παρέα με την προΰπαρξη των ψυχών, τις πλατωνικές ιδέες κ.α. Η αποκατάσταση όπως τη διατύπωσαν οι προαναφερόμενοι (Νύσσης, Ομολογητής) εάν δεν ήταν "δεκτή", έστω και ασμένως, για ποιο λόγο κυκλοφόρησε το εξής: "η Εκκλησία καταδίκασε την αποκατάσταση των πάντων, αλλά έκτοτε προσεύχεται γι' αυτήν;;;"
Ο Μητροπολίτης Ιλαρίων Αλφέγιεφ αναφέρει τα παραπάνω στο βιβλίο του: "Εισαγωγή στην Ορθόδοξη θεολογία"..
Η έλλειψη κάθε ελπίδας μετά τον θάνατο είναι βαριά
κι ασήκωτη. Γι΄αυτό και αναγκάζονται να βάλουν νερό
στο κρασί τους.
Όχι όλοι!!
Ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι τολμάνε να "ομολογήσουν" δημοσίως τον παραλογισμό στον οποίο οδηγεί το κλασικό δόγμα...
Δημοσίευση σχολίου