Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Οι Καμπάνες της Κυριακής ΙΓ’ (Εμείς είμαστε τρισχειρότεροι!)

Ο νέος της ευαγγελικής περικοπής, για χάρη του πλούτου του έστρεψε τα νώτα του στον Κύριο.
Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας τον προβάλλει σαν αρνητικό παράδειγμα.
Όμως, αν το καλοσκεφτούμε, ο νέος αυτός είναι τρεις φορές καλύτερος από μας!
Πρώτον, τηρούσε στο ακέραιο τον ηθικό νόμο της Παλαιάς Διαθήκης! Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα αυτό. Ενώ εμείς...
Δεύτερον, είχε πνευματικά ενδιαφέροντα, κι ένιωθε μέσα του πως η τήρηση του Νόμου δεν αρκεί για να γίνει τέλειος. Γι’ αυτό έψαχνε να βρει τι λείπει απ’ τη ζωή του.
Ποιος από μας έχει τέτοιες ανησυχίες και προβληματισμούς;
Τρίτον, ο νέος είχε μόνο ένα πράγμα (τον πλούτο) που κρατούσε αιχμάλωτη την ψυχή του. Εμείς έχουμε ψάξει ποτέ πόσα και ποια πάθη μας κρατούν μακριά απ’ το Χριστό;

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Οι Καμπάνες της Κυριακής ΙΒ’ (Άφρονες πλούσιοι)

Αλήθεια, τι κάνει τον άνθρωπο άπληστο;
Να επιζητά περισσότερα απ’ όσα του χρειάζονται;
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής μάς δίνει την πρώτη εκδοχή:
Κίνητρο της απληστίας είναι η επιθυμία των απολαύσεων.
Να γεμίσουμε τις αποθήκες μας με αγαθά και να πούμε «μεγάλε, τώρα φάε, πιες και διασκέδασε»!
Φυσικά, την ίδια φράση θα έλεγαν, αν μπορούσαν να μιλήσουν, και τα γουρούνια, αν γεμίζαμε το χοιροστάσιό τους με αποφάγια...
Η δεύτερη εκδοχή είναι πιο «ανθρώπινη»: αφορά τους ανθρώπους που δεν έλκονται αποκλειστικά απ’ τις υλικές απολαύσεις, αλλά νιώθουν ανασφαλείς, κι αυτό μπορεί να τους κάνει άπληστους.
Δεν τους νοιάζει τι θα γίνουν τα υπάρχοντά τους όταν πεθάνουν.
Αλλά τρομοκρατούνται και μόνο με την ιδέα πως μπορεί να βρεθούν κάποια στιγμή της ζωής τους χωρίς τα αναγκαία αγαθά...
Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι αξιοκατάκριτοι.
Γιατί ολιγοπιστούν και δεν εμπιστεύονται την Πρόνοια του Θεού...
Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή: αυτών που απλώς ηδονίζονται στη θέα του σωρευμένου πλούτου!
Είναι αυτοί που ο λαός μας τους λέει «γερο-Λαδάδες».
Πρόκειται για αρρωστημένες καταστάσεις, που ο πλούτος θεοποιείται.
Είναι, κατά τη γνώμη μας, η χειρότερη μορφή απληστίας, γιατί αποτελεί ειδωλολατρεία..

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Οι Καμπάνες της Κυριακής Ι’ (Ο καλός Σαμαρείτης)

Τι μας λέει, με λίγα λόγια, το Ευαγγέλιο της Κυριακής;
Πρώτον: πρέπει να είμαστε φιλάνθρωποι.
Δεύτερον: στις αγαθοεργίες μας να μην υπολογίζουμε κινδύνους, κόπους, θυσίες, έξοδα και χάσιμο χρόνου.
Τρίτον: όταν εκπληρώνουμε το καθήκον μας προς τον πλησίον, να μην περιμένουμε καμία ανταπόδοση, ανταμοιβή, έπαινο ή κέρδος.
Και κλείνουμε με μια φράση του εορτάζοντος σήμερα αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος: «όσο έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς, είμαι υποχρεωμένος να δώσω».

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Τα Μετέωρα με τα μάτια μιας Βορειοευρωπαίας καλονής...

Οι ψηλοί και λείοι βράχοι μοιάζουν με γιγάντιους χαυλιόδοντες μπηγμένους στη γη. Ή με τεράστιους σταλαγμίτες. Ή πέτρινους φαλούς με τα μοναστήρια στις κορυφές τους σε θέση βαλάνου...
Απ' τα ριζά των βράχων μέχρι τις απάτητες κορφές τους βρίσκονται αναρίθμητες σπηλιές και τρύπες. Σ' αυτές κούρνιαζαν κάποτε σμήνη ερημιτών! Έφθειραν τους βράχους με τα γόνατά τους. Οι γκρεμοί αντηχούσαν απ' τα βογγητά τους, καθώς συχνά χτυπούσαν τα στήθη τους με μεγάλες πέτρες. Πολλοί φορούσαν αλυσίδες και σιδερένιες ζώνες γύρω απ' τα λιπόσαρκα κορμιά τους.
Στην πραγματικότητα δεν πρόσφεραν τίποτα στην ανθρωπότητα. Κι όμως, υπήρχε κάτι μεγαλειώδες στην απολυτότητα και σταθερότητα της πίστης τους...
Όταν συνοδεύεσαι από γυναίκα, και μάλιστα με βορειοευρωπαϊκή κουλτούρα, αξίζει τον κόπο να αφουγκραστείς τις εντυπώσεις της, να δεις το χώρο με τα μάτια ενός ανθρώπου αμέτοχου της παράδοσης της "καθ' ημάς ανατολής"...
Η κυρία βρίσκει όλους τους Έλληνες αγίους φριχτά άσχημους! Και τους καλόγερους ακόμη πιο άσχημους, βρόμικους και ηλικιωμένους...
Οι παλιοί ασκητές των Μετεώρων, όπως τους βλέπει με έκπληξη στα λευκώματα, της μοιάζουν με αρουραίους και ποντίκια, που τρώνε ρίζες και ζουν σε τρύπες!
Δεν μπορεί να καταλάβει με ποιο σκεπτικό έπειθαν τον εαυτό τους πως ζώντας μ' αυτό τον άχρηστο τρόπο, θ' αγίαζαν...