tag:blogger.com,1999:blog-47631297485468056502024-03-25T06:58:11.157-07:00Συ είπας!Ιστολόγιο θεολογικού προβληματισμού..Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.comBlogger919125tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-7885610656542487672024-03-22T08:23:00.000-07:002024-03-22T08:23:00.145-07:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΕ' - Τελικά, επιτρέπεται στους Χριστιανούς να είναι πλούσιοι;)<div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDOm3IMQ0bqDKjsgOXhOMzvfyrFfVa1WEt8i52b2M79eClADrCijE8lC3zqxnRIJ-wW8qIYqftP1dlTQuNmqOC9PjIjxLg3bH5ODrpoDQUUeeeowGVwEmFnqCSme5rMbW6D6-EJQFk66HQf8yqNODd_SV8KM5c4PQgWsA4CRoo8wB7rRAaecFkghPbdcc/s1000/mousiki-poreia-inexarchiagr-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDOm3IMQ0bqDKjsgOXhOMzvfyrFfVa1WEt8i52b2M79eClADrCijE8lC3zqxnRIJ-wW8qIYqftP1dlTQuNmqOC9PjIjxLg3bH5ODrpoDQUUeeeowGVwEmFnqCSme5rMbW6D6-EJQFk66HQf8yqNODd_SV8KM5c4PQgWsA4CRoo8wB7rRAaecFkghPbdcc/s320/mousiki-poreia-inexarchiagr-16.jpg" width="320" /></a></div><br /></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Νομίζω πως είναι από τα λίγα ερωτήματα στα οποία η Χριστιανική Βίβλος απαντάει κατηγορηματικά: Η ιδιότητα του Χριστιανού είναι εντελώς ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του πλούσιου!</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Ο πλούτος είναι συνυφασμένος με την αδικία και την άμεση ή έμμεση κλοπή. Καλλιεργεί τον εγωισμό, την ματαιοδοξία, την πλεονεξία. Και εξωθεί στη χλιδή, στη σπατάλη, στον παρασιτισμό...</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #274e13; font-family: times;">Η εντολή της αγάπης είναι το θεμέλιο της χριστιανικής θρησκείας. Όποιος πραγματικά αγαπάει τον πλησίον του, δεν μπορεί να έχει τίποτα περισσότερο από εκείνον. Κι αν δίνεις στον φτωχό, στον άρρωστο, στον ηλικιωμένο κ.λπ. αδελφό σου, πώς μπορεί να προκύψει περίσευμα χρημάτων και αγαθών;</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;">Για φανταστείτε έναν πλούσιο, που έχει εξασφαλίσει ως και τα δισέγγονά του, να προσεύχετε την Κυριακή στην εκκλησία παρακαλώντας τον Θεό να του προσφέρει ... τον άρτο τον επιούσιο! Δεν είναι αυτό διακωμώδηση της προσευχής;</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-49307804989500407442024-03-15T09:04:00.000-07:002024-03-15T09:04:01.263-07:00Θρησκεία και επιστήμη (ΙΓ') - Ήταν "κατοικητήριο δαιμόνων" η ακρόπολη των Αθηνών;<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9XtsNV4c8piNi9_Pc8y5t4U5BG1PC47zkxJGfYV8ZMB0atdnrMzF0o93v5cy_cYKBFaZkBoKCyTgZMOUkNhO0hzZfEGgI-1fULmCODLa9uRb_9vJwglUdPHSA0jh3IarZwun3JE1ZJEXhx9ihbqOZaIbd7zhF-6BS2VpTYEhXL1lYzG-zJcCk2ziPdjs/s851/1%CE%B6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="851" data-original-width="586" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9XtsNV4c8piNi9_Pc8y5t4U5BG1PC47zkxJGfYV8ZMB0atdnrMzF0o93v5cy_cYKBFaZkBoKCyTgZMOUkNhO0hzZfEGgI-1fULmCODLa9uRb_9vJwglUdPHSA0jh3IarZwun3JE1ZJEXhx9ihbqOZaIbd7zhF-6BS2VpTYEhXL1lYzG-zJcCk2ziPdjs/s320/1%CE%B6.jpg" width="220" /></a></div><p><span style="font-family: times;"></span></p><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: times;"><span style="color: #cc0000; font-size: large;">Η Αλεξάνδρεια γύρω στα 200 μ.Χ. ήταν ακόμα σε μεγάλη ακμή. Αποτελούσε κάτι σαν το σημερινό Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Το κέντρο των επιστημών, της φιλοσοφίας αλλά και των θρησκειών. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Η Χριστιανική εκκλησία της Αλεξάνδρειας είχε σημαντικά έσοδα και αρκετά πλούσια μέλη. Με τις χορηγίες τους είχε ιδρύσει και μια περίφημη Θεολογική Σχολή ("Κατηχητική Σχολή" την έλεγαν) όπου δίδασκαν σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Πάνταινος, ο Ωριγένης και ο Κλήμης Αλεξανδρεύς, που σημειωτέον μάλλον καταγόταν από την Αθήνα).</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στα πλαίσια αυτής της Σχολής αναπτύχθηκε μια νέα τάση της χριστιανικής θεολογίας. Πιο φιλειρηνική προς τη φιλοσοφία, με διάθεση καταλλαγής και σύζευξης. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ειδικά ο Κλήμης αρνείται να απορρίψει όλα τα εκτός χριστιανισμού έργα του πολιτισμού, της τέχνης, της επιστήμης κ.λπ. Η δαιμονοποίηση της "θύραθεν σοφίας" θα αποτελούσε απόρριψη και της Θείας Πρόνοιας. Ο κόσμος θα ταυτιζόταν με το "Κακό" και ουσιαστικά θα έπαυε να είναι δημιούργημα του αγαθού Θεού. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Έτσι, αποδέχεται την άποψη πως και οι εκτός Χριστού σοφοί έφτιαξαν έργα αγαθά και ενάρετα. Άλλωστε... "πάντων των καλών αίτιος είναι ο Θεός".</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #741b47; font-family: times;">Άμεση συνέπεια αυτής της στροφής είναι να περιοριστούν τον επόμενο αιώνα οι αυθαιρεσίες και οι βανδαλισμοί εκ μέρους των Χριστιανών, που κατέστρεφαν ως δαιμονικό κάθε πολιτιστικό έργο, χειρόγραφο κ.λπ. του εξωχριστιανικού κόσμου. Μια τακτική που εφάρμοζαν στίφη φανατικών καλογέρων υπό την πνευματική καθοδήγηση και κάλυψη επισκόπων, ακόμα και γνωστών "Πατέρων της Εκλλησίας".</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Όμως, η προσπάθεια οικειοποίησης σχεδόν όλων των θρησκειο-φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής εγκυμονούσε και έναν πολύ σοβαρό κίνδυνο. Βάζει από το παράθυρο το φαινόμενο του συγκρητισμού στη χρισιτανική θεολογία. Κι έτσι ανοίγει ο δρόμος κάθε αιρετικής παρέκκλισης...</span></span></b><br /></div><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-27575705205271071012024-03-09T08:30:00.000-08:002024-03-09T08:30:49.704-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΔ' - Γιατί ο καπιταλισμός έχει για πασατέμπο τον Χριστιανισμό;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="483" data-original-width="820" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilcbsmRHbeSUWkTg2so92TcdEB5Y1AxYiNRMtmOP6yrxnS9nItjvp_VaSxviyMbiwcxmIg1mSUQaUuV8fq6ANwIOazcJ39HAbRax21TuVrSTysfgRjl9psWgVIHAYLZVKjvBeWBWqVrY59E8ffybUYz2Jpbc1CNB4wD8Crh46miAgm95O0gNZhEFQ8USY/s320/Pebbly-beach-Kassos.JPG" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Είπαμε ήδη πως το ιδανικό του Χριστιανισμού είναι η αυτάρκεια. Αλλά τα πράγματα δυσκολεύουν όταν έρχεται η ώρα να ορίσουμε αυτή την "αυτάρκεια". Προφανώς οι σχετικές αντιλήψεις διαφοροποιούνται ανάλογα με την εποχή, τους λαούς, αλλά και τις προσωπικές ιδιαιτερότητες του καθενός μας.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στη θεωρητική περίπτωση που ένα χριστιανικό καθεστώς επιχειρούσε να εφαρμόσει το σύστημα της αυτάρκεια, προφανώς και θα ξεσπούσε κοινωνική επανάσταση.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Π.χ. στον τεμέα της διατροφής η αυτάρκεια επιβάλλει να καταναλώνει ο καθένας μας την απαραίτητη ποσότητα και ποιότητα για να διατηρείται ο οργανισμός σε κατάσταση πλήρους αποδόσεως.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Όμως τι γίνεται με μένα που θέλω να τρώω μόνο γλυκά ή πατατάκια τσιπς; Και τι θα γίνει με τον άλλον που δεν συμπαθεί τα κρεατικά, ή απορρίπτει το γάλα ή γουστάρει να τρώει έντομα; Πώς θα ορίσεις τις "ανάγκες" του καθενός που πρέπει με δικαιοσύνη και σεβασμό να ικανοποιήσεις στα πλαίσια της αυτάρκειας;</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στο ίδιο αδιέξοδο οδηγούμαστε και στα θέματα μόρφωσης, κατοικίας, ενδυμασίας, ψυχαγωγίας. Πρέπει να το παραδεχθούμε. Δεν μπορείς να επιβάλλεις ένα συγκεκριμένο και ασυτηρά προκαθορισμένο κοινωνικό και οικονομικό σύστημα σε μια τόσο διαφοροποιημένη κοινωνία. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κι εδώ βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας του καπιταλισμού. Παράγει τα πάντα, σε προσκαλεί να απολαύσεις τα πάντα και, φυσικά, σε καθιστά δούλο του καταναλωτισμού χωρίς καν να το αντιληφθείς. Είσαι δούλος αλλά νιώθεις ελέυθερος! Φοβερή συνταγή...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-12001998778919914872024-03-02T05:50:00.000-08:002024-03-02T05:50:02.790-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΓ' - Ιδανικό η Αυτάρκεια!)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6pLuWYquAGpR8MktmiTi1VWiFgMMe_fuuiNVeusOEzM8yjl1PLalt8FTlRZMwvQ0dAl_AJCMoBhwDbN3lLevCmr42gP5Nk3zQOmhSJKfuClzQQADBrWyVkWV7Lry8dnPWyQquF9m3XPkvqvmicUhViJUQl-rLZpxtCNZ2hJ3eAHpIuBS4qEEU103K/s847/346645517_3498650350414204_4776707090847475926_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="847" data-original-width="564" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6pLuWYquAGpR8MktmiTi1VWiFgMMe_fuuiNVeusOEzM8yjl1PLalt8FTlRZMwvQ0dAl_AJCMoBhwDbN3lLevCmr42gP5Nk3zQOmhSJKfuClzQQADBrWyVkWV7Lry8dnPWyQquF9m3XPkvqvmicUhViJUQl-rLZpxtCNZ2hJ3eAHpIuBS4qEEU103K/s320/346645517_3498650350414204_4776707090847475926_n.jpg" width="213" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #990000; font-family: times;">Κάθε οικονομικό, φιλοσοφικό, κοινωνικό ή πολιτικό σύστημα προβάλλει τον δικό του ιδανικό τύπο ανθρώπου. Ο αστισμός, π.χ., προβάλλει τον "μπίσνεσμαν", ο μαρξισμός τον τύπο του "συντρόφου" που λειτουργεί οργανωμένα για την ανατροπή του κοινωνικού συστήματος. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #351c75; font-family: times;">Στην Παλαιά Διαθήκη ο ιδανικός τύπος ανθρώπου είναι ο Δίκαιος. Μια πολύ ευρεία έννοια, που περιλαμβάνει όχι μόνο αυτόν που υπηρετεί τη δικαιοσύνη, αλλά και τον ευσεβή, ενάρετο και θεοσεβούμενο άνθρωπο.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η Καινή Διαθήκη δίνει έμφαση στον Αυτάρκη άνθρωπο. Αυτός δεν αποθησαυρίζει υλικά πλούτη αλλά έργα αρετής. Εργάζεται αποκλειστικά για να θρέψει τον εαυτό του και να συντηρήσει την οικογένειά του. Και είναι ιδιοκτήτης μόνο εκείνων των μέσων παραγωγής που τον βοηθούν στον σκοπό αυτό. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Πλούσιος δεν επιτρέπεται να είναι. Φτωχός μόνο αν το επιβάλλουν λόγοι ανωτέρας βίας. Υπό ομαλές συνθήκες όμως ζει αξιοπρεπώς, ποτέ εις βάρος άλλων. Δεν μεριμνά κι ούτε αγχώνεται για το μελλον, και συνεχώς φροντίζει να διαθέτει μέρος από τα αγαθά τους και σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους. </span></span></b><br /></div><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-2703627973673757002024-02-23T06:41:00.000-08:002024-02-23T06:41:19.784-08:00Παλαιοχριστιανοί και Άμις (από hellasjournal.com)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTPTqofYfkgiYuK3ZAUHO3PzGYBVe3ccq1NP3ZcY0wT1IeZi_foB8OlcyQTWSBJprpZzcDSoCWuYzl33-xw-jW5kTiHAXDHZNcAz5mcIpuKbucejutvjkHUXQcbpX5bXb-tcu6UAzcTftRtZ6N2MNXU-lYxw3Xwb8nNO2mg3I3bsywgSAiy7A2ifX2_LY/s900/%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="586" data-original-width="900" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTPTqofYfkgiYuK3ZAUHO3PzGYBVe3ccq1NP3ZcY0wT1IeZi_foB8OlcyQTWSBJprpZzcDSoCWuYzl33-xw-jW5kTiHAXDHZNcAz5mcIpuKbucejutvjkHUXQcbpX5bXb-tcu6UAzcTftRtZ6N2MNXU-lYxw3Xwb8nNO2mg3I3bsywgSAiy7A2ifX2_LY/s320/%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%82.jpg" width="320" /></a></div><span style="color: #274e13;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η Παλαιοχριστιανική περίοδος (4ος-7ος αιώνας μ.Χ.) αρχίζει με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης από το Μ. Κωνσταντίνο το 330 μΧ
και τη μεταφορά της έδρας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τη Ρώμη. Η
μετατόπιση του κέντρου βάρους στην Ανατολή, καθώς και η θέσπιση του
χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του κράτους, άλλαξαν το πρόσωπο της
αυτοκρατορίας. </span></span></b><br /><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"></span></span></b></span><p></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το όνομα Ρωμανία σημαίνει «Χώρα των Ρωμαίων» και αποτελεί ενδώνυμο
της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο όρος απαντάται για πρώτη φορά το 330 μΧ.
και από το 476 μΧ αρχίζει να σημαίνει αποκλειστικά την Ανατολική
Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη (Βυζάντιο).</span></span></b></p>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η καταγωγή του όρου μας εξηγεί και γιατί τον επιλέγει η παλαιοχριστιανική κοινότητα της Κορινθίας, τα μέλη της οποίας δεν αισθάνονται Έλληνες.</span></span></b></p>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Λίγες δεκαετίες μετά τη διακήρυξη του Καρακάλλα, σύμφωνα με την οποία
οι ελεύθεροι άρρενες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχαν το δικαίωμα να
γίνουν Ρωμαίοι πολίτες, το όνομα Ρωμανία άρχισε να χρησιμοποιείται αντί
του Imperium Romanum (που σημαίνει Κράτος των Ρωμαίων). Εκείνη την
εποχή ο όρος Έλληνας ταυτιζόταν με όσους λάτρευαν ακόμη το Δωδεκάθεο και κατά συνέπεια παρέπεμπε σε παράνομες θρησκευτικές ιδέες και απιστία προς το κράτος. Οι ελληνόφωνοι προτίμησαν έτσι την ταυτότητα του «Ρωμαίου» αντί του «Έλληνα». </span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στις συνθήκες εκείνων των αιώνων λοιπόν δηλώνει ότι «επιστρέφει» η
αίρεση των παλαιοχριστιανών της Κορινθίας – η οποία αποστρέφεται την
επιστημονική πρόοδο και την τεχνολογία (κάτι που σε καμία περίπτωση όμως
δεν συνέβαινε στο Βυζάντιο). Για αυτό και θα λέγαμε περισσότερο
θυμίζουν τους Άμις, όπως και οι ίδιοι παραδέχονται.</span></span></b></p>
<h3 style="text-align: center;"><span style="color: #741b47; font-size: large;"><span style="font-family: times;">Τι είναι και πώς ζουν οι Άμις</span></span></h3>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Οι Άμις είναι τα μέλη μιας χριστιανικής ομολογίας της αναβαπτιστικής προτεσταντικής παράδοσης, που εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στην Ελβετία και στη Γερμανία. H Eκκλησία των Άμις ιδρύθηκε ουσιαστικά μετά το σχίσμα με τους Αναβαπτιστές με ηγέτη τον Γιάκομπ Άμαν. Μετανάστευσαν κατά τον 18ο αιώνα στην Αμερική και κυρίως στην Πενσυλβάνια, όπου
ήταν σεβαστή από νωρίς η ανεξιθρησκία. Στις κοινότητές τους έως και
σήμερα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν μία ιδιαίτερη διάλεκτο γερμανικών.
Δεν έρχονται σε συναστραφή με ανθρώπους εκτός κοινότητας.</span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"> Είναι υπερσυντηρητικοί Χριστιανοί, απρόθυμοι να υιοθετήσουν τις ανέσεις
της σύγχρονης τεχνολογίας, ζουν σε κοινόβια, καλλιεργούν μόνοι τους την
τροφή τους και ράβουν μόνοι τα ρούχα τους, που παραπέμπουν σε
παλαιότερες εποχές. Για την ένδυση, την υπόδηση, το κούρεμα, το χτένισμα
και γενικότερα ό,τι έχει να κάνει με την εμφάνιση ακολουθούνται συγκεκριμένοι κανόνες από άνδρες, γυναίκες και παιδιά και κανείς δεν έχει την επιλογή να διαφοροποιηθεί. Όλες οι δράσεις της καθημερινότητας – ακόμη και το πώς και πόσο θα κοιμούνται – ορίζονται από τους κανόνες της εκκλησίας.</span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"> Οι Άμις μαθαίνουν να απορρίπτουν το Hochmut (αλαζονεία, υπεροψία”) και
να ακολουθούν το Demut (“ταπεινοφροσύνη”). Ουσιαστικά απαγορεύεται να
έχουν δική τους βούλυση. Πρέπει να υποταχθούν στο θέλημα τού Θεού. <br /></span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η υποταγή στο θέλημα του Θεού και ο αντιατομικισμός των Αμίς είναι
ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουν τεχνολογίες που θα διευκόλυναν την
ατομική εργασία και την απεξάρτηση του ατόμου από την
κοινότητα.</span></span></b></p><span style="color: #741b47;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">
Ο γάμος είναι δυνατός μόνο μεταξύ μελών της εκκλησίας των Άμις, για
αυτό και καταγράφονται υψηλά ποσοστά ενδογαμίας, γενετικών διαταραχών
και βρεφικής θνησιμότητας.</span></span></b></span><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-4323481453485675792024-02-16T05:14:00.000-08:002024-02-16T05:14:59.515-08:00Η κοσμική γνώση και φιλοσοφία ως υπηρέτριες της Θεολογίας<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIsOl2TahzKf1puDLohIVJXknpjlYM4MGV_kbMpKJUZTWbyk3axg7aS0GJ5Qe-Mc0lbRK0q4J1WtRpyCi5JdYk0kclNVFZNftbo6U1eJ1BPFXDmE0aTSvqarnETL2dw1H6PcKayOpztGppDxinRY4r3qkRP_Tu4rYqZsii394zCQs734FKQ4lHWGaE5e0/s320/%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%85.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="224" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIsOl2TahzKf1puDLohIVJXknpjlYM4MGV_kbMpKJUZTWbyk3axg7aS0GJ5Qe-Mc0lbRK0q4J1WtRpyCi5JdYk0kclNVFZNftbo6U1eJ1BPFXDmE0aTSvqarnETL2dw1H6PcKayOpztGppDxinRY4r3qkRP_Tu4rYqZsii394zCQs734FKQ4lHWGaE5e0/s1600/%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%85.jpg" width="224" /></a></div><p></p><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><span style="color: #cc0000;">Ο Τερτυλλιανός, που έζησε κι αυτός γύρω στο 200 μ.Χ., εκφράζει μια τελείως διαφορετική θεολογία απ' τους Κλήμη και Ωριγένη.</span> <span style="color: #783f04;">Αυτός ακολουθεί περισσότερο τη θεολογία του Παύλου. Κατ' αρχήν αναγνωρίζει πως η κοσμική γνώση και η φιλοσοφία κατέχουν "ίχνη αλήθειας" και προσφέρουν μια "σκιώδη γνώση" του Θεού. Αλλά προτάσσει την πίστη και τη θεία αποκάλυψη και απορρίπτει κάθε εξορθολογισμό και "εξελληνισμό" του χριστιανικού δόγματος. </span></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #274e13; font-family: times;">Σταδιακά φτάνει στο σημείο να απορρίπτει τελείως τη φιλοσοφία ως άχρηστη και επικίνδυνη για τη θεία αποκάλυψη και πηγή κάθε αιρέσεως. Σε βάθος χρόνου οι θέσεις του Τερτυλλιανού κυριαρχούν στην Ανατολή, στον λεγόμενο θεολογικό στοχασμό των ασκητών της ερήμου. Η αντίθετη άποψη, του εξορθολογισμού και εξελληνισμού, επικρατεί στη Δύση και η μεταξύ τους σύγκρουση εκδηλώνεται συνοπτικά στη διαμάχη μεταξύ Γρηγορίου Παλάμά και Βαρλαάμ. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;">Οι Οικουμενικές Σύνοδοι με το δογματικό τους έργο κράτησαν μια ισορροπημένη στάση. Αποδέχθηκαν την κοσμική γνώση και φιλοσοφία ως "θεραπενίδες", δηλαδή υπηρέτριες της θεολογίας. Και τις χρησιμοποίησαν τόσο για τη διατύπωση του χριαστινικού δόγματος όσο και για την αντιμετώπιση των αντίθετων θεολογικών θέσεων και αιρέσεων.</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-16588027937428864552024-02-09T04:20:00.000-08:002024-02-09T04:20:37.972-08:00Η περίπτωση του Ιερού Αυγουστίνου<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCtSGuuGSYOLc0ITGUm1emOVqeCFx52ZZfnWG2NGSZA6YyX1tMVRFHYvqK2gMvYhwt_-UpWr1H0sNUSZ2IgvxIM8TufEG3_lPNaYfz5w6Z6je_5HIDh7DaC5qGnWq_oLMjvxHn8Fhi-RFt3QA65vfFsDXnKqDjpLHG-vYBMTAy0lRB4BVnNk3Dbfofqag/s350/%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%85.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="350" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCtSGuuGSYOLc0ITGUm1emOVqeCFx52ZZfnWG2NGSZA6YyX1tMVRFHYvqK2gMvYhwt_-UpWr1H0sNUSZ2IgvxIM8TufEG3_lPNaYfz5w6Z6je_5HIDh7DaC5qGnWq_oLMjvxHn8Fhi-RFt3QA65vfFsDXnKqDjpLHG-vYBMTAy0lRB4BVnNk3Dbfofqag/s320/%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%85.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Ο Ιερός Αυγουστίνος αποτελεί από μόνος του μια ολόκληρη θεολογική κατηγορία. Προσδιόρισε τη δυτική θεολογική σκέψη πολύ περισσότερο απ' ό,τι ο Ωριγένης την ανατολική.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Ο Αυγουστίνος πέρασε από πολλά πνευματικά στάδια. Αρχικά θα λέγαμε πως ξεκίνησε ως Σκεπτικιστής. Στη συνέχεια στράφηκε με πάθος στη Φιλοσοφία και κυρίως στα έργα του Κικέρωνα. Τον συγκινούσε ιδιαίτερα η τάση του να επιλέγει απ' τα διάφορα φιλοσοφικά ρεύματα τα στοιχεία εκείνα που θεωρούσε εκλεκτότερα. Αλλά εγκατέλειψε και τη φιλοσοφία καθώς δεν έβρισκε σε αυτή το όνομα του Ιησού Χριστού με το οποίο τον είχε γαλουχήσει η μητέρα του.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αρχικά απογοητεύτηκε απ' την απλοϊκότητα της Αγίας Γραφής και έτσι στράφηκε προς τους Μανιχαίους, οι οποίοι ως "γνωστικοί" υπόσχονταν την ανεύρεση της αλήθειας δια της "γνώσεως" κι όχι δια της πίστεως. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στους Μανιχαίους βρήκε απάντηση και στο πρόβλημα του καλού και κακού που τόσο τον απασχολούσε. Η προέλευση του Κακού από μια μεταφυσική αρχή του Σκότους, που ουσιαστικά απάλλασσε το άτομο από την ενοχή, κάπου τον ανακούφιζε. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;">Εννέα χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τον μανιχαϊσμό και κατέφυγε στον Νεοπλατωνισμό. Πλέον γι' αυτόν ο Θεός δεν είναι ένα υλικό-αισθητό φως αλλά φύση πνευματική. Έτσι βαδίζει προς την πλήρη "εξαϋλωση" της Αγίας Γραφής και δια του υλικού γραμματος αναζητά το κρυμμένο πνεύμα της. Με άλλα λόγια αποδέχεται την αλληγορική ερμηνεία που αναζητά μέσα από τις απλοϊκές διατυπώσεις και περιγραφές τα βαθύτερα νοήματα.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Παρά την εξέλιξη της σκέψης του, ο Αυγουστίνος δεν μπόρεσε ποτέ να απαλλαγεί απ' τη νεοπλατωνική επιρροή. Συνοπτικά οι σχετικές επιδράσεις στη σκέψη του μπορούν να εντοπιστούν στα εξής σημεία:</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Απορρίπτει τον "έξω" και "αισθητό" κόσμο. Για την προσέγγιση του Θεού επιλέγει τον "εσωτερικό δρόμο". "Μη βαδίζεις προς τα εκτός. Στρέψου προς τα μέσα σου. Εκεί θα βρεις την Αλήθεια".</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Ο Θεός εκλαμβάνεται κυρίως ως Εν και Μονάδα. Η τριαδικότητα περνάει σε δεύτερη μοίρα, όπως και η νεοπλατωνική "τριας".</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Διαχωρίζει σαφώς την ψυχή απ' το σώμα, θεωρώντας πως μόνο η Ψυχή είναι ο "καθαυτόν άνθρωπος", ενώ το Σώμα είναι απλό όργανό της.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Εξαίρει υπερβολικά το υπερβατικόν του Θεού, με συνέπεια να εισάγει ως οδό θεογνωσίας τη λεγόμενη αποφατική ή αρνητική θεολογία, η οποία δίνει έμφαση στο τι δεν είναι ο Θεός κι όχι στο τι είναι. </span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-8005409594153989912024-02-03T00:00:00.000-08:002024-02-03T00:00:11.309-08:00Αν είναι να σωθούμε όλοι, τότε... "ας τα κάνουμε όλα πουτάνα"!<div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwFUPan_muNDij8Mcmzvd9lLzAybaNaKZPSx0CU1PJIK6tCqW-0Z-QZwzA9JZsmc4p9uYLBvMNQKnQAjPEt01AzrgUMNqmqweDNY0NZFJ1GygkDGTD-UfDSv5meWl5cwNOddpqLYTWzUK6Qey7fc1NxeNRGkzFG_yqJmWNRRpeAmgtBFJQbm6HKIRTWqw/s283/%CF%89%CF%81.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="178" data-original-width="283" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwFUPan_muNDij8Mcmzvd9lLzAybaNaKZPSx0CU1PJIK6tCqW-0Z-QZwzA9JZsmc4p9uYLBvMNQKnQAjPEt01AzrgUMNqmqweDNY0NZFJ1GygkDGTD-UfDSv5meWl5cwNOddpqLYTWzUK6Qey7fc1NxeNRGkzFG_yqJmWNRRpeAmgtBFJQbm6HKIRTWqw/s1600/%CF%89%CF%81.jpg" width="283" /></a></div><br /></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Μια ιδιόμορφη περίπτωση "γνωστικού" θεολόγου ήταν και ο Ωριγένης. Ο μεγαλύτερος ίσως δογματικός θεολόγος της Ανατολής, έστω κι αν εκ των υστέρων κάποιες από τις απόψεις του καταδικάστηκαν από την επίσημη Εκκλησία ως "αιρετικές".</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Ο Ωριγένης δεν έδειχνε διάθεση να υπακούει τυφλά στα κελεύσματα της τότε εκκλησιαστικής ηγεσίας. Και οδηγήθηκε σε κάποιες υπερβολές, όπως αυτοευνουχισμός και ενθάρυνση μαρτυρίου.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Όμως η πλέον αμφιλεγόμενη θεωρία του ήταν αυτή της "αποκατάστασης των πάντων". </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Μη μπορώντας να αποδεχθεί την αιώνια κόλαση των αμαρτωλών και θέλοντας να παρουσιάσει ένα λιγότερο σκληρό πρόσωπο του Θεού, υποστήριξε πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο "θείο σχέδιο" που αποβλέπει, μέσω της προσωρινής τιμωρίας, στην τελική συγχώρεση όλων των αμαρτωλών, ακόμα και των δαιμόνων. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Με τον τρόπο αυτό τα πάντα θα αποκατασταθούν, δηλαδή θα επανέλθουν στην αρχική άγια κατάσταση, όπως ακριβώς βγήκαν από τα χέρια του Δημιουργού ("αρχαίον κάλος").</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κατά τον Ωρισγένη "ο Θεός αγάπη εστίν και πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι". Άρα κάποια στιγμή θα σώσει τα πάντα και τους πάντες!</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η Εκκλησία καταδίκασε τη συγκεκριμένη θέση όχι τόσο γιατί ήταν αντίθετη στο πνεύμα του Ευαγγελίου, όσο γιατί, κατά τη γνώμη της, περνούσε "λάθος μήνυμα στους ανθρώπους". </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αν οι απλοϊκοί πιστοί δεχθούν πως κάποια στιγμή θα σωθούν, ποιος ο λόγος να συνεχίσουν να είναι πιστά μέλη της Εκκλησίας και γιατί να υφίστανται εκουσίως τόσες στερήσεις και απαγορεύσεις; Θα τα έκαναν... όλα πουτάνα... και απλά θα περίμεναν την αποκατάσταση των πάντων!</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #990000; font-family: times;">Πάντως με τον Ωριγένη συμφωνεί και ο Ντοστογιέφσκι που έγραψε πως "δεν υπάρχει αμαρτία μεγαλύτερη από την αγάπη του Θεού"...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-15885750331648624122024-01-25T07:22:00.000-08:002024-01-25T07:22:44.733-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΗ' - Μαραντόνα ο Κλήμης!)<div style="text-align: justify;"><b style="color: #cc0000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSDCS0ZGAT_HvD9GERc1ndHG0d_vzLzgxdNH_G339Cn6EW5wJWA1GAjD8BvrpmgBl-pYQj1aqLn1O5ItkwfRU06rhW6HYHYLsItBF8es3imOrf1AVOjvSm_9dj3rdiiHYk1_amu0_2wrq5Qejfg8kkShbbFMJ5kDkt9FcaemPzPEWURaFGhHtqbOpgmVk/s3072/Island_Piperi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2304" data-original-width="3072" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSDCS0ZGAT_HvD9GERc1ndHG0d_vzLzgxdNH_G339Cn6EW5wJWA1GAjD8BvrpmgBl-pYQj1aqLn1O5ItkwfRU06rhW6HYHYLsItBF8es3imOrf1AVOjvSm_9dj3rdiiHYk1_amu0_2wrq5Qejfg8kkShbbFMJ5kDkt9FcaemPzPEWURaFGhHtqbOpgmVk/s320/Island_Piperi.jpg" width="320" /></a></div><br /></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #cc0000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Έχουμε ήδη κάνει μια μικρή αναφορά στο έργο "Τις ο σωζόμενος πλούσιος;" που έγραψε ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, που καταγόταν από την Αθήνα.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #cc0000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το έργο γράφτηκε περίπου στα 200 μ.Χ., δηλαδή σε μια εποχή που ο Χριστιανισμός είχε χάσει τον αρχικό του ριζοσπαστισμό και επιχειρούσε να διεισδύσει στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και στα κέντρα εξουσίας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Πολλοί πλούσιοι, και κυρίως χήρες πλουσίων, έδειχναν ενδιαφέρον για την αυστηρή ηθική της νέας θρησκείας. Η παρακμή της ρωμαϊκής αριστοκρατίας τους αηδίαζε και αναζητούσαν κάτι πνευματικότερο. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;">Υπήρχαν όμως κάποια σοβαρά εμπόδια. Κατ' αρχήν ο Ιησούς είχε καταδικαστεί από τις επίσημες ρωμαϊκές αρχές σε σταυρικό θάνατο ως επαναστάτης. Αυτό οι χριστιανοί προσπάθησαν να το ξεπεράσουν ρίχνοντας την ευθύνη στους Ιουδαίους. Έτσι προέκυψε ο μύθος πως "οι Εβραίοι σταύρωσαν τον Χριστό". Οπότε οι Ρωμαίοι απαλλάσσονταν της ευθύνης και οι χριστιανοί πέταγαν από πάνω τους τη ρετσινιά του "αντιρωμαίου"!</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το δεύτερο μεγάλο εμπόδιο ήταν οι κοινωνικο-οικονομικές πεποιθήσεις του χριστιανικού κινήματος. Όλα εξέπεμπαν μια αντιπλουτοκρατική τάση και νοοτροπία. Πώς λοιπόν οι πλούσιοι θα εντάσσονταν σε μια κοινότητα που τους θεωρεί εκ των προτέρων "αμαρτωλούς" και κηρύσσει πως οι πόρτες του παραδείσου είναι κλειστές σε κάθε πλούσιο;</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Έρχεται λοιπόν ο Κλήμης να θολώσει τα νερά και να ρίξει ισχυρές γέφυρες στους πλούσιους της Αλεξάνδρειας, διευκολύνοντας στην ένυαξή τους στη χριστιανική κοινότητα, που θα σήμαινε και την κατάθεση μεγάλων χρηματικών ποσών στο ταμείο. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Γιατί κακά τα ψέματα. Ο σκοπός δεν ήταν να σωθεί η ψυχή των πλούσιων, αλλά να γεμίσουν τα παγκάρια της εκκλησίας με τα λεφτάκια τους...</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Τι κάνει λοιπόν ο Κλήμης; Ντρίπλα δια της ερμηνείας! Ισχυρίζεται πως ο λόγος των Γραφών είναι αλληγορικός. Πως ο Ιησούς, καλώντας τους πλούσιους να μοιράσουν την περιουσία τους και να τον ακολουθήσουν, δεν ακριβολογούσε. Τους καλούσε όχι να απαλλαγούν από τα πλούτη και τα αγαθά τους αλλά (μεταφορικά) από τα πάθη της φιλοχρηματίας και της πλεονεξίας. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αθάνατη χριστιανική θεολογία! Όλα τα σφάζεις και όλα τα μαχαιρώνεις...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-22685898934742222612024-01-20T00:06:00.001-08:002024-01-20T00:06:59.280-08:00Πίστη ή "γνώση";<div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-CU1kjbOCN1ilZGqjqk7vZ74-06sv7S2FdSsF760PRmD8_olv6mPiNYmTqsH0Tg7tYJZv6L2MOfNct7pWxa61bIxDxq9VwY3Z33EALI2hE8rpEtxeCuvHJM6lgA-Ag4O3yxKCMyUgkXxwnpT8drjMNGCdZPMwyC0LoYu3cDDWdBIGw8yzXiyV9ib-81c/s279/%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="181" data-original-width="279" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-CU1kjbOCN1ilZGqjqk7vZ74-06sv7S2FdSsF760PRmD8_olv6mPiNYmTqsH0Tg7tYJZv6L2MOfNct7pWxa61bIxDxq9VwY3Z33EALI2hE8rpEtxeCuvHJM6lgA-Ag4O3yxKCMyUgkXxwnpT8drjMNGCdZPMwyC0LoYu3cDDWdBIGw8yzXiyV9ib-81c/s1600/%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" width="279" /></a></div><br /></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Σε προηγούμενες αναρτήσεις κάναμε κάποιες σύντομες αναφορές στον Γνωστικισμό και στον μεγάλο χριστιανό φιλόσοφο Κλήμη Αλαξανδρέα. Σήμερα θα μιλήσουμε λίγο αναλυτικότερα.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Κλήμης τήρησε διαλλακτική στάση έναντι του Γνωστικισμού. Υποστήριζε, κατ' αρχήν, πως μόνο η πίστη σώζει. Και πως ο Χριστιανισμός σεν είναι ένα "φιλοσοφικό σύστημα" ή "σχολή καθαρών, εκλεκτών, γνωστικών, μυούμενων σε κάποια απόκρυφη διδασκαλία". </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Χριστιανισμός ήταν παπανθρώπινο ευαγγέλιο που αποβλέπει στη σωτηρία των πάντων. Η "γνώση" ήταν μεν προσόν των "τελείων", όμως η πίστη είναι κτήμα όλων κι όχι αποκλειστικά των σοφών.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Αλλά ο Κλήμης δεν απολυτοποιεί την πίστη. Ούτε και απορρίπτει τη "γνώση". Θεωρεί τη "γνώση" ως ολοκλήρωση της πίστεως. Η πίστη υποβιβάζεται ως προστάδιο της γνώσης. Όλοι ξεκινούν από την πίστη αλλά οφείλουν να εξελιχθούν και μέσω της "γνώσεως" να οδηγηθούν στην τελειότητα. Ο "γνωστικός" υπερέχει του απλού πιστού. Η "γνώση" είναι ανώτερη της πίστεως.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Σχετική με το θέμα μας είναι και η λεγόμενη "αλληγορική μέθοδος" ερμηνείας των Γραφών. Μέσω αυτής ο Χριστιανισμός διακρίνεται σε δύο κατηγορίες. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στην πρώτη ανήκουν οι αδαείς, αμαθείς, απλοϊκοί πιστοί. Αυτοί ζουν σε πνευματικά νηπιακή ηλικία. Και η πίστη είναι το γάλα που πρέπει να λάβουν για να επιβιώσουν. Οι Θείες Αλήθειες τους προσφέρονται με σύμβολα και εικόνες, αφού ακόμα δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τα βαθύτερα νοήματα. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #990000; font-family: times;">Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν όσοι έχουν προοδεύσει πνευματικά. Όσοι κατόρθωσαν δια του γράμματος και των συμβόλων να διεισδύσουν στα βαθύτερα νοήματα, να τα κατανοήσουν και να τα αφομειώσουν. Αυτή είναι η τάξη των τέλειων και εκλεκτών.</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-52314152691803165932024-01-12T00:06:00.000-08:002024-01-12T00:06:14.321-08:00Θρησκεία και επιστήμη (ΙΓ') - Λαός και ... Κολωνάκι!<div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTk0aCLj1jWldUwgUluthF4NRo95L5rtc6teR9r8tivRf726CqDf3IYyJ4AKLGOmpgabTEVHak8kwxqUswkf1_kVs9la_PqEIZrVMnasnwV8KPGiELL7t5Tm-JKLz1hBphEEcmiHMC-F_XT8nZUbdzaKZaY0XrAvYDCkL7RHHYZoIjxocepa09IXnvqDw/s960/38391783_1901024673253424_6720162077660413952_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="960" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTk0aCLj1jWldUwgUluthF4NRo95L5rtc6teR9r8tivRf726CqDf3IYyJ4AKLGOmpgabTEVHak8kwxqUswkf1_kVs9la_PqEIZrVMnasnwV8KPGiELL7t5Tm-JKLz1hBphEEcmiHMC-F_XT8nZUbdzaKZaY0XrAvYDCkL7RHHYZoIjxocepa09IXnvqDw/s320/38391783_1901024673253424_6720162077660413952_n.jpg" width="320" /></a></div><br /></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #20124d; font-family: times;">Η πρώτη μεγάλη κρίση που αντιμετώπισε ο Χριστινισμός εξ αιτίας των επαφών του με τη φιλοσοφία ήταν ο Γνωστικισμός. Το κίνημα αυτό έδωσε τη δική του απάντηση στο πρόβλημα της σχέσεως μεταξύ Θείας Αποκάλυψης και ανθρώπινης λογικής. Για τη σωτηρία του ανθρώπου δίνεται έμφαση όχι στην πίστη, στα έργα ή στο δόγμα αλλά στη "γνώση" κάποιων βαθύτερων και απόκρυφων αρχών που δεν είναι προσιτές στον οποιονδήποτε.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Οι Γνωστικοί επηρέαστηκαν πολύ από διάφορα φιλοσοφικά ρεύματα καθώς και την ανατολίτικη "δυαρχία", την αιώνια σύγκρουση του "καλού" και "κακού", που είναι αυτοτελείς οντότητες. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Οι Γνωστικοί επιχείρησαν να δημιουργήσουν μια θρησκεία που δεν δίνει έμφαση στην ποσότητα αλλά στην "ποιότητα". Θέλουν να γίνουν η θρησκεία των εκλεκτών, καθαρών, μυημένων. Σε αυτούς μόνο αποκαλύπτεται ο Θεός. Στον πολύ λαό πετάνε κάποια "ξεροκόμματα" για να κατευνάσουν την πνευματική του πείνα. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αν επικρατούσαν οι Γνωστικοί, τώρα θα μιλούσαμε για έναν εντελώς άλλον Χριστιανισμό...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-52510992689348744822024-01-06T01:29:00.000-08:002024-01-07T07:02:22.212-08:00Θρησκεία και επιστήμη (ΙΑ') - Μεγάλη απάτη ο ... "σπερματικός λόγος"!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzQIWXYw84rt5BoKgSV4Kq4eLR0LFjinvvhRAw2CJOfMhtQ013l2Sr73Op3GXj1VmiaMe9FNEhVUVgXKt9hvPpLeEWFRJzPvw9EDTRIzjtG8hxnr64MCC-xxnd7ngPK4VCPapi7NL36s4camRnQcv1gHKMsS_cI3u99r8ZtWFoIotnegVyk6kbiud3g8A/s701/384184124_10219883913402921_1033193924262751881_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="701" data-original-width="526" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzQIWXYw84rt5BoKgSV4Kq4eLR0LFjinvvhRAw2CJOfMhtQ013l2Sr73Op3GXj1VmiaMe9FNEhVUVgXKt9hvPpLeEWFRJzPvw9EDTRIzjtG8hxnr64MCC-xxnd7ngPK4VCPapi7NL36s4camRnQcv1gHKMsS_cI3u99r8ZtWFoIotnegVyk6kbiud3g8A/s320/384184124_10219883913402921_1033193924262751881_n.jpg" width="240" /></a></div><p></p><div style="text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, ο όρος "φιλοσοφία" περιλάμβανε όλες τις ανθρώπινες γνώσεις και επιστήμες. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Φυσικό ήταν να αντιδράσσουν οι τότε φιλόσοφοι μόλις κατάλαβαν πως οι Χριστιανοί είχαν σκοπό να τους υποβιβάσουν σε "υποσημείωση" της θεολογίας τους. Και κάπως έτσι άρχισε μια σφοδρή διαμάχη μεταξύ τους.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Οι μεν φιλόσοφοι εμφάνιζαν τους Χριστιανούς ως "παράλογους και αμαθείς", οι δε χριστιανοί προσπαθούσαν να αποδείξουν πως η φιλοσοφία είναι γεμάτη αντιφάσεις και ηθικές παρεκκλίσεις.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #38761d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στα πλαίσια αυτά κάποιοι ευφυείς και μορφωμένοι χριστιανοί επεχείρησαν ένα παράτολμο αλλά και αποτελεσματικό ελιγμό: Δημιούργησαν το ιδεολόγημα του "σπερματικού λόγου". Με απλά λόγια προσπάθησαν να λαφυραγωγήσουν ό,τι θετικό είχε ως τότε να παρουσιάσει η φιλοσοφία με το επιχείρημα πως στην πραγματικότητα ήταν "χριστιανικό", που ο Θεός αποφάσισε να το αποκαλύψει πρόωρα για να προετοιμάσει τον κόσμο να δεχτεί τη θεία αποκάλυψη!</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #38761d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Είναι ένα "λογικό άλμα", για να μην πω και "τρελό"! Είναι σα να έρχομαι σπίτι σου, να σου κλέβω τα έπιπλα και να σου λέω "ήταν ανέκαθεν δικά μου, αλλά στα χάρισε ο Θεός για να τα φροντίζεις μέχρι να έλθω να τα παραλάβω"...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-84852883509241486722023-12-28T06:07:00.000-08:002023-12-28T06:07:58.925-08:00Καλή Χρονιά!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu7Ho0I5vy-Qaa7mFDyczv8Qr6y2tUmpcX6tORBKYKAogMaCkzRro-eoIga992CnasHS8E55PLFV9qi71JrVuzi15qIf5duWKcl6HL-EGm5FB7Zx966Vhm0SFAVet9Dnj40T8UEoj56-JCp-nWQt3yg1wEHwtzfyRgS1HchhvrNsLTxe4EZIyFxwgo0rw/s800/imerologio-2024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu7Ho0I5vy-Qaa7mFDyczv8Qr6y2tUmpcX6tORBKYKAogMaCkzRro-eoIga992CnasHS8E55PLFV9qi71JrVuzi15qIf5duWKcl6HL-EGm5FB7Zx966Vhm0SFAVet9Dnj40T8UEoj56-JCp-nWQt3yg1wEHwtzfyRgS1HchhvrNsLTxe4EZIyFxwgo0rw/s320/imerologio-2024.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-86079267618194423242023-12-22T06:18:00.000-08:002023-12-22T06:18:00.876-08:00Καλά Χριστούγεννα!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXTKdVvXqyiOFd8Z7zhqld5T00nrArpKfCWaMe_tzEtTT6QifYZxtIZQ7vGNKsZKFAsFn1SDBrkkloFPdoFH9gcVDo7xgJu2wVe4f82Hq0pHon4PyepcHN4jzFgz58igajdYn8eEN3gG7y3CNl5t1VOKZzp_XE5MOlY8Xlhm2r3frU06J-r8avMqyB0sY/s318/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%842.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="159" data-original-width="318" height="159" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXTKdVvXqyiOFd8Z7zhqld5T00nrArpKfCWaMe_tzEtTT6QifYZxtIZQ7vGNKsZKFAsFn1SDBrkkloFPdoFH9gcVDo7xgJu2wVe4f82Hq0pHon4PyepcHN4jzFgz58igajdYn8eEN3gG7y3CNl5t1VOKZzp_XE5MOlY8Xlhm2r3frU06J-r8avMqyB0sY/s1600/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%842.jpg" width="318" /></a></div><br /><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-66037229518387923262023-12-15T06:08:00.000-08:002023-12-15T06:08:34.325-08:00Θρησκεία και επιστήμη (Ι') - Μια πολύ παλιά σύγκρουση...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO5mnPamE4iO4xOrWEcg4Ynr_J8dcW13gi60xgN87Dnm3jszYsGadoGVcc9YWwaeQCXD9EscUiPlNMdmCtOAR9ssy0cztXZdMJcETNKL6il_wxCRTyNXqd3PQIbCqJ6VRj4C5E4Q1oq4COMytwwpKvKBYhh-d2yQWg3obTwinkJJlZj13e5YCyZhH1q8w/s960/59449811_3161338830559054_9063594726548045824_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO5mnPamE4iO4xOrWEcg4Ynr_J8dcW13gi60xgN87Dnm3jszYsGadoGVcc9YWwaeQCXD9EscUiPlNMdmCtOAR9ssy0cztXZdMJcETNKL6il_wxCRTyNXqd3PQIbCqJ6VRj4C5E4Q1oq4COMytwwpKvKBYhh-d2yQWg3obTwinkJJlZj13e5YCyZhH1q8w/s320/59449811_3161338830559054_9063594726548045824_n.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η διαμάχη Επιστήμης και χριστιανικής Πίστης κορυφώθηκε από 17ο αιώνα, την περίοδο του Διαφωτισμού. Και πέρασε από πολλές φάσεις μέχρι να φτάσει σήμερα σε ένα, ας πούμε, σημείο ισορροπίας. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αρχικά, και οι δύο πλευρές ήταν ανυποχώρητες και ασυμβίβαστες. Υποστήριζαν πως είναι δύο εντελώς ασύμπτωτα πεδία. Και η κάθε πλευρά διεκδικούσε την αποκλειστικότητα. Η θρησκευτική πίστη, στην καλύτερη περίπτωση, αποδεχόταν την επιστήμη και τη φιλοσοφία ως "υπηρέτες" της θεολογίας. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Και φυσικά η Επιστήμη ταύτιζε κάθε μορφή θρησκευτικής πίστης με τη δεισιδαιμονία, την έλλειψη μόρφωσης και τη χωριατίλα. </span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #274e13; font-family: times;">Στα επόμενα χρόνια σταδιακά οι τόνοι έπεφταν. Όλο και περισσότεροι άρχισαν να καταβάλλουν προσπάθειες αμοιβαίας κατανόσης και σεβασμού. Διατυπώθηκαν πολλές απόψεις. Πως επιστήμη και πίστη είναι δύο ανεξάρτητοι μεν αλλά εφαπτόμενοι κύκλοι, πως αλληλοσυμπληρώνονται, αλληλοπεριχωρούνται κ.λπ.</span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Σε επόμενες αναρτήσεις θα δούμε πώς αντιμετώπιζαν αυτή τη σχέση και οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-7947699594063506102023-12-08T07:27:00.000-08:002023-12-08T07:27:10.579-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΒ' - Εργασία ή Κεφάλαιο;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="672" data-original-width="1120" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9dTRwW1WtMV_IXvpsXVBKRRknU6GVMn9bG7BtcXIDnUhHNOT8D36ZeBBl1IiV54wyX7M-kPgeSXWGNv8jB4Uh7IpdDjUcJXxSTP0J97qoWNN01YjdV5tIi8p4TL1uccEzCSlkRVc9uy0nnPPTGd_xExGZGxTGCN59_slWJjGOHK0QK80aaMulXwbw/s320/%CF%86%CE%B3%CE%B7.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το εισόδημα των ανθρώπων διακρίνεται χονδρικά σε δύο μεγάλες κατηγορόες: Σε αυτό που προέρχεται από την εργασία και σε αυτό απ' το κεφάλαιο. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε τρεις υποκατηγορίες: Το εισόδημα από την κατοχή της γης (έγγειος πρόσοδος), αυτό από το χρηματικό κεφάλαιο (τόκος) και το εισόδημα από επενδύσεις (επιχειρηματικό κέρδος).</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Οι αστοί οικονομολόγοι προαπσαθούν να μας πείσουν όχι μόνο πως το κεφάλαιο είναι αναγκαίος συντελεστής παραγωγής, άρα δικαιούται αμοιβής, αλλά και ότι υπερέχει από τα προϊόντα της εργασίας.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Χριστιανισμός δεν αρνείται την αναγκαία αξιοποίηση όλων των μορφών κεφαλαίου προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή, αλλά προτάσσει τον ρόλο και την αξία της εργασίας, καταδικάζοντας τον παρασιτισμό. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Μόνο το εισόδημα που προέρχεται από την προσωπική εργασία θεωρείται ηθικά δικαιωμένο. Καταδικάζει απερίφραστα τον τόκο αλλά και την μεγάλη ιδιοκτησία. Κάνει δεκτή μόνο την μικρή ιδιοκτησία που είναι συνδεδεμένη με την επιβίωση του εργαζόμενου ενθρώπου και της οικογένειάς του.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στον ελληνορωμαϊκό κόσμο η χειρωνακτική εργασία ήταν κοινωνικά απαξιωμένη. Ταίριαζε μόνο στους δούλους κι όχι στους ελεύθερους και αξιπρεπείς πολίτες. Ο Χριστιανισμός ανέτρεψε αυτή την αντίληψη.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε πως ακόμα και στον Κήπο της Εδέμ η εργασία αποτελούσε νόμο. Οι πρωτόπλαστοι ευθύνονταν με την καλλιέργεια και τη φύλαξη του Κήπου. Μετά την πτώση όμως η εργασία αποκτά ένα χαρακτηριστικό νέο. Γίνεται επίμοχθη, κουραστική, αλλά δεν χάνει τον βαθύτερο ηθικό της χαρακτήρα. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αλλά και στη λατρεία αποκαλείπτεται ο ρόλος της εργασίας. Η εντολή είναι να εργαζόμαστε έξι μέρες και μόνο μία, την έβδομη, να αφιερώνουμε στη λατρεία του Θεού!</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το ίδιο πνεύμα ισχύει και στην Καινή Διαθήκη. Ο ίδιος ο Ιησούς εργάζεται ως κτίστης και ξυλουργός. Και ως μαθητές του στρατολογεί ανθρώπους του μόχθου κι όχι εισοδηματίες. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο δε απόστολος Παύλος δεν σταματάει ποτέ να ασκεί το επάγγελμα του σκηνοποιού, κι ας μπορούσε να ζει με έξοδα των χριστιανικών κοινοτήτων.</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-84628988308510718332023-12-02T06:58:00.000-08:002023-12-02T06:58:08.149-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΚΑ' - Επιτρέπεται ο τόκος;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="960" data-original-width="768" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBVeMVk0deOLtJ3Jg86i3gHCCkPJxfYTATMdAS9v4WvPpqSEK2_dOqO6tk9e37EKlTPKPtsJ9efRcESYBPa89oyxTqJUW2h8w_Y8DjLJ_cXJ_-CEVgt0Fwmif7mFJE9ruJlbKSUMXYGvbc42siu3dmkVdiL2TEzXL37Rfr4CqIlBM42rIwY3KFBg1K/s320/74283844_10157062831202991_1781951265043906560_n.jpg" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Είναι γνωστό πως η Παλαιά Διαθήκη (δηλαδή η εβραϊκή Βίβλος) απαγορεύει το έντοκο δάνειο προς "αδελφό". Αυτό σημαίνει στην πράξη πως δεν επιτρέπεται να δανείσει ένας Εβραίος έναν άλλον Εβραίο με τόκο. Μπορεί όμως να το κάνει σε έναν Εθνικό! Άρα η απαγόρευση δεν είναι απόλυτη. Δεν ισχύει έναντι όλων.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Η Καινή Διαθήκη (δηλαδή η χριστιανική Βίβλος) καταργεί αυτή τη διάκριση. Απαγορεύει ρητά και γενικά τον έντοκο δανεισμό. Θεωρεί μάλιστα ιδανικό να μην ζητάς πίσω ούτε καν το κεφάλαιο! </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Εννοείται πως αυτό αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες που δανείζεις κάποιον που βρίσκεται σε μεγάλη ένδεια, π.χ. κινδυνεύει να χάσει το σπίτι, την ελευθερία του ή αδυνατεί να συντηρήσει την οικογένειά του. Ασφαλώς και δεν αφορά δάνεια που δίνονται για πολυτελείς διακοπές, μη αναγκαίες πολυτέλειες κ.λπ.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κάποιοι, με αφορμή την παραβολή των ταλάντων ισχυρίζονται πως ο Ιησούς επέτρεψε τον έντοκο δανεισμό. Προφανώς πρόκειται για παρερμηνεία. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Ιησούς στις παραβολές του συνήθιζε να χρησιμοποιεί εικόνες και καταστάσεις οικείες στους ακροατές του, χωρίς να σημαίνει πως τις αποδέχεται. Οι παραβολές του ασώτου, του δούλου, των ληστών κ.λπ. δεν σημαίνει πως ευλογεί την ασωτεία, τη δουλεία και τη ληστεία.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Πίσω από την απαγόρευση του τοκισμού υπάρχει ένα σαφές θεωρητικό-αιτιολογικό υπόβαθρό. Ο Χριστιανισμός ένα μόνο εισόδημα αποδέχεται. Αυτό από την τίμια προσωπική εργασία. Απορρίπτει τον πλουτισμό εκείνου που κάθεται σε μία καρέκλα και απλά αφήνει τον χρόνο να δουλεύει για λογαριασμό του.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Φυσικά, στην απαγόρευση του τοκισμού σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι τραγικές συνέπειές του. Αν σήμερα οι αδύναμοι δανειολήπτες βρίσκονται σε οικτρή θέση, εκείνη την εποχή τα πράγματα ήταν πολύ πιο τραγικά. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #741b47;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Όποιος αδυνατούσε να επιστρέψει το δάνειο μαζί με τους τόκους, κινδύνευε να χάσει την ελευθερία του, να μετατραπεί σε δούλος, τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του. Κι όταν μιλάμε για επιτόκιο την εποχή του Ιησού, δεν αναφερόμαστε σε 4% και 5%...</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-38934721832909220952023-11-24T04:55:00.000-08:002023-11-24T04:55:49.173-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (Κ' - Και ποιον αδικώ που είμαι πλούσιος;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="540" data-original-width="540" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh05Wlj6c3USTn2z0typdWojS3YwgCKyU0cUOa6HhNSOQe2JZqsF0s-YZRF-hV2eOCp00v4fXX1WuO_9plrAbxGdY6aOM8WZUHqfDEvW3UZ3A_p9W8P_cxcG5ZjMkkXp0o7eI4UQNesls43P2kHH4Oq6ijXdqBdtQIX7_2zak6iZ2cm0xLsTBWNJatv/s320/51754762_23843193485890088_2665372896200753152_n.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Η Βίβλος δίνει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ενδεδειγμένου τρόπου διανομής της γης και του πλούτου γενικότερα. Αμέσως μετά την κατάληψη της Παλαιστίνης, η γη μοιράστηκε στις 12 φυλές του Ισραήλ με πνεύμα δικαιοσύνης. Με τον ίδιο τρόπο ακολούθησε και η διανομή ίσης αξίας οικογενειακών μερίδων στα πλαίσια κάθε φυλής.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #351c75; font-family: times;">Παρ' όλ' αυτά, στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, πολλοί πλούσιοι, που για διάφορους λόγους ασπάζονταν τη νέα θρησκεία, προέβαλλαν το επιχείρημα: "Ποιον αδικώ που κατέχω τα υπάρχοντά μου, τα οποία ανήκουν σε μένα και δεν κλέβω από κανέναν;".</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Τη σχετική απάντηση δίνει ο Μ. Βασίλειος στο έργο του "Προς τους πλουτούντας":</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">"Για ποια υπάρχοντά σου μιλάς; Από πού τα πήρες και τα έμπασες στη ζωή σου; Συγκέντρωσες διάφορα υλικά αγαθά, που είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, και τα θεωρείς αποκλειστικά δικά σου, απλά επειδή πρόφτασες και τα πήρες πρώτος; Εκείνος που γδύνει τον ντυμένο είναι λωποδύτης. Αλλά κι εκείνος που δεν ντύνει τον γυμνό, ενώ μπορεί να το κάνει, γιατί να κριθεί διαφορετικά; </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Το ψωμί που κρατάς αποκλειστικά για τον εαυτό σου είναι του πεινασμένου. Το ρούχο που φυλάς στην ντουλάπα σου είναι του γυμνού. Τα παπούτσια που σαπίζουν αχρησιμοποίητα σπίτι σου είναι του ξυπόλυτου. Είσαι άδικος απέναντι σε κείνους που μπορείς να βοηθήσεις και δεν τους βοηθάς...".</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-57347357054321925292023-11-18T05:40:00.000-08:002023-11-18T05:40:36.716-08:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΙΘ' - Είναι ανεκτή η ατομική ιδιοκτησία;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="413" data-original-width="550" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4hGQ7iN9lAysz7R5J1HcCUyaeWJENzFZy6oyS_q_6slV3_SRkgbJxhm7DboxQa8gfFsFLQmeSSTWvOq4gGTuH01DeQP7i_F1G-80oE7sSBXKfVMJfyUpCDoo3sciJ1dob0ltkqZdPeoT9fkJYUwiHnDAx7jaL1eaznPSGJcFsbbikJtwY4mQUXD30/s320/marmara-beach.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Είναι εξακριβωμένο πως στις πρωτόγονες κοινωνίες ίσχυε καθεστώς κοινοκτημοσύνης. Η ατομική ιδιοκτησία άρχισε να κάνει δειλά την εμφάνισή της με τη δημιουργία των πρώτων εργαλείων, όπλων, ενδυμάτων κ.λπ.</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Στους επόμενους αιώνες το φαινόμενο ερδαιώθηκε, με αποκορύφωμα τον 18ο αιώνα όπου ο Άνταμ Σμιθ αποκάλεσε το δικαίωμα της κυριότητας όχι μόνο απαραβίαστο αλλά και "ιερό"! </span></span></b></p><p><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Σχεδόν ταυτόχρονα όμως έκαναν την εμφάνισή τους και οι ανίθετες απόψεις. Ο Γάλλος πολιτικός και φιλόσοφος Προυντόν (έζησε περίπου το 1850) αποκάλεσε την ιδιοκτησία "κλοπή"!</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Μαρξ ήταν πιο μετριοπαθής και ρεαλιστής. Θεωρούσε πως η ατομική ιδιοκτησία συνιστούσε ένα στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης. Οπότε, σε ένα μεταγενέστερο στάδιο θα μπορούσε κάλλιστα να καταργηθεί...</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Χριστιανισμός ως προς το θέμα της ατομικής ιδιοκτησίας βρίσκεται σαφώς πλησιέστερα στις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές απόψεις. Με διαφορετική βέβαια θεμελίωση. Τη θέση του Χριστιανισμού στο φλέγον αυτό ζήτημα θα τη συνοψίζαμε ως εξής:</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><span style="color: #274e13;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Μοναδικός κύριος του κόσμου είναι ο Θεός. Άρα τα πάντα ανήκουν αποκλειστικά σε αυτόν. Ο άνθρωπος είναι μόνο διαχειριστής, νομέας και οικονόμος του. <br /></span></span></b></span></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Όλοι οι άνθρωποι είναι τέκνα του Θεού, άρα αδέλφια. Συνεπώς έχουν ίσα δικαιώματα στην πατρική περιουσία.</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">- Το μόνο δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο είναι η απόκτηση και χρήση των υλικών εφοδίων που είναι απαραίτητες για την αυτάρκη επιβίωσή του και την επιτέλεση του προορισμού του. Ενός προορισμού με πρωτίστως κοινωνικό πρόσημο, αφού προέχει η εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και δευτερευόντως του ατομικού.</span></span></b></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #783f04; font-family: times;">Συνεπώς ο αστικός θεσμός της απεριόριστης ιδιοκτησίας είναι έξω απ' τα χριστιανικά πλαίσια...</span></span></b></p></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-8263463021387820032023-11-10T06:47:00.000-08:002023-11-10T06:47:09.950-08:00Σάντου, οι περιπλανώμενοι ασκητές των Ινδιών...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkIjmGD5vhk05fF4E8Jbrho7B3J1osNUqxytmbENQSUo2IV0LM22yozxkJBaY1qnZwJBYw8D-YdAXFHxRwLEV4Wf2QagXsxiSej4kY1PD_e5MZ7XqRnwIQpsTO-BksffTHcBetFSoZJwJQw68Ux4Dafr5ED-6QTlFxqMxKANh1E-BRH1XLp6J_MfSv_ds/s320/%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85.jpg" width="320" /> </div><span style="background-color: white; color: #20124d; font-family: times;"><b><span style="font-size: large;">Αγκόρι Σάντους ονομάζονται οι ινδουιστές ασκητές που, σύμφωνα με τον μύθο, για
να ενωθούν με το θείο, τρώνε τις σάρκες των μισοκαμένων πτωμάτων που επιπλέουν
στον Γάγγη. Υπάρχουν ή όχι; Και αν υπάρχουν, είναι απλώς παρανοϊκοί κανίβαλοι ή
όντα που ανήκουν σε μια πραγματικότητα που εμείς αδυνατούμε να αντιληφθούμε;
</span></b></span><span style="color: #20124d;"><br /><span style="background-color: white; font-family: times;"><b><span style="font-size: large;">
Το Βαρανάσι είναι ο ιερός τόπος των ινδουιστών, ό,τι η Μέκκα για τους
μωαμεθανούς και τα Ιεροσόλυμα για τους χριστιανούς. Σύμφωνα με τις Βέδες, τα
ιερά κείμενα του Ινδουισμού, όποιος πεθαίνει και αποτεφρώνεται στο Βαρανάσι,
κερδίζει την πολυπόθητη λύτρωση. Ο θάνατος στο Βαρανάσι είναι για τους
ινδουιστές χαρά και ευλογία. Οι συγγενείς μάλιστα του ετοιμοθάνατου θεωρούν
καθήκον τους να προσφέρουν αυτό το δώρο στους αγαπημένους τους που φεύγουν από
τη ζωή.</span></b></span><br /><span style="background-color: white; font-family: times;"><span style="font-size: large;"><b>Π</b></span></span><span style="background-color: white; font-family: times;"><b><span style="font-size: large;">ρόκειται απλώς για
παρανοϊκούς κανίβαλους ή για θεοσεβούμενους ασκητές που στην προσπάθειά τους να
επικοινωνήσουν με τον Σίβα έχουν ξεπεράσει κατά πολύ όσα οι αμύητοι αδυνατούν
ακόμη και να αντιληφθούν; </span></b></span><br /><span style="background-color: white; font-family: times;">
</span><span style="background-color: white; font-family: times;"><b><span style="font-size: large;">
Η νεκροφαγία λαμβάνει χώρα πολύ σπάνια, ίσως και μόνο μία φορά στη ζωή ενός
Αγκόρι Σάντους, στο πλαίσιο μιας τελετουργικής προσευχής. Μέσα από αυτήν
επιδιώκουν να συμφιλιωθούν με οτιδήποτε τους προκαλεί φόβο και αποτροπιασμό, με τον ίδιο τον θάνατο...<br /></span></b></span></span><p></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-66686783712556781932023-11-04T07:54:00.000-07:002023-11-04T07:54:17.135-07:00Λίγα λόγια για τον Τζαϊνισμό...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkoyR-q-tfoxRu8Aif5HOpsASNn7l0hDecg3xDGfi-3Hovr46AVfz4CMh8tjASqXuj7JS87nkI8L9cNyM1Wfj3AwZY7QyHkCakw7lyAC2A0ISPTXNfxX30bCfitSsc8clc06kSZXmw71PKfktJTfc-VgX9c_t26RTYCqvYZOintWjiR9LhD5CU6zruOI/s220/%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%B9%CE%BD.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="146" data-original-width="220" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwkoyR-q-tfoxRu8Aif5HOpsASNn7l0hDecg3xDGfi-3Hovr46AVfz4CMh8tjASqXuj7JS87nkI8L9cNyM1Wfj3AwZY7QyHkCakw7lyAC2A0ISPTXNfxX30bCfitSsc8clc06kSZXmw71PKfktJTfc-VgX9c_t26RTYCqvYZOintWjiR9LhD5CU6zruOI/s1600/%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%B9%CE%BD.png" width="220" /></a></div><span style="color: #274e13;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Τζαϊνισμός θεωρείται μια από τις αρχαιότερες θρησκείες της Ινδίας με
καταβολές από την παράδοση των περιπλανόμενων ασκητών και
ταυτόχρονα συγκαταλέγεται στις λεγόμενες ανορθόδοξες φιλοσοφικές σχολές του ινδουισμού, μαζί με τον Βουδισμό. </span></span></b></span><p></p><p><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο όρος “<em>Jina</em>”
προέρχεται από την σανσκριτική ρίζα “Ji” που σημαίνει «κατακτώ»,
συνεπώς η ετυμολογική σημασία της λέξης «Τζάϊνα» είναι κατακτητής, κοινός
τίτλος που αποδόθηκε σε όλους τους τελειοποιημένους αγίους, οι οποίοι
κατάφεραν να νικήσουν όλα τα πάθη-επιθυμίες και απέχθειες (<em>raga και dvesa</em>) ─ και να φτάσουν στην απελευθέρωση (<em>kaivalya</em>). </span></span></b></p><p><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Τζαϊνισμός στην ουσία του είναι η θρησκεία των ηρωικών ψυχών που
κατέκτησαν τον εαυτό τους. Δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ενός Θεού
δημιουργού και Σωτήρα, απορρίπτει την αυθεντία των Βεδών και η
απελευθέρωση δεν είναι η απορρόφηση στο υπέρτατο απόλυτο Brahman αλλά η
επίτευξη μιας τέλειας, φωτεινής και ευδαίμονος ψυχής, απαλλαγμένης από
τους περιορισμούς της ύλης και των πράξεων.</span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Οι μεγάλοι φωτισμένοι δάσκαλοι τους οποίους πιστεύουν και τιμούν οι Τζαϊνιστές ονομάζονται <em>Tirthankara</em> και εμφανίστηκαν σε διαφορετικές περιόδους. Ο πρώτος <em>Tirthankara</em> ήταν ο <em>Rishabha-deva</em> και ο 24<sup>ος</sup> και τελευταίος ο <em>Vardhamana</em>, γνωστός και ως <em>Mahavira </em>(ο μεγάλος ήρωας). Λέγεται ότι έζησε τον έκτο αιώνα π.Χ. ως σύγχρονος του <em>Βούδα</em>. Θεωρήθηκε ο διαμορφωτής του πυρήνα της διδασκαλίας του Τζαϊνισμού. Δίδαξε τους πέντε μεγάλους όρκους <em>Maha</em> <em>Vratas</em>:</span></span></b></p>
<ul style="text-align: left;"><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Ahimsa</em> – μη βία σε όλα τα έμβια όντα,</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Satya</em> – φιλαλήθεια,</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Asteya</em> – μη κλοπή,</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Brachmacharya</em> – αγαμία, αγνότητα,</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Aparigraha</em> – ακτημοσύνη, μη προσκόλληση στα υλικά αγαθά.</span></span></b></li></ul>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Καθιέρωσε την «τετράπλευρη» κοινότητα “<em>sangha</em>” αποτελούμενη από μοναχούς, μοναχές, και άντρες και γυναίκες λαϊκούς τους οποίους συνδέουν τα «τρία κοσμήματα» (<em>tritatna- ratnatraya</em>):</span></span></b></p>
<ul style="text-align: left;"><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Samyak</em><em> </em><em>darshana</em> ─ Ορθή πίστη (με την έννοια της ορθής αντίληψης/του ορθού οράματος),</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"> <em>Samyak jnana</em> ─ Ορθή γνώση,</span></span></b></li><li><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;"><em>Samyak</em><em> </em><em>charita</em> ─ Ορθή συμπεριφορά.</span></span></b></li></ul>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Μέχρι τον θάνατο του <em>Mahavira</em>, η κοινότητα απαρτίζονταν ήδη
από χιλιάδες ακόλουθους, ενώ μετά τον θάνατό του οι στενοί μαθητές του
ηγήθηκαν του κινήματος και ο Τζαϊνισμός εξαπλώθηκε από τα
βορειοανατολικά της Ινδίας προς τα βορειοδυτικά και ακόμη και προς τα
νότια, ειδικά προς τη σημερινή πολιτεία της Καρνάτακα.</span></span></b></p>
<p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Μέσα στη μακρόχρονη πορεία του Τζαϊνισμού υπήρξαν αρκετά σχίσματα, με
αποκορύφωμα το μεγάλο σχίσμα που επήλθε περίπου μισό αιώνα μετά τον
θάνατο του Mahavira και χώρισε δια παντός τους τζάϊνιστές σε δύο βασικές
σέκτες, τους <em>Digambara</em> – «κεκοσμημένοι τον ουρανό», δηλαδή γυμνοί και τους <em>Svetambara</em>
– «λευκοντυμένοι».[4] Οι διαφορές ανάμεσα στους δύο είναι κυρίως
δογματικές και αφορούν την αποδοχή ή μη αποδοχή συγκεκριμένων ιερών
κειμένων. Μεταξύ άλλων, για τους <em>Digambara</em> η αποδοχή της
απόλυτης γυμνότητας είναι αυστηρή προϋπόθεση για την μύηση στον
ασκητισμό και την απελευθέρωση της ψυχής. Αυτός είναι και ένας από τους
λόγους που δεν αποδέχονται τη συμμετοχή των γυναικών στο μοναχισμό,
θεωρώντας πως δεν δύναται να μετέχουν στην ανώτατη απάρνηση, πόσο μάλλον
στην τελείωση και την απελευθέρωση. </span></span></b></p><p style="text-align: left;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ο Τζαϊνισμός άσκησε σημαντική επιρροή σε κοινωνικό, φιλοσοφικό και
πολιτισμικό επίπεδο και ανέδειξε σημαντικούς δασκάλους και λόγιους.
Σήμερα συνεχίζει να υφίσταται ως ένα θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύστημα
που ακολουθεί το μονοπάτι της αυτοδυναμίας, της αυτοπειθαρχίας και της
αυτοκάθαρσης, με σκοπό να ρίξει φως στις εγγενείς δυνατότητες του
ανθρώπου για την διεύρυνση της συνείδησης του, την τελειοποίηση και εν
δυνάμει την απελευθέρωση.</span></span></b></p>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-6578320559927586532023-10-27T07:00:00.000-07:002023-10-27T07:00:05.704-07:00Θρησκεία και επιστήμη (Θ') - Πώς μπορούν να επιβιώσουν οι θρησκείες;<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="768" data-original-width="513" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPauLyDTQFigIgDHAAVxLopDuzQPGvL0yJuZPVCP-keSFpr1VUhVIdUrrXHQ7EQQrw8bHDsKSjZlFqe8bXYtx6HWhwT-lIH39p-PCdMZh-cYT3DzO5BwS1Mhdn4o7fDDuImMXaSmqGST7aN6wuM60u-SdvnF_x7_ZISzEJi9kfjaAk2_XxUTsepu3lPWg/s320/69215355_2046889812083853_9159407780405182464_n.jpg" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Πολλούς απασχολεί ακόμα το ερώτημα αν θρησκευτική πίστη και επιστήμη μπορούν να συνυπάρξουν. Αν μεταξύ τους δεν υπάρχει ριζική αντίθεση ή αν είναι δυο θανάσιμοι εχθροί.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αν γυρίσουμε αρκετούς αιώνες πίσω, την εποχή που η θρησκεία κυριαρχούσε παντού, η απάντηση στα ερωτήματα αυτά ήταν σαφής: η επιστήμη θα έπρεπε να συμβιβαστεί, στην καλύτερη περίπτωση, με τον ρόλο του υπηρέτη της θρησκείας. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #783f04;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Μοναδική πηγή γνωσης ήταν η Βίβλος και ό,τι δεν συμφωνούσε μαζί της απαγορεύονταν, αναθεματίζονταν και καταδιώκονταν...</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Όμως οι καιροί έχουν γυρίσματα. Και πλέον ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο ρόλος της θρησκείας συνεχώς υποχωρεί και της επιστήμης αναβαθμίζεται. Όλες οι ερμηνείες των φυσικών φαινομένων που στηρίζονταν σε μεταφυσικά φαινόμενα και θεϊκά όντα έχουν καταρριφθεί και γελοιοποιηθεί. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Πώς να το κάνουμε; Τώρα ξέρουμε πώς πέφτει η βροχή, πώς σχηματίζονται οι κεραυνοί, τα σύννεφα, οι βροντές κ.λπ. Όσο η επιστήμη εξελίσσεται, τόσο ξεδοντιάζεται η θρησκεία.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αλλά κανείς δεν περίμενε τα ιερατεία να παραδοθούν αμαχητί. Επόμενο ήταν να προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται δημιουργώντας τις δικές τους γραμμές άμυνας. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="color: #274e13;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Έτσι ισχυρίζονται πως η επιστήμη ασχολείται με τον υλικό κόσμο ενώ η πίστη με τον άυλο και υπερφυσικό (υπάρχει;). Μας λένε πως οι πιστοί βλέπουν "με τα μάτια της ψυχής" όσα δεν μπορεί να προσεγγίσει η επιστήμη. Ότι η λογική δεν αναιρεί την πίστη. Πως υπάρχουν ανθρώπινες ανάγκες που η επιστήμη αδυνατεί να ικανοποιήσει κ.λπ.<br /></span></span></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #741b47; font-family: times;">Σήμερα δεν ζούμε ούτε στην εποχή της θρησκειοκρατίας ούτε και στην περίοδο της έντονης σύγκρουσης μεταξύ πίστης και επιστήμης. Πλέον τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει, το τοπίο άρχισε να ξεκαθαρίζει και οι θρησκείες, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο, συνεχώς συρρικνώνονται. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κατά την προσωπική μας άποψη οι θρησκείες μπορούν να επιβιώσουν υπό προϋποθέσεις. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κατ' αρχήν να παραιτηθούν από την προσπάθειά τους να ερμηνεύουν τον τρόπο δημιουργίας και εξέλιξης του φυσικού-υλικού κόσμου. Αυτό μόνο η επιστήμη μπορεί να το κάνει. Ξεκάθαρα.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Δεύτερον, οι θρησκείες να σταματήσουν να διεκδικούν λόγο και ρόλο σε θέματα εκπαίδευσης, κοινωνικής και εξωτερικής πολιτικής των σύγχρονων κοσμικών κρατών.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Και, τρίτον, να περιοριστούν σε αυτό που ξέρουν πολύ καλά να κάνουν. Δηλαδή να παρηγορούν, ανακουφίζουν και δίνουν ελπίδα στους απελπισμένους και απογοητευμένους ανθρώπους. Έστω κι αν χρησιμοποιούν παρηγορητικά ψεύδη...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-12059407382527681202023-10-20T06:33:00.000-07:002023-10-20T06:33:46.087-07:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΙΗ' - Και ποιος θα ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="565" data-original-width="720" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5I4Ea1ncQqCaofn933nnBBDqnDVfMjsa3yWJd19xDNR5d5Uo_1cZsExjrjW-qC7I4KjCmRf89rDLkR7EUo3fZH-wfff3p6zzKdj2w2Ayf5_ZrdMc_U8vdWNAWmFStw2IRtwvZWCfd6lWkHaQJJpIbvzCk3ZHhiVT_c3xWA-BkIYw4xvraR8xHtwwW/s320/25353792_10212262796229375_1903040646803253924_n.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Τον Χρυσόστομο απασχόλησε έντονα το ερώτημα κατά πόσο μπορεί να υπάρξει "δίκαιος πλούτος". Η ομιλία του στην Α' προς Τιμόθεον επιστολή του Παύλου αποκλύει τον "δίκαιο" χαρακτήρα ακόμα και της κληρονομικά αποκτημένης περιουσίας. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #990000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Για τον λόγο πως αποκτήθηκε με αρχικά άδικο τρόπο, άρα ο κληρονόμος απέκτησε "προϊόν αδικίας". Δηλαδή απλά το πρόβλημα μετατίθεται χρονικά προς το παρελθόν.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Λέει πολλά και διάφορα ο Χρυσσόστομος. Όπως ότι δεν πρέπει να επιδιώκουμε τον πλούτο, ούτε καν με την πρόθεση (ή την πρόφαση θα έλεγα εγώ) να βοηθήσουμε τους φτωχούς. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Πως πρέπει να αρνούμαστε τον πλούτο ακόμα κι αν μας προσφέρετε χωρίς κανένα αντάλλαγμα. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="color: #274e13;"><b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Και πως οι ήδη πλούσιοι οφείλουν, για το καλό τους, να τον αποποιηθούν και να τον μοιράσουν δίκαια σε όσους έχουν ανάγκη. <br /></span></span></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ακόμα και αυτή η γη (και όλοι της οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι θα λέγαμε εμείς) ανοίκουν στον Θεό, άρα και σε όλα τα παιδιά του, δηλαδή τους ανθρώπους. Συνεπώς κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους εξουσιάζει αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αυτό τον καθιστά άδικο, εγωιστή, πλεονέκτη, άρα και υπόδικο έναντι του θεού.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Κάπως έτσι όμως φτάνουμε σε ένα άλλο κρίσιμο και μεγάλο ζήτημα. Ποια θα είναι οι τύχη αυτών των πλουτοπαραγωγικών πόρων; Θα τους αφήσουμε ανεκμετάλλευτους, επιστρέφοντας σε πρωτόγονες καταστάσεις; Θα τους περάσουμε υπό κρατικό έλεγχο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Κάτι άλλο μήπως;</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Αλλά αυτό θα το δούμε σε επόμενη ανάρτηση... </span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-20204091825808578382023-10-14T05:52:00.000-07:002023-10-14T05:52:37.840-07:00Θρησκεία και επιστήμη (Η') - Το κάτω σαγόνι μου πετάει λίγο. Να με σέβεστε! Είμαι παλαιάνθρωπος...<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjinTBbXNoXu7YRT6hviPuduUC0C5HLUe_Qfj2zKvolk5vCI4BYHQmb-Tto76J8pWabmGjWYkaHe_91InVTJnvod3fpGWBKb9BllenZfO0Zy0UfSSD6OV5SKZ6R6WwMrOFXtlEJ8T8bEPQfjqN-S0Eoe05cK3w35S-xVW6RpLeP_GcXYA_itcy-gNP5nUE/s320/70675598_2484488081606513_6561703223529308160_n.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #cc0000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Νομίζω πως ο πιο επικίνδυνος επιστημονικός κλάδος για τη θρησκεία είναι η παλαιοντολογία. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #cc0000;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Για πολλούς αιώνες οι ιουδαιοχριστιανοί νόμιζαν πως είχαν δέσει το παραμυθάκι από παντού. Ο Θεός έκανε εξαρχής τον άνθρωπο και τα άλλα ζώα και τους έδωσε μια συγκεκριμένη και οριστική μορφή, αυτή που βλέπουμε τώρα στη φύση.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Έλα μου όμως που έρχονται οι παλαιοντολόγοι και κοσκινίζουν την άμμο και χώνονται σε σπηλιές που δεν χωράει ούτε νυχτερίδα και βρίσκουν πράγματα και θαύματα! </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Φέρνουν στην επιφάνεια κρανία και σκελετούς ζώων και ανθρωποειδών που σήμερα δεν υπάρχουν και που αν τα βάλεις κάτω βγαίνει σαφώς το συμπέρασμα πως εδώ έχουμε μια αναμφισβήτητη εξέλιξη.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ειδικά με τα ανθρωποειδή γίνεται της τρελής. Έχουν βρεθεί σκελετοί και οστά που είναι πολύ συγγενικά μεταξύ τους αλλά και δεν αντιστοιχούν στους σημερινούς ανθρώπους, χιμπατζήδες, γίβωνες και ορεινούς γορίλες.</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Είναι σαφές πως τα ευρήματα διαψεύδουν την εφάπαξ δημιουργία που περιγράφει η Βίβλος. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ασφαλώς και δεν ιδρώνει το αυτάκι των θεολόγων. Που είτε προσπαθούν να αμφισβητήσουν την αξία των παλαιοντολογικών ανακαλύψεων είτε το ρίχνουν στην τρελή, μιλώντας πάλι για συμβολισμούς κ.λπ.</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4763129748546805650.post-14967566111340302862023-10-06T00:07:00.000-07:002023-10-06T00:07:16.481-07:00Καταδικάζει τον πλούτο ο Χριστιανισμός; (ΙΖ' - Πόσο "δίκαιοι" ήταν ο Ιώβ και ο Αβραάμ;)<div class="separator" style="clear: both;"><img alt="" border="0" data-original-height="539" data-original-width="720" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmVyb_OZYoaUEI8o0uOEC_j4foqXc0iuKp-k9EFevymjaibUzmlrTT9xhoi5zokclLDv46VujOC_ElgdNAsf6nkv6bQDFy0IX0QjPdihOBHRkRinRqA8mqsOFQ5qVFp_9mFiLXAu1UU99QDn8r4wVkQ3MwhxnCeIBbn6agxCYWg19O_e5yi220vkFj/s320/20621136_2025644080990144_8454964262066549540_n.jpg" width="320" /> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: #cc0000; font-family: times;">Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Χριστιανισμός δεν αποδέχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Άρα ούτε και τον πλούτο που προέρχεται από μια τέτοια εκμετάλλευση. Οπότε, πώς γίνεται πολλοί χριστινοί να υποστηρίζουν την άποψη ότι μπορεί να υπάρξει και "αγαθός" πλούτος;</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Προφανώς επικαλούνται την Παλαιά Διαθήκη όπου εμφανίζεται τέτοιος πλούτος, έστω και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Κλασικά παραδείγματα ο Ιώβ και ο Αβραάμ, που αν και ζάμπλουτοι θεωρούνταν άνθρωποι ευσεβείς και δίκαιοι. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #274e13;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ξέρουμε όμως πως οι δύο αυτοί είχαν αναρίθμητους δούλους. Που ασφαλώς συνέβαλαν στη δημιουργία και στην αύξηση του πλούτου τους. Μπορεί αυτός ο πλούτος να θεωρηθεί "δίκαιος" από τη ακοπιά της Καινής Διαθήκης;</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Ανάλογες απόψεις διατύπωσαν και κάποιοι Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Αστέριος Αμασείας και ο Χρυσόστομος. Ως δίκαιο πλούτο εννοούν αυτόν που προέρχεται από κληρονομιά, προίκα, νόμιμο εμπόριο, ευφορία της γης, κοπιαστική εργασία...</span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Προφανώς, τόσο αυτοί οι Πατέρες όσο και τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, κάνουν σημαντικές παραχωρήσεις στην κοινή αντίληψη της εποχής τους. Μην ξεχνάμε πως απευθύνονται σε ακροατήρια κοινωνικά και πνευματικά ανώριμα. </span></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><b style="color: #20124d;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: times;">Τα ηθικά κριτήρια της καινής Διαθήκης, όπως προσδιορίζονται και από τα σύγχρονα κοινωνικά δεδομένα, είναι πολύ διαφορετικά και περισσότερο αυστηρά. Πλέον η κατοχή του πλούτου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την αρετή και το δίκαιο. Η φθοροποιός δύναμή του είναι τόση που ταυτίζεται με τον ίδιο τον Διάβολο...</span></span></b><br /></div>Ασκαρδαμυκτίhttp://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.com5