Γνωριμία με το Ισλάμ (ΚB') - Κατά ποιων στρέφεται το τζιχάντ;

Η ηθική είναι το δυνατό σημείο του Ισλάμ. Το Κοράνι σχεδόν αδιαφορεί για τα δόγματα, αλλά αποτελεί έναν πληρέστατο ηθικό νόμο. 

Ανεξάρτητα απ’ την ποιότητά του, είναι κατά πολύ αναλυτικότερο απ’ την χριστιανική "επί του όρους ομιλία" και απ’ τον "δεκάλογο" του Μωυσή.

Στο Ισλάμ σαφώς η θέση της γυναίκας είναι υποδεέστερη. Παρά την καλοσύνη και την ευγένεια του Μωάμεθ προς τις γυναίκες, φαίνεται πως είχε πολύ πικρές εμπειρίες μαζί τους, γι’ αυτό και είπε το περίφημο: "Ο παράδεισος είναι γεμάτος φτωχούς κι η κόλαση γεμάτη γυναίκες"!

Η πολυγαμία των αντρών είναι ένα ακόμα γνώρισμα του Ισλάμ. Υιοθετείται η μακραίωνη ιουδαϊκή και αραβική παράδοση. Μπαίνουν όμως κάποιοι φραγμοί: ο άντρας είναι υποχρεωμένος να διατρέφει όλες τις γυναίκες του, να τις αντιμετωπίζει ισότιμα και, φυσικά, να τους δίνει προίκα! 

Ο Μωάμεθ απαγόρευσε το παλιό αραβικό έθιμο να θανατώνονται τα θήλεα τέκνα και περιόρισε το έθιμο της βεντέτας. Συνιστά μεν τη συγχώρεση του εγκληματία, αλλά ταυτόχρονα περιορίζει την αντεκδίκηση μόνο στον θύτη κι όχι σε συγγενείς του. Ο δε φόνος εξ αμελείας δεν δίνει δικαίωμα αντεκδίκησης!

Καταδικάζεται η τοκογλυφία, η αισχροκέρδεια και η δωροδοκία, συνιστάται επιείκεια και τιμιότητα, αλλά το ψεύδος δεν στηλιτεύεται με σαφήνεια και ένταση. Η οινοποσία και τα τυχερά παιχνίδια κόβονται με το μαχαίρι!

Πονεμένη ιστορία είναι το τζιχάντ, δηλαδή ο "ιερός πόλεμος". Το Κοράνι επιβάλλει τη δυναμική και μαχητική αντιμετώπιση των "απίστων", κυρίως ειδωλολατρών, πολυθεϊστών και αθέων. Η "ορθή πίστη" πρέπει να επιβληθεί είτε με την πειθώ είτε με το ξίφος. Μόνο οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί έχουν δικαίωμα να διατηρήσουν τη θρησκεία τους (ως "κάτοχοι των Γραφών") αλλά καταβάλλοντας ειδικό φόρο ("κεφαλικό"). 

Βέβαια, οι σύγχρονες τάσεις για παγκόσμια ειρήνη και αποφυγή του πολέμου επέβαλλαν την αποσιώπηση της τζιχαντικής παραδόσεως και την πνευματική ερμηνεία του "ιερού πολέμου" ως "εσωτερικό αγώνα κατά των ανθρώπινων παθών".

Ο Μωάμεθ δεν απαγόρευσε τη δουλεία αλλά κατάφερε να μειώσει την απάνθρωπη μεταχείριση των δούλων. Εννοείται πως μουσουλμάνος δούλος δεν μπορεί να υπάρξει. 

Επίσης διευκολύνει και ενθαρρύνει την απελευθέρωση δούλων εφόσον δείξουν την πρέπουσα συμπεριφορά. Η Σαουδική Αραβία κατάργησε τη δουλεία σχετικά πρόσφατα, το 1962.

Γνωριμία με το Ισλάμ (ΚA') - Οι βασικές αρχές του Ισλάμ

Για να μην κουράζεστε και ψάχνετε, θα σας ενημερώσω εγώ συνοπτικά για τις βασικές θεολογικές αρχές του Ισλάμ:

Α) Αυστηρός Μονοθεϊσμός.

Ο Αλλάχ (= Θεός) υπάρχει και είναι μοναδικός, απρόσιτος, ουδείς όμοιός του, δεν έχει γιους και θυγατέρες και μεταξύ αυτού και των άλλων υπάρξεων υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα. Ο ισλαμικός μονοθεϊσμός είναι ανάλογος του εβραϊκού. Απορρίπτει αυστηρά τόσο την πολυθεϊστική ειδωλολατρεία όσο και την χριστιανική τριαδικότητα.

Β) Πίστη στους Αγγέλους.

Είναι όντα δημιουργηθέντα από φως, βρίσκονται διαρκώς στις διαταγές του Θεού και μεσολαβούν μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Ιδιαίτερη τιμή ανήκει στον Μιχαήλ και τον Γαβριήλ. Ειδικά ο δεύτερος όχι μόνο ευαγγελίσθηκε τη Μαριάμ αλλά και υπαγόρευσε το Κοράνι στον Μωάμεθ. Πιστεύουν επίσης και στον Σατανά, που γκρεμίστηκε απ’ τον ουρανό γιατί αρνήθηκε να λατρεύσει τον Αδάμ (που θεωρείται πρώτος Προφήτης), αλλά και στα τζιν, μια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ αγγέλων και ανθρώπων που δημιουργήθηκαν απ’ τη φωτιά.

Γ) Πίστη στους προφήτες. 

Πρόκειται κυρίως για προσωπικότητες της Εβραϊκής Βίβλου (Αδάμ, Νώε, Δαβίδ, Σολομών) αλλά και των χριστιανικών γραφών (Ιωάννης Βαπτιστής και Ιησούς). Ως Προφήτη αναγνωρίζουν και τον Μεγαλέξανδρο, που στο Κοράνι αποκαλείται "Δίκερως"! Βέβαια, ο μεγαλύτερος και τελευταίος των Προφητών είναι ο Μωάμεθ.

Δ) Προφητικά Βιβλία.

Ως τέτοια θεωρούνται η εβραϊκή Πεντάτευχος και οι Ψαλμοί, αλλά και τα χριστιανικά Ευαγγέλια. Υποτίθεται πως Εβραίοι και Χριστιανοί παραποίησαν και αλλοίωσαν τα ιερά βιβλία των Προφητών, οπότε αναγκάστηκε ο Θεός να στείλει τον Μωάμεθ για ν’ αποκαταστήσει την Αλήθεια.

Ε) Ανάσταση Νεκρών και έσχατη κρίση.

Το Ισλάμ πιστεύει σε Κόλαση και Παράδεισο, σε μέλλουσα κρίση (από τον Ιησού), σε τιμωρία αμαρτωλών και ανταμοιβή πιστών, στην έλευση του Αντιχρίστου, στην άφεση αμαρτιών, στην ανάσταση των νεκρών και στην αιώνια ζωή. Σέβονται τη Μαριάμ περισσότερο απ’ τους χριστιανούς Προτεστάντες, αποδέχονται τον υπερφυσικό τρόπο γέννησης του Ιησού, τα θαύματα και τη διδασκαλία του. Αλλά αρνούνται τη σύλληψη, τη σταύρωση και συνεπώς την ανάστασή του. Στην αραβική νοοτροπία είναι αδιανόητος ο εξευτελισμός κι ο ατιμωτικός θάνατος των Αποστόλων του Θεού. Οπότε ο Ιησούς απλά αναλήφθηκε στους ουρανούς και στη θέση του σταυρώθηκε κάποιος άλλος.

ΣΤ) Απόρριψη θεότητας Ιησού και Αγίου Πνεύματος.

Ο Ιησούς ήταν Μεσσίας αλλά ουδέποτε ισχυρίστηκε πως είναι Θεός. Αυτό είναι μια βλάσφημη παραχάραξη των χριστιανών. Επίσης, το μόνο "πνεύμα του Θεού" που αναγνωρίζουν είναι ο άγγελος Γαβριήλ. Τέλος, αμφισβήτηση υπάρχει ως προς τον απόλυτο προορισμό του ανθρώπου. Υπάρχουν πολλά χωρία στο Κοράνι που βεβαιώνουν πως όλα στη ζωή μας είναι προκαθορισμένα (κισμέτ), αλλά και άλλα που αναφέρονται στην ανθρώπινη ελευθερία...

Η αλήθεια για τους διωγμούς των πρώτων Χριστιανών (Δ' - Ήταν ο πρωτο-χριστινισμός το ISIS της εποχής του?)

Μπαίνουμε κατ' ευθείαν στην ουσία: κάποιοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες δίωκαν τους πρώτους Χριστιανούς όχι για τα θρησκευτικά τους πιστεύω, αλλά ως πολιτικούς συνωμότες και επαναστάτες! 

Ως εσωτερικούς εχθρούς και πολέμιους της αυτοκρατορίας που επιθυμούσαν και μεθόδευαν την καταστροφή της.

Οι ρωμαϊκές αρχές είχαν συμπεριλάβει τον Χριστιανισμό στον κατάλογο των λεγόμενων "μυστικών εταιρειών". Δηλαδή στις οργανώσεις που δρούσαν μυστικά και αποσταθεροποιητικά για την κρατική ενότητα και ασφάλεια. 

Ήταν κάτι σαν τον "κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων" που τηρούν στην εποχή μας οι αμερικανικές αρχές. Αν είσαι μέλος μιας απ' αυτές τις ομάδες αντιμετωπίζεσαι αυτομάτως ως "τρομοκράτης", ακόμα κι αν δεν σε βαραίνει καμία συγκεκριμένη κατηγορία.

Για τη ρωμαϊκή νομοθεσία και μόνη η συμμετοχή σου στη χριστιανική Εκκλησία (δηλαδή η απλή χρήση του ονόματος "Χριστιανός") συνιστούσε ποινικό αδίκημα. Γι' αυτό και οι Χριστιανοί συλλαμβάνονταν και καταδικάζονταν με την κατηγορία της "εσχάτης προδοσίας"...

Η λέξη Χριστιανός σήμαινε αυτόματα τον άνθρωπο που συνωμοτεί και επιδιώκει τη διάλυση της Αυτοκρατορίας. Ήταν κάτι σαν το "ιδιώνυμο" που ψήφισε η κυβέρνηση Βενιζέλου το 1928 και δίωκε την κομμουνιστική ιδιότητα και ιδεολογία ακόμα κι αν δεν είχε διαπραχθεί κανένα συγκεκριμένο έγκλημα.

Ο πιο καλός άνθρωπος να ήσουν, αν δήλωνες "Χριστιανός" έμπαινες στη μαύρη λίστα της εξουσίας και δύσκολα γλίτωνες...

Γνωριμία με το Ισλάμ (Κ') - Οι "ευσεβείς απάτες"!

Το Ισλάμ μπορεί να είναι μια θρησκεία χωρίς ιερείς, μυστήρια και λειτουργική ζωή, μπορεί να απαγορεύει αυστηρά την απεικόνιση του Θεού, αλλά δεν παύει να έχει σημαντικές ομοιότητες με τον χριστιανισμό. 

Μια απ’ αυτές είναι ο κεντρικός ρόλο που έχει η Παράδοση και στις δύο θρησκείες.

Το Κοράνι, όπως και η Καινή Διαθήκη, δεν ήταν δυνατόν να προβλέψει όλες τις περιπτώσεις, να δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα της εξελισσόμενης κοινωνικής ζωής. Οπότε το κενό έρχεται να το καλύψει η Παράδοση, η "Χαντίθ" όπως λέγεται στ’ αραβικά.

Κι εδώ αρχίζει το πανηγύρι. Όπως και στη χριστιανική θρησκεία, με το πέρασμα του χρόνου αρχίζουν να σωρεύονται χιλιάδες περιστατικά, αποφθέγματα και γεγονότα με πρωταγωνιστή υποτίθεται τον Προφήτη, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλοί μύθοι και εκ των υστέρων επινοήσεις διαφόρων πονηρών ή και καλοπροαίρετων θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών.

Μια κλασική "Χαντίθ" αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο περιλαμβάνει μια αλυσίδα ονομάτων μέσω των οποίων φτάνουν σε μας κάποια λόγια ή πράξεις του Προφήτη. Π.χ. "ο τάδε άκουσε από τον τάδε πως ο δείνα έμαθε απ’ τον φίλο του Μωάμεθ ότι..."

Το δεύτερο μέρος αποτελείται απ’ την καθαυτή παράδοση, όπως π.χ. "τα οράματα προέρχονται απ’ τον Θεό ενώ τα όνειρα απ’ τον Σατανά".

Οι περισσότερες ισλαμικές παραδόσεις θυμίζουν συλλογές ανεκδότων, αρκετές έχουν δυναμισμό και χιούμορ ενώ πολλές είναι ταυτόσημες με αντίστοιχες ιουδαϊκές και χριστιανικές παραδόσεις όπως... "Να ζεις στον κόσμο τούτο σαν να είσαι ξένος ή ταξιδιώτης"!

Τρεις αιώνες μετά τον Προφήτη οι "Παραδόσεις" πλησίαζαν το 1.000.000! Προφανώς μιλάμε για νοθεία και πλαστογραφία. Μας θυμίζουν τα ατέλειωτα βιβλία με λόγους του "γέροντος Παϊσίου", που αν ήταν όλα αληθινά θα έπρεπε ο καημενούλης ο Παΐσιος να μην έχει βάλει γλώσσα μέσα του όσο ζούσε!

Πολλές απ’ τις Παραδόσεις, και στο Ισλάμ και στον Χριστιανισμό, έχουν το ελαφρυντικό της καλής πρόθεσης. Είναι αυτό που λέμε "ευσεβής απάτη". 

Προσπαθούν να μας τρομάξουν με τα δεινά της κολάσεως ή να μας δελεάσουν με τις παραδείσιες απολαύσεις προκειμένου να μην κάνουμε αισχρές και άδικες πράξεις. 

Με μικροψεματάκια προσπαθούν να μας πείσουν πόσο καλό κάνουν οι προσευχές, οι νηστείες και οι ελεημοσύνες. 

Πολλοί μουφτήδες ισχυρίζονται πως η απαγγελία στίχων απ’ το Κοράνι έχει θεραπευτική δύναμη ή πως αν φτύσεις στον κόρφο σου τρεις φορές ξορκίζεις το κακό (σας θυμίζει κάτι αυτό;).