Ο άγιος που ξανάστειλε τον Ιησού σχολείο!

 

Ο Θωμάς Ακινάτης έζησε γύρω στα 1250 μ.Χ. και η δυτική εκκλησία των έχει ανακηρύξει μεγάλο άγιο. Έχει το προσωνύμιο "Αγγελικός Δάσκαλος".

Εμφανισιακά ήταν μπαούλο. Τετράπαχος κι αργοκίνητος. Γι' αυτό και οι κοντινοί του τον αποκαλούσαν "βόδι"!

Την εποχή εκείνη ήταν της μόδας ο αριστοτελισμός. Θεωρούσαν πως όλα όσα έγραψε ο Αριστοτέλης ήταν αλήθεια. Γι' αυτό σε κάθε ερώτημα αναζητούσαν την άποψη του Αριστοτέλη. Και μελετούσαν χρόνια ολόκληρα τα έργα του μπας και βρουν την άκρη.

Ο Ακινάτης έκανε μια επιτυχημένη σύνθεση της χριστιανικής διδασκαλίας και της αριστοτελικής φιλοσοφίας. Με άλλα λόγια συμφιλίωσε τη φιλοσοφία με τη θεολογία. Τη λογική με την πίστη. 

Ναι μεν ο Θεός αποκάλυψε άνωθεν τις αλήθειες του στους ανθρώπους, αλλά οι αλήθειες αυτές άνετα μπορούν να θεμελιωθούν και λογικά. Έτσι τουλάχιστον δίδασκε ο Θωμάς και προσπάθησε σε κάποιο βαθμό να το θεμελιώσει.

Όμως η μεγαλύτερη μαγκιά του Θωμά ήταν άλλη. Είναι ο μόνος άνθρωπος που κυριολεκτικά έπηξε τον Χριστό. Του έβαλε χόμγουερκ, τον έστρωσε στο θρανίο, τον έχωσε στη μελέτη. Ιδού η ιστορία εν συντομία: 

Ο Θωμάς πριν γράψει τις θεολογικές διατριβές του έπεφτε σε πολύωρη προσευχή και έκσταση. Όταν γύριζε απ' το υπερπέραν διατύπωνε γραπτώς τις απόψεις του, άφηνε τα χειρόγραφα στα πόδια του Εσταυρωμένου και ξανάπεφτε σε προσευχή. Στο διάστημα αυτό ο Ιησούς κατέβαινε απ' τον σταυρό, μελετούσε τα κείμενα και τα ενέκρινε! 

Απίστευτο? 

Ρε τι σκέφτηκε ο άνθρωπος για να μην τολμήσει να του πει κανείς "τι αρλούμπες γράφεις εδώ ρε βόδι?"...

Οι ‘’χρυσοί κανόνες’’ των θρησκειών...

 

- Χριστιανισμός: Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι, αυτά να κάνετε κι εσείς σ’ αυτούς. Αυτός είναι ο Νόμος και οι Προφήτες.

- Βραχμανισμός: Μην κάνεις στους άλλους ό,τι θα προξενούσε πόνο σε σένα.

- Βουδισμός: Μη θίγεις τους άλλους με τρόπο που θα θεωρούσες επιβλαβή αν στρεφόταν προς εσένα.

- Ιουδαϊσμός: Αυτό που είναι μισητό σ’ εσένα μην το κάνεις στους συνανθρώπους σου. Ολόκληρος ο Νόμος είναι αυτός, τα άλλα είναι λεπτομέρειες.

- Ισλαμισμός: Κανείς σας δεν είναι πιστός μέχρις ότου θα επιθυμεί για τον αδελφό του αυτό που επιθυμεί για τον εαυτό του.

- Κομφουκιανισμός: Μην κάνεις στους άλλους ό,τι δεν θα ήθελες εκείνοι να κάνουν σε σένα.

Ταοϊσμός: Το κέρδος του γείτονα να το θεωρείς και δικό σου κέρδος, τη ζημιά του και ζημιά σου.

Ερμηνεία Κυριακής Προσευχής (Δ' - Το ισόγειο να γίνει σαν το ρετιρέ!)

 

Δ: "Γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης".

Όπως έχουμε ξαναπεί, οι αρχαίοι έβλεπαν το σύμπαν σαν μια πολυκατοικία. Όπου στον τελευταίο όροφο κατοικούσε ο Θεός. Εκεί το θέλημά του εφαρμοζόταν πάντα αυτόματα, αυτονόητα και αναντίρρητα. Επικρατούσε μια απόλυτη ομοφωνία και συναντίληψη των όντων που περιέβαλαν τον Θεό, δηλαδή τα αγγελικά τάγματα και τα λοιπά ευεργετικά πνεύματα.

Στο ισόγειο βρίσκεται η γη με όλα τα υλικά όντα. Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο τέλεια και θαυμάσια όσο στο ρετιρέ. Και στα υπόγεια βρίσκεται ο Άδης. Εκεί η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Γιατί βρίσκεται το βασίλειο των δαιμόνων...

Το νόημα του συγκεκριμένου στίχου δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Αποτελεί μια έκκληση στους ανθρώπους ώστε να εναρμονίσουν τη θέλησή τους με το θέλημα του Ουρανού. Να εργαστούν στη γη ώστε να ξαναγίνει κήπος της Εδέμ, για να έρθει να κατοικήσει ο θεός. Ο Ουρανός είναι ο σταθμός που εκπέμπει. Και η γη είναι το φυσικό πεδίο, ο δέκτης των ουράνειων μηνυμάτων.

Εννοείται πως δεν πρέπει να αρκεστούμε στο επίπεδο της προσευχής. Αν τα λόγια δεν γίνουν πράξεις, ποιο το νόημα? Αν η ζωή μας δεν αλλάξει, αν μείνουμε στη συμφεροντολογική νοοτροπία μας και δεν κλείσουμε πόρτες και παράθυρα σε κάθε αντίθετη επιρροή, ουσιατικά ακυρώνουμε αυτό που ευχόμαστε...

Ερμηνεία Κυριακής Προσευχής (Γ' - Με το μπλα-μπλα δεν έρχεται η Βασιλεία των Ουρανών!)

 

Γ) "Ελθέτω η Βασιλεία σου".

Είναι από τα πιο δύσκολα εδάφια όλης της χριστιανικής διδασκαλίας. Τι ακριβώς είναι αυτή η Βασιλεία των Ουρανών που ο Ιησούς υπόσχεται στους πιστούς του? Είναι μια επίγεια αυτοκρατορία? Μια πνευματική-μη υλική κατάσταση? Κάτι άλλο? Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα. Ίσως ο Ιησούς στις μυστικές διδαχές του να το διευκρίνιζε. Αλλά εμείς παραμένουμε στα σκοτάδια.

Οι εκπρόσωποι της επίσημης εκκλησίας δίνουν τις γνωστές δικές τους ερμηνείες. Αλλά δεν μπορεί να περιμένεις κάτι σοβαρό από επίσημους κρατικούς θεσμούς όπως κατάντησε η χριστιανική εκκλησία. Οπότε πρέπει κι εδώ να στραφούμε στην ευρύτερη θρησκευτική παράδοση της αρχαιότητας...

Εκείνη λοιπόν την μακρινή εποχή οι απλοί άνθρωποι πίστευαν πως όντως υπάρχει ένα Βασίλειο του Θεού. Με τους δικούς του νόμους, τη δική του οργάνωση και ιεραρχία. Όμως δεν μοιάζει με τα κοσμικά βασίλεια. Στη Βασιλεία του Θεού κυριαρχεί η αρμονία και η δικαιοσύνη. Δεν υπάρχουν ακαταστασία, τσακωμοί και τρέλες.

Οι πιο μορφωμένοι επίσης πίστευαν πως υπάρχει αυτό το Βασίλειο του Θεού. Αλλά δεν είναι μια χειροπιαστή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει σε έναν συγκεκριμνένο τόπο. Έχει να κάνει αποκλειστικά με τον εσωτερικό μας κόσμο στον οποίο αντανακλάται ό,τι είναι καλό, γενναιόδωρο και αφιλοκερδές.

Όλες λοιπόν οι θρησκείες ανέκαθεν έπαιζαν σε δυο ταμπλό. Στο πόπολο, το αφελές και ανόητο, πουλούσαν εντυπωσιακά μπιχλιμπίδια και δήθεν θαύματα για να το εντυπωσιάσουν. Πάντα πρέπει να έχεις με το μέρος σου έναν μεγάλο αριθμό χρήσιμων ηλιθίων. 

Για τους λίγους και εκλεκτούς χρησιμοποιούσαν άλλα μέσα προσέγγισης. Πουλούσαν "ανώτερα μυστικά" που είχαν σχέση με αυτό που σήμερα λέμε αυτογνωσία-αυτοβελτίωση.

Κάπως έτσι παίζεται και σήμερα το παιχνίδι. Οι πολλοί και ανόητοι χριστιανοί εξακολουθούν να περιμένουν τη Βασιλεία των Ουρανών μοιρολατρικά κι ας πέρασαν ήδη 2.000 χρόνια. Νομίζουν πως αρκεί να προφέρουν τη σχετική προσευχή και η Βασιλεία θα έλθει! Σιγά μην μπουν σε κόπο και διαδικασίες περίεργες και κουραστηκές.

Υπάρχουν και κάποιοι λίγοι που δουλεύουν με τον εαυτό τους, έχουν κάπως ισορροπήσει, και ίσως να βρίσκονται ήδη με το ένα πόδι στη Βασιλεία των Ουρανών...