Μόνο ο Λωτ, η γυναίκα του και οι κόρες τους θα σώζονταν με τον όρο ότι κανένας τους δεν θα κοίταζε πίσω καθώς θα έφευγαν από την πόλη πριν πέσει η πύρινη βροχή!
Αλλά η γυναίκα του Λωτ στράφηκε προς τα πίσω και μεταμορφώθηκε σε στήλη άλατος!
Μήπως αυτό είναι το πρόβλημα του συντηρητισμού; Ότι, δηλαδή, όποιος κοιτάζει πίσω, όποιος γαντζώνεται στο παρελθόν γίνεται αναπόφευκτα στήλη άλατος, απολιθωμένος, αρτηριοσκληρωμένος; Δεν εξελίσσεται πια, δεν ανανεώνεται ποτέ, γίνεται "ορυκτό"; Ότι όποιος δεν μπορεί ν' απαγκιστρωθεί και να ξεκόψει από ένα φθαρμένο κι ετοιμοθάνατο παρελθόν είναι ο ίδιος ένας ζωντανός νεκρός, μια ακίνητη στήλη άλατος;
Αλλά η γυναίκα του Λωτ στράφηκε προς τα πίσω και μεταμορφώθηκε σε στήλη άλατος!
Μήπως αυτό είναι το πρόβλημα του συντηρητισμού; Ότι, δηλαδή, όποιος κοιτάζει πίσω, όποιος γαντζώνεται στο παρελθόν γίνεται αναπόφευκτα στήλη άλατος, απολιθωμένος, αρτηριοσκληρωμένος; Δεν εξελίσσεται πια, δεν ανανεώνεται ποτέ, γίνεται "ορυκτό"; Ότι όποιος δεν μπορεί ν' απαγκιστρωθεί και να ξεκόψει από ένα φθαρμένο κι ετοιμοθάνατο παρελθόν είναι ο ίδιος ένας ζωντανός νεκρός, μια ακίνητη στήλη άλατος;