Μπαίνουμε κατ' ευθείαν στην ουσία: κάποιοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες δίωκαν τους πρώτους Χριστιανούς όχι για τα θρησκευτικά τους πιστεύω, αλλά ως πολιτικούς συνωμότες και επαναστάτες!
Ως εσωτερικούς εχθρούς και πολέμιους της αυτοκρατορίας που επιθυμούσαν και μεθόδευαν την καταστροφή της.
Οι ρωμαϊκές αρχές είχαν συμπεριλάβει τον Χριστιανισμό στον κατάλογο των λεγόμενων "μυστικών εταιρειών". Δηλαδή στις οργανώσεις που δρούσαν μυστικά και αποσταθεροποιητικά για την κρατική ενότητα και ασφάλεια.
Ήταν κάτι σαν τον "κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων" που τηρούν στην εποχή μας οι αμερικανικές αρχές. Αν είσαι μέλος μιας απ' αυτές τις ομάδες αντιμετωπίζεσαι αυτομάτως ως "τρομοκράτης", ακόμα κι αν δεν σε βαραίνει καμία συγκεκριμένη κατηγορία.
Για τη ρωμαϊκή νομοθεσία και μόνη η συμμετοχή σου στη χριστιανική Εκκλησία (δηλαδή η απλή χρήση του ονόματος "Χριστιανός") συνιστούσε ποινικό αδίκημα. Γι' αυτό και οι Χριστιανοί συλλαμβάνονταν και καταδικάζονταν με την κατηγορία της "εσχάτης προδοσίας"...
Η λέξη Χριστιανός σήμαινε αυτόματα τον άνθρωπο που συνωμοτεί και επιδιώκει τη διάλυση της Αυτοκρατορίας. Ήταν κάτι σαν το "ιδιώνυμο" που ψήφισε η κυβέρνηση Βενιζέλου το 1928 και δίωκε την κομμουνιστική ιδιότητα και ιδεολογία ακόμα κι αν δεν είχε διαπραχθεί κανένα συγκεκριμένο έγκλημα.
Ο πιο καλός άνθρωπος να ήσουν, αν δήλωνες "Χριστιανός" έμπαινες στη μαύρη λίστα της εξουσίας και δύσκολα γλίτωνες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου