Οι Καμπάνες της Κυριακής ΙΒ’ (Άφρονες πλούσιοι)

Αλήθεια, τι κάνει τον άνθρωπο άπληστο;
Να επιζητά περισσότερα απ’ όσα του χρειάζονται;
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής μάς δίνει την πρώτη εκδοχή:
Κίνητρο της απληστίας είναι η επιθυμία των απολαύσεων.
Να γεμίσουμε τις αποθήκες μας με αγαθά και να πούμε «μεγάλε, τώρα φάε, πιες και διασκέδασε»!
Φυσικά, την ίδια φράση θα έλεγαν, αν μπορούσαν να μιλήσουν, και τα γουρούνια, αν γεμίζαμε το χοιροστάσιό τους με αποφάγια...
Η δεύτερη εκδοχή είναι πιο «ανθρώπινη»: αφορά τους ανθρώπους που δεν έλκονται αποκλειστικά απ’ τις υλικές απολαύσεις, αλλά νιώθουν ανασφαλείς, κι αυτό μπορεί να τους κάνει άπληστους.
Δεν τους νοιάζει τι θα γίνουν τα υπάρχοντά τους όταν πεθάνουν.
Αλλά τρομοκρατούνται και μόνο με την ιδέα πως μπορεί να βρεθούν κάποια στιγμή της ζωής τους χωρίς τα αναγκαία αγαθά...
Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι αξιοκατάκριτοι.
Γιατί ολιγοπιστούν και δεν εμπιστεύονται την Πρόνοια του Θεού...
Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή: αυτών που απλώς ηδονίζονται στη θέα του σωρευμένου πλούτου!
Είναι αυτοί που ο λαός μας τους λέει «γερο-Λαδάδες».
Πρόκειται για αρρωστημένες καταστάσεις, που ο πλούτος θεοποιείται.
Είναι, κατά τη γνώμη μας, η χειρότερη μορφή απληστίας, γιατί αποτελεί ειδωλολατρεία..