Η μεγάλη υπερβατικότητα κάνει τον Θεό ανύπαρκτο.
Ενώ η μεγάλη οικειότητα των κάνει είδωλο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ιστολόγιο θεολογικού προβληματισμού..
Αναγνώστες
Πληροφορίες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2024
(22)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2023
(53)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
▼
2022
(53)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2021
(52)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2020
(52)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2019
(58)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2018
(59)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2017
(62)
- ► Δεκεμβρίου (7)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2016
(54)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2015
(50)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2014
(72)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (7)
-
►
2013
(77)
- ► Δεκεμβρίου (7)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2012
(58)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2011
(59)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2010
(58)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2009
(38)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (2)
18 σχόλια:
Βλέπω καταλήγεις στην "κλασική" ορθόδοξη θεολογία πάλι: ισορροπία μεταξύ καταφατικής κι αποφατικής θεολογίας!
Προσωπικά, η καταφατική δεν μου κάθεται καλά! Κι αυτό διότι έχει κακοποιηθεί βάναυσα από πνευματικούς και γκουρού... Βέβαια, ίσως μου αντειπείς: "χάρηκα πολύ και τι μου λες; τα πάντα μπορεί να διαστρεβλωθούν!!" Ίσως ισχύει κι αυτό... Αλλά η προηγούμενη μού φέρνει στο μυαλό τον "Θεό τιμωρό" κι οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς ότι είναι δυνατόν να "φορτώσουν" οι εξουσιολάγνοι παπάδες.... Ενώ η αποφατική τούς τραβάει λίγο τα χαλινάρια!!
Έχω τη θεωρία ότι ο Θεός μπορεί να καταστεί "ανύπαρκτος" για όσους πραγματικά δεν τον θέλουν... Όπως και το ότι -σε περίπτωση που ισχύει η απροσμέτρητη Αγάπη του Θεού, πέραν των όσων προσδοκούμε, και τελικά "δουν" όλοι ότι δεν είναι ο "Μπαμπούλας" που μας δίδαξαν τα ιερατεία- σε εκείνους οι οποίοι επεθύμησαν πραγματικά να είναι Εκείνος που θα "επιβραβεύσει" τις στερήσεις τους (που τις βάφτισαν "πνευματικό αγώνα") και θα "τιμωρήσει" όλους τους άλλους -εφόσον λοιπόν η καρδιά τους αυτό θέλει πραγματικά- θα τους "αφήσει" στην άγνοιά τους! Αυτή είναι η πραγματική κόλαση.....
Διότι "κόλαση" είναι η "μη ολοκλήρωση", το "περίπου", το "είδωλο" μιας Πραγματικότητας πραγματικής που μετατρέπεται σε ψέμα, ακριβώς διότι στην πορεία σου 'χει ξεφύγει μια λεπτομέρεια....
Κόλαση είναι αυτή η ζωή για έναν άνθρωπο, ο οποίος πίστεψε κάποια στιγμή στη ζωή του ότι: "γεννηθήκαμε για να αγαπάμε"!!!
.... γι' αυτό αποζητούσε τη λύτρωση, ματαίως, αλλά οι άλλοι τον παρεξηγήσαν νομίζοντας πως "είναι στον κόσμο του"....
Ο θεός υπάρχει για όσους τον πιστεύουν και δεν υπάρχει για όσους δεν
τον πιστεύουν. Τόσο απλά.
Κι ο θεός έχει τις ιδιότητες που εμείς θα του δώσουμε. Ή αυτές που του
δίνει το ιερατείο και με δικιά μας ευθύνη τις αποδεχόμαστε.
Όσο για την κόλαση τι να πω; Κατέληξα στο συμπέρασμα πως κόλαση είναι
να περιμένεις από τους άλλους να σε πάνε στον παράδεισο...
Κι αν είσαι αγνωστικιστής τι υπάρχει;
Το μεγάλο "Ίσως" (που έλεγε κι ο Αρκάς);
Ένα μεγάλο ερωτηματικό, φαντάσου, ως σύμβολο της "σημαίας" των αγνωστικιστών!!
Πώς είχαν οι Πυθαγόρειοι το Εν, τη Μονάδα· πίστευαν ότι ήταν η Αρχή των Πάντων;
Έτσι κι οι αγνωστικιστές: ένα μεγάλο Ερωτηματικό....
αγνωστικιστές είναι δειλοί άθεοι!
Άσε ρε!
Ή δειλοί θεϊστές.. Γιατί όχι!
πες το κι έτσι...
Η απολυτότητα λοιπόν θεωρείται πιο "τολμηρή" από την μετριοπάθεια;
Όπως στα περισσότερα θρησκευτικά συστήματα, έτσι κι εκείνο του "Νεοφεμινισμού", διαθέτει την "κόλασή" του όπου "τοποθετεί" όλους τους "ανεπιθύμητους", εκείνους που ακολουθούν τα κελεύσματα του "Διαβόλου" -ο άρχων του κατεστημένου τούτου, διότι ως γνωστόν το κατεστημένο είναι η Πατριαρχία- (Πατριαρχία= Διάβολος).... Η "Κόλαση" σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι μεταφυσική, αλλά ενδοκοσμική: συνίσταται σε "ηθική" και "χαρακτηρολογική σπίλωση" (πατριαρχικός, μισογύνης, εν δυνάμει βιαστής, επί πληρωμή βιασμός κτλ.. κτλ...) Όχι ότι εάν δεν δινόταν η ευκαιρία σε φεμιν(αζ)ίστριες σαν την κ. Καλογεροπούλου να μας παραδώσουν σε πληθώρα "βασανιστηρίων", ό,τι λογής θα μπορούσε ο νους τους να φανταστεί, εάν ήταν στο χέρι τους... Αλλά πάλι καλά που δεν διαθέτουν υπερκόσμιες δυνάμεις!!!!
Για την θρησκεία του Φεμιν(αζ)ισμού ο σεξουαλικός ερεθισμός του άντρα είναι κάτι για το οποίο: "πρέπει ουσιαστικά να ντρέπεται" και να νιώθει τη "συλλογική Ενοχή", που πρέπει να αισθάνεται κάθε μέλος του ανδρικού φύλου, το οποίο έχει ανατραφεί με την "κουλτούρα του βιασμού"!!! (Κάτι σαν το "προπατορικό αμάρτημα", να πούμε!!) Στη βικτωριανή εποχή το ίδιο ίσχυε για τις γυναίκες, (κάθε γυναίκα η οποία είχε ερωτικές επιθυμίες θεωρείτο "αφύσικη") τώρα βιώνουμε την άλλη όψη του νομίσματος• υπομονή! Θα περάσει κι αυτό κι η ανθρωπότητα, ίσως, βρει κάποια "ισορροπία" στο μακρινό.. μέλλον....
Έκανα την παραπάνω "αναδρομή" για να εξηγήσω το λόγο που θεωρώ ότι χρειάζεται να προσπαθούμε να μην είμαστε απόλυτοι, εντελώς....
Συμφωνώ απόλυτα με το τελικό σου συμπέρασμα.
Όσο για της φεμινο-ναζίστριες, δεν έχουν καμία δύναμη
πάνω μας, εκτός κι αν εμεις το επιτρέψουμε
Όντως αυτό ισχύει... Αφήνουμε να μας επηρεάζουν πράγματα που μας "καίνε", κατά βάθος.....
Δημοσίευση σχολίου