Μεγάλης Εβδομάδας προβληματισμοί...

 

Μεγάλη Εβδομάδα χωρίς προβληματισμό είναι μπύρα χωρίς αλκοόλ...

Για τους τυπικά θρησκευόμενους πρέπει να είναι τεράστιο σκάνδαλο αυτό που έγινε με τον ληστή στον σταυρό. Με μια μόνο φράση του μπήκε στον Παράδεισο. Ταχύτατα, αβασάνιστα και αποτελεσματικά!

Το ίδιο και με την πόρνη, με τον τελώνη αλλά και με τον άσωτο υιό που έγινε δεκτός με πανηγυρικό τρόπο. Αμ το άλλο, πού το βάζετε; Είναι λογικό και δίκαιο ο εργάτης που προσλαμβάνεται μια ώρα πριν το σχόλασμα, να πληρώνεται το ίδιο μ' εκείνους που δουλεύουν απ' τα χαράματα?

Τώρα μιλάμε για μια άλλου είδους δικαιοσύνη. Εντελώς ριζοσπαστική. 

Οι "ατσαλάκωτοι" αναρωτιούνται εύλογα: τι δουλειά έχουμε εμείς με αυτόν τον Ιησού που σώζει με συνοπτικές διαδικασίες τα αποβράσματα και τους εγκληματίες, ενώ από μας ζητάει της παναγίας τα μάτια; Γιατί εμείς για να σωθούμε πρέπει να αγωνιζόμαστε μια ζωή και εάν, ενώ όσοι παραβίασαν όλους τους θείους νόμους περνάνε χαλαρά στον Παράδεισο;

Μήπως ο Ιησούς επέλεξε λάθος μαθητές; Δύσπιστους, εγωιστές, φιλόδοξους, δειλούς και προδότες. Ας διάλεγε εξαρχής πόρνες, τελώνες και ληστές!

Πάντως ο ληστής του σταυρού είναι νομίζω όλα τα λεφτά. Ήταν ο μόνος που ακόμα έβλεπε τον Ιησού ως "βασιλιά". Ο μόνος που φωνάζει ακόμα "ωσαννά". Ο μόνος που με την πρώτη κατάλαβε τι είδους βασιλιάς υπήρξε ο Ιησούς. Αναρωτιέμαι τι χάρισμα μπορεί να είχε αυτός ο άνθρωπος.

Και το αίτημά του (μη με ξεχάσεις Κύριε όταν βρεθείς στη βασιλεία σου) είναι ό,τι πιο λιτό, ουσιαστικό αλλά και τολμηρό στην παγκόσμια ιστορία. Με δεδομένες βέβαια τις συνθήκες και τον χρόνο που διατυπώθηκε...