Μην πλησιάζετε χριστιανούς Βεδουίνους, είναι επικίνδυνοι!

 

Οι ιστορικές πηγές δεν μας διαφωτίζουν αρκετά για τους λόγους που οι άνθρωποι μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό τους πρώτους τρεις αιώνες της ιστορίας του. Μπορούμε μόνο να κάνουμε κάποιες βάσιμες υποθέσεις. 

Ασφαλώς συνέβαλε το πνεύμα του μονοθεϊσμού που είχε ήδη αρχίσει να επικρατεί. Αποφασιστικό ρόλο έπαιξε και η οργανωμένη φιλανθρωπική δραστηριότητα των πρώτων χριστιανών. Η εναντίωσή τους στη διαφθορά της ελίτ, αλλά και το αντιρωμαϊκό κλίμα που επικρατούσε σε πολλές κατακτημένες επαρχίες της Ανατολής και Βόρειας Αφρικής.

Ο χριστιανός ιστορικός Σωζομενός καταγράφει πώς η οικογένειά του μετεστράφει στη νέα θρησκεία  γύρω στο 350 μ.Χ. Αναφέρει ότι ο επικεφαλής μιας φιλικής οικογένειας είχε δαιμονιστεί αλλά οι ιερείς των ειδώλων και οι Ιουδαίοι δεν κατόρθωσαν να τον θεραπέυσουν. Αλλά ο χριστιανός μοναχός Ιλαρίων, με μόνη την επίκληση του Ιησού, εξέβαλε τα δαιμόνια και οι δύο οικογένειες άλλαξαν θρησκεία.

Ο Αυγουστίνος Ιππώνος, περνώντας προφανώς μια διαταραγμένη φάση της ζωής του, αναφέρει ότι ξέσπασε σε γοερά κλάματα, άκουσε μια φωνή μικρού παιδιού να τον παρακινεί να διαβάσει τα χριστιανικά κείμενα, εκεί έπεσε το μάτι του σε μια παράγραφο που καλούσε τους ανθρώπους να αρνηθούν τον ακόλαστο βίο και να ακολουθήσουν τον Χριστό... και τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε.

Ο Θεοδώρητος στην ιστορία του για τους μοναχούς της Συρίας αναφέρει δύο γεγονότα ομαδικής μεταστροφής στον Χριστιανισμό. Γύρω στο 400 μ.Χ. ένας μοναχός ονόματι Αβραάμ επισκέφτηκε ένα χωριό του Λιβάνου που ζούσε στο σκότος της ασέβειας. Εκεί οι ντόπιοι επεχείρησαν να τον δολοφονήσουν, αλλά ο Αβραάμ ανταπέδωσε με ευεργεσία (προθυμοποιήθηκε να πληρώσει τους φόρους τους) και εκείνοι έσπευσαν να γίνουν χριστιανοί.

Το δεύτερο γεγονός αναφέρεται στη μεγάλη επιρροή που ασκούσε στους κατοίκους της ευρύτερης Μέσης Ανατολής ο Συμεών ο Στυλίτης. Χάρη σε αυτόν πολλοί έγιναν χριστιανοί. Ειδικά οι Βεδουίνοι-Ισμαηλίτες εκχριστιανίζονταν ομαδικά. Παραθέτει μάλιστα και ένα περιστατικό που θα το έλεγες κωμικό αν δεν ήταν επικίνδυνο. 

Ο Συμεών υπέδειξε σε μια μεγάλη ομάδα Βεδουίνων να πάνε στον Θεοδώρητο προκειμένου να λάβουν την ιερατική ευλογία του. Εκείνοι όμως οι βάρβαροι και δεισιδαίμονες όρμησαν πάνω στον καημένο τον Θεοδώρητο προσπαθώντας να αποσπάσουν ευλογημένα ρούχα, τρίχες, ακόμα και άλλα σημεία του σώματός του. Ήταν πραγματικό θαύμα πώς σώθηκε απ' το λιτζάρισμα και τον ακρωτηριασμό!

Πάντως, περί τα τέλη του 4ου αιώνα εμφανίζεται και το αντίστροφο φαινόμενο. Αρκετοί που είχαν ασπαστεί τον Χριστιανισμό αλλάζουν γνώμη και επιστρέφουν στις προηγούμενες θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. 

Δεν γνωρίζουμε τους λόγους. Αλλά το φαινόμενο θορύβησε τους χριστιανούς αυτοκράτορες που πήραν αυστηρά μέτρα για να το εμποδίσουν. Η ποινή που προέβλεπε ο Θεοδοσιανός Κώδικας για τους αποστάτες του Χριστιανισμού ήταν αποστέρηση κάθε αξιώματος και ανικανότητα σύνταξης διαθήκης...