Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020

Ρώμη και Χριστιανισμός: αλήθειες και ψέματα (Ε΄ - Χωρίς τις γυναίκες, θρησκεία δεν κάνεις!)

Ένας απ’ τους βασικότερους προσηλυτιστικούς στόχους των πρώτων Χριστιανών ήταν ο γυναικείος πληθυσμός. 
Όπως ξέρουμε, οι γυναίκες μέχρι και πρόσφατα ήταν βυθισμένες στην αμάθεια και στη δεισιδαιμονία. Επιπλέον ήταν απόλυτα εξαρτημένες απ’ τους άντρες της οικογένειας, οι δε χήρες συνήθως ήταν επί ξύλου κρεμάμενες. 
Επιπλέον, ο προσηλυτισμός των γυναικών αποτελούσε την ασφαλέστερη οδό της περαιτέρω διάδοσης της νέας θρησκείας, αφού οι μανάδες αναλάμβαναν να κάνουν τη σχετική πλύση εγκεφάλου στα παιδιά τους κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ζωής τους.
Εκεί όμως που κυρίως εστίασαν τον προσηλυτιστικό τους ζήλο οι πρώτοι χριστιανοί ήταν οι γυναίκες της ανώτερης κοινωνίας. Κι εκεί ίσχυε το "μ’ ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια". Έτσι εξασφάλιζαν κάποια πρόσβαση στις ανώτερες εξουσίες, προετοιμάζονταν οι χριστιανοί-ευγενείς των επόμενων γενεών και, φυσικά, δεν ήταν λίγες οι περιουσίες των πλούσιων γυναικών που κατέληξαν στα θησαυροφυλάκια της χριστιανικής εκκλησίας.
Έχουμε πολλές μαρτυρίες για χριστιανές γυναίκες στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας. Με πρώτη και καλύτερη τη γυναίκα του Πιλάτου, που ναι μεν δεν ξέρουμε αν ήταν ή έγινε χριστιανή, αλλά πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη φιλοχριστιανική παρέμβαση στην εξουσία.
Στις Πράξεις των Αποστόλων βλέπουμε κι άλλες εξέχουσες φιλοχριστιανές γυναίκες της υψηλής εξουσίας. Οι δυο αδελφές, και εγγονές του Ηρώδη του Μέγα, Δρουσίλλα και Βερενίκη, επενέβησαν όσο περνούσε απ’ το χέρι τους υπέρ του Παύλου που ήταν υπό κράτηση στη Συρία.
Οι χριστιανοί συγγραφείς Ιουστίνος και Ειρηναίος κάνουν λόγο για χριστιανούς, και κυρίως γνωστικούς, προπαγανδιστές που προσηλύτιζαν παντρεμένες γυναίκες, δημιουργώντας εσωτερικές συγκρούσεις στις οικογένειες. 
Εκείνη την εποχή ήταν αδιανόητο η γυναίκα να έχει διαφορετική θρησκεία απ’ τον άντρα της, γι’ αυτό και μια απ’ τις βασικές κατηγορίες εις βάρος των χριστιανών ήταν πως "διαλύουν τις οικογένειες"!
Ο Ωριγένης, γύρω στο 200 π.Χ. υιοθετήθηκε επίσημα από μια πλούσια χριστιανή της Αλεξάνδρειας, που το όνομά της αγνοούμε. Αλλά είναι κι αυτό μια ασφαλής πληροφορία για την διάδοση του χριστιανισμού στα ανώτερα στρώματα. 
Επίσης, η μητέρα του αυτοκράτορα Αλέξανδρου Σεβήρου, η Ιουλία Μαμαία, καλεί τον Ωριγένη κοντά της στην Αντιόχεια όπου για μεγάλο διάστημα τη διδάσκει τη χριστιανική πίστη. Σημειωτέον πως ο Αλέξανδρος Σεβήρος λάτρευε στα ανάκτορά του τα αγάλματα του Πυθαγόρα, του Μωυσή, του Απολλώνιου Τυανέα και του Ιησού! 
Την ίδια περίοδο ο Κλήμης Αλεξανδρείας γράφει το ηθικολογικό βιβλίο "Παιδαγωγός", που απευθύνεται κυρίως στην υψηλή κοινωνία, αλλά και το "Τις ο σωζόμενος πλούσιος", που αποδεικνύει τη ραγδαία διάδοση της νέας θρησκείας στην κοινωνική και οικονομική ελίτ.
Ο Ιππόλυτος Ρώμης κι ο Τερτυλλιανός διασώζουν πληροφορίες πως στην Καππαδοκία και Συρία αποτράπηκαν διωγμοί χριστιανών χάρι στην παρέμβαση των συζύγων των Επάρχων. 
Ο Τερτυλλιανός επιβεβαιώνει πως και η τροφός του αυτοκράτορα Καρακάλα ήταν χριστιανή. Κι ο Ευσέβιος Καισαρείας αναφέρει πως μαρτύρησαν πολλές πλούσιες και επιφανείς χριστιανές, αν και δεν αναφέρει τα ονόματά τους.
Κλείνουμε με μερικές ακόμα πληροφορίες. Ο αυτοκράτορας Κόμοδος είχε μια χριστιανή παλλακίδα, τη Μαρκία, που παρενέβη για να ελευθερωθούν χριστιανοί απ’ τα μεταλλεία της Σαρδηνίας.
Παλλακίδα του συναυτόκρατορα Κωνστάντιου Χλωρού ήταν και η Ελένη, που γέννησε τον Κωνσταντίνο, που η Εκκλησία ανακήρυξε Μέγα και Άγιο.
Χριστιανές ήταν και η σύζυγος και η κόρη του Διοκλητιανού! Η κόρη του μάλιστα παντρεύτηκε τον άλλο μεγάλο διώκτη του χριστιανισμού, τον Γαλέριο.
Σήμερα, κανείς πλέον δεν αμφισβητεί πως οι χριστιανοί είχαν πρόσβαση στις ανώτερες εξουσίες απ’ τα πρώτα κι όλα χρόνια της ιστορίας τους. 
Αναμφισβήτητα μεγάλη ήταν η απήχησή τους και στον γυναικείο πληθυσμό. Άλλωστε αυτό ήταν το πλεονέκτημα που τους επέτρεψε να επικρατήσουν της αποκλειστικά αντρικής θρησκείας του Μυθραϊσμού...

Δεν υπάρχουν σχόλια: