Τι κρύβεται πίσω απ’ το "αγέννητο παιδί";

Πριν λίγες ημέρες την επικαιρότητα απασχόλησαν οι αφίσες στους σταθμούς του μετρό εναντίον των εκτρώσεων. Κάμποσα "ορθόδοξα" σωματεία κι η Συνομοσπονδία Πολυτέκνων αυτοπροβάλλονται ως "Κίνημα υπέρ της ζωής" και προστάτες των αγέννητων παιδιών. 

Πολύ ωραία ακούγονται όλ’ αυτά, αλλά συνήθως όλα τα παραμύθια έχουν και δράκους...

Όσοι από μας δεν έχουν εμπειρία απ’ τον εκκλησιαστικό και χριστιανικό χώρο είναι σίγουρα πιο καλοπροαίρετοι και πιθανώς θα επικροτήσουν το σύνθημα "διαλέξτε τη ζωή"! Αλλά όσοι έχουμε ζυμωθεί με τις χριστιανικές νευρώσεις δεν ξεγελιόμαστε. Ούτε μπορούμε να έχουμε "δεξιό λογισμό" που θα ’λεγε κι ο πατέρας Παΐσιος. 

Ξέρουμε πολύ καλά το σκεπτικό όλων αυτών των φωνασκούντων "ορθοδόξων" καθώς και το μέγεθος της υποκρισίας τους. Το πραγματικό πρόβλημα αυτών των ανθρώπων δεν είναι ο πόνος τους για το "αγέννητο παιδί". Εκείνο που τους τρώει σα σαράκι τα σωθικά είναι η σεξουαλικότητα των ανθρώπων. Αυτό θέλουν να ελέγξουν, να περιορίσουν, να ενοχοποιήσουν. Πολύ θα ήθελαν και να το απαγορεύσουν, αλλά δεν περνάει απ’ το χέρι τους. Επειδή αυτοί δεν μπορούν να αισθανθούν καμία σεξουαλική ικανοποίηση, θέλουν να επιβάλλουν την ίδια ποινή και στους άλλους. Προσέξετε το σκεπτικό τους, γιατί υπάρχει ένα ολόκληρο πακέτο επιχειρηματολογίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι κάθετα ενάντιοι:

α) στις προγαμιαίες σχέσεις

β) στις εκτρώσεις

γ) στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση

δ) στην αντισύλληψη!

Αν όλ’ αυτά τα συνδυάσετε, καταλαβαίνεται πού το πάνε οι άνθρωποι. Σεξ μόνο μεταξύ παντρεμένων και μόνο για τεκνοποίηση. 

Είναι νευρωτικοί όσο δεν πάει περισσότερο...