Κατ’ αρχήν να δούμε λίγο το κλίμα που επικρατούσε εκείνα τα χρόνια.
Από πού να ξεκινήσουμε. Ο ελληνικός-ελληνιστικός κόσμος είχε τόσους πολλούς θεανθρώπους-ημίθεους, που δεν τους θυμόταν ούτε η μάνα τους.
Οι Ρωμαίοι είχαν προ πολλού καθιερώσει την "αυτοκρατορική λατρεία". Σύμφωνα με την παράδοση, μόλις ένας αυτοκράτορας πέθαινε γινόταν θεός. Ακόμα κι ο δειλός, τραυλός και κουτσός Κλαύδιος θεοποιήθηκε. Στο μουσείο του Βατικανού στη Ρώμη σώζεται άγαλμά του που τον εμφανίζει αγέρωχο σα να είναι Δίας...
Για τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, που προήδρευσε τυπικά της λεγόμενης Α’ Οικουμενικής Συνόδου, δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο η θεοποίηση ενός ανθρώπου. Είχε θεοποιήσει ήδη τον πατέρα του Κωνστάντιο, θα απολάμβανε την ίδια τιμή και ο ίδιος μόλις πέθαινε, ε... αν αναγνώριζε ως Θεό και τον Ιησού δεν θα χαλούσε κι ο κόσμος βρε αδελφέ.
Ακόμα και οι φανατικοί μονοθεϊστές Ιουδαίοι είχαν μολυνθεί με το μικρόβιο των "θεοποιήσεων"! Η ιστορία αναφέρει ένα ενδιαφέρον περιστατικό με πρωταγωνιστή τον εγγονό του Ηρώδη του Μεγάλου, τον Ηρώδη Αγρίππα, που είχε γίνει Βασιλιάς των Εβραίων με τη βοήθεια της Ρώμης. Το 44 μ.Χ. παραβρέθηκε στους τετραετείς ρωμαϊκούς αγώνες στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Η εμφάνισή του ήταν εντυπωσιακή. Τα εκθαμβωτικά ασημένια ρούχα του έλαμπαν στον ήλιο. Και γύρω του ένα πλήθος παρατρεχάμενων κολαούζων φώναζε πως "δεν είσαι άνθρωπος αλλά θεός"!.
Ένα περιστατικό που δείχνει πόσο εύκολα "θεοποιούσαν" τους κοινούς θνητούς εκείνη την εποχή αναφέρουν και οι Πράξεις. Μετά από κάποιο "θαύμα" που έκαναν στα Λύστρα ο Παύλος και ο Βαρνάβας, ο όχλος φώναζε πως οι δύο απόστολοι δεν ήταν άνθρωποι αλλά θεοί. Και μάλιστα ονόμαζαν τον μεν Βαρνάβα Δία, τον δε Παύλο Ερμή. Τους έβαλαν στεφάνια στα κεφάλια κι άρχισαν να θυσιάζουν ταύρους...
Προσωπικά πολύ αμφιβάλω αν ο Ιησούς της Γαλιλαίας θα προσυπέγραφε ποτέ το Σύμβολο της Πίστεως που τον θεοποιούσε.
Τώρα θα μου πείτε, μήπως κι εκείνοι που το υπέγραψαν συμφωνούσαν; Πολύ αμφιβάλλω. Ο Κωνσταντίνος και η κλίκα του είχαν προαποφασίσει τη θεοποίηση του Ιησού και το μήνυμά τους στα μέλη της Συνόδου ήταν σαφές: είτε υπογράφετε είτε εξορίζεστε!
Τρεις εκ των εκβιαζόμενων αρειανιστών επισκόπων, μόλις γύρισαν στις πατρίδες τους και αισθάνθηκαν σχετική ασφάλεια, έσπευσαν να αποδοκιμάσουν τις αποφάσεις που υπέγραψαν. Και τόνισαν πως το έκαναν "απ’ το φόβο του αυτοκράτορα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου