Το ’χουμε ξαναπεί: μην πιστεύετε τίποτα απολύτως απ’ όσα διδαχθήκατε στο σχολείο. Και κυρίως μην πιστεύετε τα παραμύθια της Εκκλησίας!
Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν είχαν καμία σχέση με την εικόνα που μας πλασάρουν οι παπάδες.
Δεν ήταν δήθεν τα καλοκάγαθα ανθρωπάκια που φρόντιζαν τις χήρες και τα ορφανά και οι κακοί αυτοκράτορες τους έριχναν στα λιοντάρια αλλά ο καλός θεούλης τους προστάτευε και δεν μπόρεσε κανείς να τους εξολοθρεύσει...
Ας μιλήσουμε λίγο σοβαρά επιτέλους. Μέχρι τον 19ο αιώνα επικρατούσε μεγάλη αμορφωσιά και αναλφαβητισμός παντού. Γι’ αυτό, όποιοι ήθελαν να κοινοποιήσουν και διαδόσουν μια ιδεολογία το έκαναν με θρησκευτικά μέσα. Η θρησκεία ήταν το εύπεπτο υλικό που μπορούσαν να κατανοήσουν και να υιοθετήσουν οι πλατιές μάζες.
Γι’ αυτό, π.χ., στην αρχαία Αθήνα θεοποιήθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα (Εκκλησιόδημος Δίας), γι’ αυτό θεοποιούνταν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες, αγιοποιούνταν οι Ρώσοι Τσάροι, όλοι οι μοχάρχες αποκτούσαν την εξουσία "ελέω θεού", γι’ αυτό και πιο πρόσφατα οι Δεξιοί αποκαλούσαν τους κομμουνιστές "άθεους", ο καπιταλισμός βρήκε στον προτεσταντισμό τη "δική του θρησκεία" κ.λπ κ.λπ.
Κάτι τέτοιο συνέβη και τον 1ο αιώνα. Παρά την παξ ρωμάνα, οι υπόδουλοι λαοί ζούσαν μέσα στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Το μόνο που έλλειπε για τη "μεγάλη επανάσταση" ήταν το κατάλληλο "όχημα"-φορέας.
Το ρόλο αυτό πολλοί προσπάθησαν να παίξουν. Αλλά τελικά τα κατάφεραν μόνο οι Χριστιανοί.
Ο Χριστιανισμός ήταν ένα πολιτικο-επαναστατικό κίνημα των υπόδουλων λαών, με θρησκευτικό φερετζέ, που επεδίωκε την καταστροφή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και των συμβόλων της, μεταξύ των οποίων και του ελληνο-ρωμαϊκού πολιτισμού.
Σήμερα δεν μπορούμε να το συλλάβουμε εύκολα, αλλά εκείνη την εποχή όταν ο άλλος έβλεπε τον σταυρό (τιμωρητικό όργανο των επαναστατών) και άκουγε για τη θεοποίηση ενός προσώπου εξεγερμένου κατά της ρωμαϊκής κυριαρχίας, το έπιανε αμέσως το υπονοούμενο...
Οι Χριστιανοί έφτασαν κοντά στο στόχο τους το 64 μ.Χ., με τη μεγάλη φωτιά στη Ρώμη, αλλά τελικά απέτυχαν. Ξαναπλησίασαν στην εξουσία το 250 μ.Χ. αλλά ο Δέκιος τους τσάκισε.
Τελικά τα κατάφεραν με τον Κωνσταντίνο και τους επιγόνους του, υλοποιώντας τα σχέδιά τους για "Χιλιετή Βασιλεία του Θεού", "Νέα Ιερουσαλήμ" και αφανισμό μιας τεράτιας πολιτιστικής παράδοσης...
Αυτά σε πολύ γενικές γραμμές.
Έχουμε πολλά να πούμε ακόμη και για τους "διωγμούς" των πρώτων αιώνων και για τις πολιτικές-θεολογικές διαιρέσεις των πρώτων Χριστιανών, όπως αυτές αποκαλύπτονται στα ιερά τους βιβλία, και για κάποιες ιστορικές λεπτομέρειες που σκοπίμως αποσιωπούνται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου