Αν είναι να σωθούμε όλοι, τότε... "ας τα κάνουμε όλα πουτάνα"!

 

Μια ιδιόμορφη περίπτωση "γνωστικού" θεολόγου ήταν και ο Ωριγένης. Ο μεγαλύτερος ίσως δογματικός θεολόγος της Ανατολής, έστω κι αν εκ των υστέρων κάποιες από τις απόψεις του καταδικάστηκαν από την επίσημη Εκκλησία ως "αιρετικές".

Ο Ωριγένης δεν έδειχνε διάθεση να υπακούει τυφλά στα κελεύσματα της τότε εκκλησιαστικής ηγεσίας. Και οδηγήθηκε σε κάποιες υπερβολές, όπως αυτοευνουχισμός και ενθάρυνση μαρτυρίου.

Όμως η πλέον αμφιλεγόμενη θεωρία του ήταν αυτή της "αποκατάστασης των πάντων". 

Μη μπορώντας να αποδεχθεί την αιώνια κόλαση των αμαρτωλών και θέλοντας να παρουσιάσει ένα λιγότερο σκληρό πρόσωπο του Θεού, υποστήριξε πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο "θείο σχέδιο" που αποβλέπει, μέσω της προσωρινής τιμωρίας, στην τελική συγχώρεση όλων των αμαρτωλών, ακόμα και των δαιμόνων. 

Με τον τρόπο αυτό τα πάντα θα αποκατασταθούν, δηλαδή θα επανέλθουν στην αρχική άγια κατάσταση, όπως ακριβώς βγήκαν από τα χέρια του Δημιουργού ("αρχαίον κάλος").

Κατά τον Ωρισγένη "ο Θεός αγάπη εστίν και πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι". Άρα κάποια στιγμή θα σώσει τα πάντα και τους πάντες!

Η Εκκλησία καταδίκασε τη συγκεκριμένη θέση όχι τόσο γιατί ήταν αντίθετη στο πνεύμα του Ευαγγελίου, όσο γιατί, κατά τη γνώμη της, περνούσε "λάθος μήνυμα στους ανθρώπους". 

Αν οι απλοϊκοί πιστοί δεχθούν πως κάποια στιγμή θα σωθούν, ποιος ο λόγος να συνεχίσουν να είναι πιστά μέλη της Εκκλησίας και γιατί να υφίστανται εκουσίως τόσες στερήσεις και απαγορεύσεις; Θα τα έκαναν... όλα πουτάνα... και απλά θα περίμεναν την αποκατάσταση των πάντων!

Πάντως με τον Ωριγένη συμφωνεί και ο Ντοστογιέφσκι που έγραψε πως "δεν υπάρχει αμαρτία μεγαλύτερη από την αγάπη του Θεού"...