Όπως έχουμε ήδη πει, στην Καινή Διαθήκη δεν θεμελιώνεται πως ο Θεός ανταμείβει με υλικό πλούτο τους ευσεβείς, ούτε ότι η διάκριση πλούσιων και φτωχών είναι θέλημα του Θεού και εντάσσεται στην τάξη του κόσμου που εκείνος θέλησε.
Υπάρχου όμως και ορισμένα χωρία που πολλοί τα παρερμηνεύουν. Ας δούμε μερικά:
1) Να ζητάτε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και όλα τα υπόλοιπα θα σας δοθούν.
Εδώ υπάρχει μια υποψία σύνδεσης της αρετής με τις υλικές απολαύσεις. Όμως το "όλα τα υπόλοιπα" ("πάντα ταύτα" στο πρωτότυπο) δεν αναφέρεται ούτε σε υλικές απολαυές ούτε σε υλικό πλούτο. Αφορά τα απολύτως απαραίτητα για την συντήρηση και επιβίωση του ανθρώπου αγαθά. Η ευσέβεια συνδέεται με την εξασφάλιση της αυτάρκειας και της αξιοπρεπούς διαβίωσης και τίποτα περισσότερο.
2) Όποιος εγκατέλειψε σπίτια, συγγενείς, γονείς, παιδιά και κτήματα για χάρη του Κυρίου και του Ευαγγελίου, θα λάβει εκατονταπλάσια και στην παρούσα και στη μέλλουσα ζωή.
Κι αυτό το χωρίο δεν αναφέρεται στον πλουτισμό των πιστών. Ο Θεός δεν προτείνει μια συμφέρουσα εμπορική συναλλαγή. Εννοεί πως όσοι γίνουν ενεργά και ζωντανά μέλη της εκκλησίας θα βρουν στους κόλπους της χιλιάδες νέους "αδελφούς" και "πνευματικούς συγγενείς". Και σε κάθε στιγμή ένδειας και ανάγκης θα υπάρχουν στη διάθεσή τους πολλαπλάσιοι οικονομικοί πόροι για να τους βοηθήσουν στην επιβίωση. Είναι αυτό ακριβώς που συνέβη στους Αποστόλους. Τα εγκατέλειψαν όλα και όπου πήγαιναν οι καρδιές, τα σπίτια και τα πουγκιά ήταν ορθάνανοιχτα γι' αυτούς.
3) Κάποιοι επικαλούνται τα πλούσια δώρα που προσέφεραν οι μάγοι στον νεογέννητο Ιησού ως περίπτωση "θεόσταλτου πλούτου". Φυσικά δεν γνωρίζουμε την αξία των δώρων. Πιθανός να ήταν μόνο συμβολική. Αλλά και πραγματική να ήταν, η Αγία Οικογένεια δεν πλούτησε. Γι' αυτό και τόσο ο Ιωσήφ όσο και ο ίδιος ο Ιησούς ασκούσαν το επάγγελμα του χτίστη...
4) Κάποιοι αναφέρουν την Παραβολή των Ταλάντων ως απόδειξη πως ο Θεός μοίρασε με άνισο τρόπο τα υλικά αγαθά. Όμως τις παραβολές δεν πρέπει να τις ερμηνεύουμε κατά λέξη. Άλλωστε στην παραβολή αυτή γίνεται λόγος για "τόκο". Προφανώς η έκφραση είναι μεταφορική, καθώς στον χριστιανισμό ο έντοκος δανεισμός απαγορεύεται. Η παραβολή αναφέρεται στις έμφυτες ψυχοσωματικές ικανότητες των ανθρώπων. Που οφείλουν να τις καλλιεργήσουν και να τις αυξήσουν για χάρη του γενικού κι όχι του ατομικού συμφέροντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου