Πώς ο Ιουλιανός πολέμησε τον Χριστιανισμό!

 

Όταν πέθανε ο Κωνσταντίνος, οι τρεις γιοι του προκάλεσαν αυτό που η ιστορία αναφέρει ως "σφαγή των ανακτόρων". Οι αδελφοί, γαμπροί και μεγαλύτεροι ανηψιοί του μακαρίτη δολοφονήθηκαν. Απ' τους λίγους που επέζησαν ήταν ο Ιουλιανός, γιος του ετεροθαλούς αδελφού του Κωνσταντίνου. Τη γλίτωσε γιατί ήταν μόνο πέντε ετών. Τον μετέφεραν όμως σε ένα απομονωμένο οχυρό της Μ. Ασίας όπου μεγάλωσε σε πλήρη απομόνωση.

Εκεί ο Ιουλιανός δέχθηκε συστηματική χριστιανική εκπαίδευση. Αλλά, καθώς ψυχολογικά είχε ταυτίσει τον χριστιανισμό με τα εγκλήματα που διέπραξε η δήθεν χριστιανική οικογένεια του Κωνσταντίνου, κρυφά είχε μισήσει τη θρησκεία αυτή. Και το εκδήλωσε ανοιχτά όταν μια σειρά συγκυριών τον οδήγησαν στον θρόνο
της αυτοκρατορίας.

Η φιλοδοξία του ήταν να επαναφέρει την αρχαία θρησκεία με όλα τα συνεπακόλουθα, μαντική, οιωνοσκοπία, θυσίες κ.λπ. Τον χριστιανισμό, κατά τη γνώμη μου, τον έβλαψε μόνο έμμεσα, κι ας λένε οι χριστιανοί το αντίθετο. Προσπάθησε να αποφύγει κάθε βίαιο μέτρο εναντίον τους, αν και υπήρξαν εκτελέσεις κάποιων προκλητικών χριστιανών που προσέβαλαν βάναυσα το πρόσωπο και την εξουσία του. 

Ο Ιουλιανός χτύπησε τον Χριστιανισμό κυρίως με τους εξής τρόπους:

- Απελευθέρωσε όλους τους χριστιανούς επισκόπους που είχαν φυλακιστεί ή εξοριστεί από αντίπαλες χριστιανικές ομάδες στα πλαίσια της σύγκρουσης "ορθόδοξων" και "αρειανιστών". Με τον τρόπο αυτό πίστευε πως θα αυξάνονταν οι εσωτερικές διενέξεις και διχόνιες της "νέας" θρησκεία με συνέπεια την αποδυνάμωσή της.

- Πίεσε το ιερατείο των εθνικών θρησκειών να μιμηθούν τους χριστιανούς σε έργα και προσφορές κοινοφελούς χαρακτήρα. Ως τότε οι Χριστιανοί είχαν το μονοπώλειο της "φιλανθρωπικής δράσης", με συνέπεια να αυξάνεται το κύρος και η απήχησή τους.

- Απαγόρευσε στους χριστιανούς να διδάσκουν ρητορική, φιλοσοφία και αρχαία γραμματεία. Με το επιχείρημα πως αυτές οι επιστήμες βρίσκονται υπό την προστασία του Ερμή και των Μουσών, στους οποίους δεν πιστεύουν οι χριστιανοί, άρα δεν είχαν δικαίωμα να τις υπηρετούν. Βέβαια, στόχος του ήταν να εκμεταλλευτεί τον ισχυρό και ιερό δεσμό μαθητών-παιδαγωγών προς όφελος των δικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.

- Καθώς ο ίδιος είχε ανατραφεί χριστιανικά, γνώριζε πολύ καλά τα δόγματα και τα πιστεύω των Χριστιανών. Οπότε ήταν ο καταλληλότερος να εντοπίσει και να αναδείξει τα αδύναμα σημεία, τις αντιφάσεις, τα λάθη, τους παραλογισμούς και τις αφελείς δοξασίες της θρησκείας τους. Το έκανε γράφοντας ένα σημαντικό έργο ("Κατά Γαλιλαίων") που αν και δεν διασώθηκε ακέραιο, αποτελεί τη βάση κάθε αντιχριστιανικής συγγραφής.

- Επιχείρησε να αναβιώσει τον Ιουδαϊαμό, ανηκοδομώντας την Ιερουσαλήμ και τον Ναό του Σολομώντα. Έτσι, θα προκαλούσε ένα ισχυρό χτύπημα στη βασική χριστιανική προπαγάνδα ότι ο Ιησούς είχε φέρει μια νέα συμφωνία Θεού-Αννθρώπου. Η Εβραϊκή Βίβλος, δηλαδή η Παλαιά Διαθήκη των Χριστιανών, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αλλαγή του Μωσαϊκού Νόμου. Συνεπώς θα δημιουργούνταν ένα ισχυρό θρησκευτικό ανάχωμα στη χριστιανική προπαγάνδα.