Προστατεύουν οι Θεοί τους πιστούς τους;

 

Γράψαμε τις προάλλες για μια αιματηρή σύγκρουση μεταξύ  αντίπαλων χριστιανικών ομάδων της Ρώμης το 366 μ.Χ., που είχε δεκάδες ίσως και εκατοντάδες νεκρούς. Μια αντίστοιχη σύγκρουση παρά λίγο να ξεσπάσει λίγα χρόνια αργότερα στο Μιλάνο, τότε πρωτεύουσα της Δυτικής Αυτοκρατορίας.

Το 374 μ.Χ. απεβίωσε ο μέχρι τότε επίσκοπος της πόλης, Αυξέντιος, που ανήκε στο αρειανικό δόγμα. Φυσικό ήταν να επιθυμούν την κατάκτηση του θρόνου και οι δύο αντίπαλες χριστιανικές παρατάξεις, δηλαδή οι "αρειανιστές" και οι "καθολικοί" ("ορθόδοξοι"). Οι οπαδοί τους ήταν έτοιμοι να αιματοκυλίσουν τα πάντα, αλλά τελικά ανέβηκε στο θρόνο ο Αμβρόσιος, υποτίθεται κοινής αποδοχής, που ένωσε τα αντίπαλα μέρη και επέβαλε την εκκλησιαστική ειρήνη. Φυσικά δεν ξέρουμε λεπτομέρειες, οπότε πάντα είμαστε επιφυλακτικοί...

Εκείνη περίπου την εποχή, κάποιοι εθνικοί συγκλητικοί ζήτησαν από τον χριστιανό αυτοκράτορα Ουαλεντινιανό να επιτρέψει την επιστροφή στο οίκημα της ρωμαϊκής συγκλήτου του βωμού της Νίκη που ανέγειρε ο Ιούλιος Καίσαρας το 30 π.Χ. Τον βωμό αυτόν είχε ξηλώσει το 382 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Γρατιανός.

Μόλις ο επίσκοπος πλέον Αμβρόσιος πληροφορήθηκε την κίνηση αυτή (384 μ.Χ.) έσπευσε να στείλει επιστολή στον αυτοκράτορα για να αποτρέψει την επιστροφή του ειδωλολατρικού βωμού.

Πολλά και διάφορα παραθέτει στην επιστολή του ο Αμβρόσιος, με σαφείς, έστω και έμμεσες, απειλές προς τον αυτοκράτορα. Προφανώς, ο "αληθινός Θεός" θα τον τιμωρούσε αν έδειχνε εύνοια στους "δαίμονες"! Και φυσικά όλο και κάποιος χριστιανός θα βρισκόταν να τον καρφώσει με ένα κοντάρι ή βέλος, όπως συνέβη στον καημένο τον Ιουλιανό.

Κρατάω όμως ένα σημείο απ' την επιχειρηματολογία του Αμβρόσιου. Απαντάει στον ισχυρισμό των εθνικών ότι οι αρχαίοι θεοί έσωσαν τη Ρώμη από τον Αννίβα και έδιωξαν του Σενόνες (Γαλάτες) όταν επεχείρησαν να εισβάλουν στο Καπιτώλιο. 

Και εύλογα λέει ο Αμβρόσιος πως αν οι θεοί των Ρωμαίων ήταν αληθινοί δεν θα είχαν καν επιτρέψει στον Αννίβα να φτάσει προ των τοιχών της πόλης. Ούτε στους Σενόνες να εισβάλουν στα ενδότερα του Καπιτωλίου, όπου χάρη σε μια τρομαγμένη χήνα ειδοποιήθηκε η ρωμαϊκή φρουρά (αυτό είναι μύθος) και τους εκδίωξε.

Καλά τα λέει ο "άγιος"! Σίγουρα δεν ήταν ο Δίας που έκραξε με το στόμα της χήνας για να ξυπνήσει τους φρουρούς. Αλλά μήπως στη συνέχεια οι χριστιανοί δεν κατασκεύασαν χιλιάδες τέτοιους ανόητους μύθους για να αποδείξουν δήθεν τη θεία προστασία της "χριστιανικής τους αυτοκρατορίας";

Αν ο δικός τους θεός ήταν αληθινός, όπως λένε, γιατί άφησε την Πόλη να αλωθεί; Την Αντιόχεια, την Αλεξάνδρεια και τα ίδια τα Ιερουσόλυμα; Έλα ντε...