Όπως έχουμε ξαναπεί, το 64 μ.Χ. ξέσπασε η Μεγάλη Πυρκαγιά της Ρώμης που κατέστρεψε το ένα τρίτο της αιώνιας πόλης. Από τις ανακρίσεις της Αυτοκρατορικής Αστυνομίας προέκυψε πως ήταν μια συνωμοσία που οργάνωσαν οι Συγκλητικοί αντίπαλοι του Νέρωνα και εκτέλεσε ένας σκληρός πυρήνας χριστιανών με επικεφαλής τον Παύλο.
Δύο χρόνια αργότερα, το 66 μ.Χ., ξεσπάει στην Παλαιστίνη μια επανάσταση που προετοιμαζόταν από καιρό. Είναι ο λεγόμενος Α' Ιουδαϊκός Πόλεμος, που έληξε το 70 μ.Χ. με την ισοπέδωση της Ιερουσαλήμ απ' τις ρωμαϊκές λεγεώνες.
Ο Πόλεμος αυτός επηρέασε σημαντικά τη φύση αλλά και τη διάδοση του χριστιανισμού. Κατά τη διάρκειά του καταστράφηκαν όλες οι χριστιανικές εκκλησίες που είχαν ιδρύσει στην περιοχή οι μαθητές του Ιησού.
Πρόκειται για χριστιανικές κοινότητες ιουδαιοχριστιανικού προσανατολισμού, που η διάλυσή τους ασφαλώς διευκόλυνε την επικράτηση των εκκλησιών εθνικού χαρακτήρα που ίδρυε ο Παύλος.
Ταυτόχρονα με τις εκκλησίες της Παλαιστίνης χάθηκε και ένα μεγάλο κομμάτι του αυθεντικού και πρώιμου χριστιανισμού. Απωλέσθηκαν παραδόσεις και μαρτυρίες με συνέπεια να εξαφανιστούν πολύτιμες ιστορικές πηγές που ίσως φώτιζαν περισσότερο αυτό το μεγάλο μυστήριο που λέγεται Αρχέγονος Χριστιανισμός.
Το κενό αυτό ήρθαν να συμπληρώσουν πολλές μεταγενέστερες κατασκευές και μύθοι που αλλοίωσαν, ίσως και εξέτρεψαν εντελώς τη νέα θρησκεία απ' τις ρίζες της.
Η ιουδαϊκή εξέγερση του 66 μ.Χ. προκάλεσε ένα κύμα αντιεβραϊσμού σε ολόκληρη τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι Χριαστιανοί άρπαξαν την ευκαιρία για να διαχωρίσουν οριστικά τις σχέσεις τους απ' τους "μη νομιμόφρονες Ιουδαίους".
Αρχίζουν να κάνουν ανοίγματα και να ρίχνουν γέφυρες στη ρωμαϊκή εξουσία. Αυτό φαίνεται και στα ευαγγέλια, που την ευθύνη της σταύρωσης αποδίδουν πλέον στους Εβραίους κι όχι στους Ρωμαίους. Αλλά και στις επιστολές του Παύλου που ουσιαστικά διατάζει τους χριστιανούς να είναι υπάκουοι στον Καίσαρα.
Δυστυχώς οι πηγές για τις σχέσεις ιουδαϊσμού και χριστιανισμού μετά το 70 μ.Χ. είναι ελάχιστες και αποσπασματικές. Οι Χριστιανοί συνήθως αποκαλούσαν τους Ιουδαίους "υποκριτές" και οι Ιουδαίοι τους Χριστιανούς "αποστάτες και αλαζόνες".
Πάντως θεωρείται σίγουρο πως οι Ιουδαίοι γύρω στο 100 μ.Χ. άρχισαν να απαγορεύουν την είσοδο των χριστιανών στις συναγωγές τους.
Σώζεται ένα είδος αφορισμού που διαβαζόταν από το 85 μ.Χ. στις εβραϊκές συναγωγές. Μεταξύ άλλων αναφέρει για τους χριστιανούς... "Είθε οι Ναζαρηνοί και οι αιρετικοί να χαθούν πάραυτα, είθε να διαγραφούν απ' τη βίβλο των ζώντων, είθε να μην εγγραφούν ομού με τους ευσεβείς"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου