Ρώμη και Χριστιανισμός: αλήθειες και ψέματα (ΙΖ΄ - Ο Διοκλητιανός είχε Χριστιανούς σωματοφύλακες!)

Όπως έχουμε ξαναπεί, οι χριστιανοί κατασκεύασαν έναν τεράστιο προπαγανδιστικό μηχανισμό που βασίστηκε σε τερατώδη ψεύδη περί "εκατομμυρίων μαρτύρων" κ.λπ. Σκοπός τους ήταν να αποκομίσουν το "ηθικό πλεονέτημα" που θα τους επέτρεπε να δημιουργήσουν τη δική τους πολιτικο-θρησκευτική δικτατορία.

Τα λεγόμενα "Συναξάρια" και "Μαρτυρολόγια" της χριστιανικής εκκλησίας είναι κατά 99% πλαστογραφημένα, γεμάτα ψεύδη και υπερβολές. Ακόμα κι ο σημαντικότερος χριστιανός ιστορικός, ο επίσκοπος Ευσέβιος που έγραψε τον 4ο αιώνα, ομολογεί πως αδυνατεί να βρει έστω και ίχνη εκείνων που προηγήθηκαν και γι' αυτό βασίζει την ιστορία του σε αποσπασματικές μαρτυρίες του καιρού του. 

Είναι σαφές πως οι Χριστιανοί προσπάθησαν συστηματικά να εξαφανίσουν κάθε αξιόπιστη πηγή που θα αποκάλυπτε αυτό που πραγματικά ήταν. Δηλαδή μια σκληρή και αδίστακτη πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση, με θρησκευτικό φερετζέ, που προσπαθούσε να καταλύσει τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και να χτίσει στα συντρίμια της μια δική της μοναρχία...

Προσωπικά, επιλέγω ως τα πλέον αξιόπιστα Συναξάρια αυτά του νεοσύλλεκτου Μαξιμιλιανού και του εκατόνταρχου Μάρκελλου.

Ο πρώτος θανατώθηκε στην Τεβέστη της σημερινής Αλγερίας στις 12 Μαρτίου 295. Ήταν η εποχή της λεγόμενης "ρωμαϊκής τετραρχίας", η στρατιωτική θητεία ήταν πλέον υποχρεωτική και η χριστιανική εκκλησία βίωνε περίοδο ειρήνης, επιτρέποντας στα μέλη της να στρατευτούν.

Ο Μαξιμιλιανός όμως εμφανίζεται ως εξτρεμιστής. Επικαλείται τη χριστιανική πίστη του για να αρνηθεί τη στράτευση. Και δικάζεται ενώπιον του ανθύπατου Κάσσιου Δίωνος. 

Ο κατηγορούμενος αρνείται ακόμα και το όνομά του να αναφέρει στο δικαστήριο. Και δηλώνει αποκλειστικά "στρατιώτης του Θεού". Και αρνείται να κάνει ό,τι οι άλλοι νεοσύλλεκτοι. Δηλαδή να κρεμάσει στο λαιμό του τη μολύβδινη στρατιωτική ταυτότητα και να υποστεί τη δερματοστιξία (τατουάζ) της στρατιωτικής σφραγίδας, το "χάραγμα του αντιχρίστου" όπως θα λέγαμε σήμερα. 

"Φέρω ήδη το σημάδι του Χριστού", δηλώνει κατηγορηματικά. "Δεν θα αποδεχθώ τη σφραγίδα του κόσμου". Ο Δίων προσπαθεί να του αλλάξει γνώμη και προφανώς να του σώσει τη ζωή. Και απ' την προσπάθειά του προκύπτει μια πολύ σημαντική ιστορική μαρτυρία. Του λέει επί λέξη: "Στην ιερή σωματοφυλακή των κυρίων μας Διοκλητιανού, Μαξιμιανού, Κωνστάντιου και Γαλέριου υπάρχουν χριστιναοί και αυτοί πολεμούν"!

Η απάντηση του εξτρεμιστή αποδεικνύει πως ουσιαστικά ανήκει σε κάποια ακραία χριστιανική αίρεση κι όχι στην επίσημη εκκλησία που επέτρεπε τη στρατιωτική θητεία: "Το τι κάνουν οι άλλοι είναι δική τους δουλειά. Εγώ είμαι χριστιανός και δεν μπορώ να κάνω κακό!". 

Φυσικά η ποινή του ήταν θανάτωση δια αποκεφαλισμού όπως οι νόμοι προέβλεπαν...