Σύμφωνα με την παράδοση, στον Άθωνα υπάρχουν κάποιοι "αόρατοι ερημίτες" που ζουν σε σπηλιές και δάση, γυμνοί,
άπλυτοι κι ακούρευτοι, σαν πραγματικά θηρία, που έχουν απ’ τον Θεό το
χάρισμα να γίνονται ορατοί μόνο όταν κι απ’ όποιους αυτοί επιλέγουν.
Δηλαδή εσύ μπορεί να περάσεις δίπλα τους και να μην τους δεις καν...
Πολλά
και διάφορα λέγονται γι’ αυτούς. Πως είναι επτά ή δώδεκα και πως όταν
κάποιος πεθάνει αναπληρώνεται από κάποιον άλλον αγιορείτη ασκητή. Και
πως αυτοί θα κάνουν στην κορυφή του Άθωνα, στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος,
την τελευταία λειτουργία πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού...
Να
σας πω την αλήθεια, όλ’ αυτά τα θεωρώ θρύλους και παραμύθια. Βέβαια,
γνωρίζω πως στα βουνά και στα δέση του Άθωνα ζουν κρυμμένοι πολλοί και
διάφοροι. Φυγόποινοι, φυγόστρατοι, λαθρέμποροι, αρχαιοκάπηλοι, αλλά και
κάποιοι βαρεμένοι ασκητές.
Ειδικά
για τους τελευταίους δεν έχω και την καλύτερη ιδέα. Μπορεί ο πολύς
κόσμος να τους θαυμάζει που επέλεξαν να ζήσουν σε συνθήκες απόλυτης
στέρησης, μοναξιάς κ.λπ. Όμως αυτοί κάνουν αυτό ακριβώς που διακαώς επιθυμούν
και τίποτα παραπάνω. Αν κάποιος είναι αντικοινωνικός, ανίκανος να ζήσει
σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, θρησκόληπτος, στερούμενος προσωπικότητας
και επιλογών, μπορεί στο μοναχικό βίο να βρει το ιδανικό του. Ουσιαστικά δεν κόβει αλλά ικανοποιεί απόλυτα το δικό του θέλημα!
Γενικά,
οι άνθρωποι έχουμε την τάση να μετατρέπουμε τις αδυναμίες μας σε
αρετές. Και δεν το κάνουν μόνο οι μοναχοί και οι ασκητές. Το κάνουν και
πολλοί "σοφοί".
Π.χ.
ο αρχαίος φιλόσοφος Διογένης ο Κυνικός, μιας και δεν ήταν Αθηναίος
πολίτης και στερούνταν τα αντίστοιχα πολιτικά δικαιώματα, το έπαιξε
κοσμοπολίτης και ύμνησε την ιδέα της απατρίας.
Αλλά
κι ο Νίτσε εξέφραζε την απέχθειά του στους καθοδηγητές και στους
οπαδούς. Ο ίδιος όμως προσπάθησε πολύ να αποκτήσει οπαδούς, αλλά επειδή
δεν βρήκε κανέναν όσο ζούσε, το έπαιξε εχθρός των ιδεολογικών συστημάτων
και της ιδεολογικής χειραγώγησης...
18 σχόλια:
και γιατί παρακαλώ ζουν άπλυτοι; θα πάθει τίποτα ο ώλος τους να πέσουν εκεί σε κανα ποτάμι να πλυθούν;
και δηλ. ΜΟΝΟ αν είσαι όλα αυτά .. αντικοινωνικός, ανίκανος να ζήσει σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, θρησκόληπτος, στερούμενος προσωπικότητας και επιλογών .. ΜΟΝΟ τότε βρίσκεις το ιδανικό σου στον μοναχικό βίο, αλλιώς ΔΕΝ .. ΑΝ συμφωνεί άλλος εδώ μέσα με αυτό θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση
Αρκεί να δει κάποιος ανθρώπους σαν τον Κλεομένη, τον Κεφάλα, για να συμφωνήσει με τα παραπάνω...
τον ψευδο-παππά λες .. έχεις δει το βίντεο με το ΑΤΜ; αχαχαχ
βλέπω πως πολύ καλά τα "βρήκατε" εδώ μέσα
Ανώνυμε και Γιάννη...
Κόβει ο ένας, ράβει ο άλλος
Φίλε μου, η "πίστη" είναι αρετή, ανεξαρτήτως τού αν ανήκεις σε μια θρησκεία ή όχι!
Η "καλή τη πίστη", που λέμε...
Ποιός λέει πως είναι "ψευδοπαπάς"; Η Γηραιά Σύνοδος;; Και γιατί; Επειδή γιορτάζει 13 μέρες πριν;; Εγώ σου λέω πως αν ήταν Νεοημερολογίτης θα τον είχαν αγιοποιήσει ήδη, όπως παν να κάνουν και με τον Αυγουστίνο Πορδιώτη!!!
Πέρδονται οι άγιοι?
υπάρχει μεγάλη διαμάχη στην κοινότητα της ορθογραφικής "κοινωνίας" διότι οι απόψεις διίστανται για την συγκεκριμένη λέξη "παππάς" ή "παπάς" για το ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής της .. σαν αποτέλεσμα βγήκε το εξής: "παππάς" .. διότι Παππάς (θηλ. Παππά) είναι ελληνικό επώνυμο, από τα πιο συνηθισμένα, προερχόμενο από τη λέξη παπ(π)άς = ιερέας. Διότι πρωταρχική σημασία έχει απο πού προέρχεται μια λέξη, παρά το πως καταλήγει .. σύμφωνα με την παράδοση
συγνώμη δεν μου το έβγαλε όλο το σχόλιο .. θα συμπληρώσω το εξής .. έχει πρωταρχική σημασία απο που προέρχεται μια λέξη και επίσης στον τρόπο που καταλήγει, μετά την κατάληξη όμως και λίγο πριν .. οπότε θα λέγαμε συμπερασματικά οτι και οι δυο τρόποι γραφής είναι ολόσωστοι
υπάρχει μεγάλη διαμάχη στην κοινότητα της ορθογραφικής "κοινωνίας" διότι οι απόψεις διίστανται για την συγκεκριμένη λέξη "παππάς" ή "παπάς" για το ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής της .. σαν αποτέλεσμα βγήκε το εξής: "παππάς" .. διότι Παππάς (θηλ. Παππά) είναι ελληνικό επώνυμο, από τα πιο συνηθισμένα, προερχόμενο από τη λέξη παπ(π)άς = ιερέας. Διότι πρωταρχική σημασία έχει απο πού προέρχεται μια λέξη, παρά το πως καταλήγει .. σύμφωνα με την παράδοση έχει πρωταρχική σημασία απο που προέρχεται μια λέξη και επίσης στον τρόπο που καταλήγει, μετά την κατάληξη όμως και λίγο πριν .. οπότε θα λέγαμε συμπερασματικά οτι και οι δυο τρόποι γραφής είναι ολόσωστοι
( όλο το σχόλιο μαζί )
Λες να απέκτησε μετά το χάρισμα της "αλουσίας" και το χάρισμα της "αχεζίας";
Ανώνυμε, ο παπατζής με πόσα πι γράφεται;
Ρε Γιάννη, μπορεί να ενεργείται ο άνθρωπος χωρίς
απαραίτητα και να πέρδεται!
Αυτό να μου πεις..
Πληροφοριακά, είχα διαβάσει στο βιβλίο: "η αναζήτηση των ηδονών", του Μισέλ Ονφρέ, πως ο Α. Αυγουστίνος ισχυριζόταν πως ο άνθρωπος είχε πλήρη έλεγχο των σωματικών λειτουργίων πριν από την Πτώση, συμπεριλαμβανομένης της στύσης και του πέρδεσθαι!! Διατύπωσε την άποψη ότι ο άνθρωπος έκλανε κατά βούληση!! Παλαβά πράγματα..
Προφανώς, αυτά τα "μυστήρια" θέλουν καλή προαίρεση για να τα καταλάβουμε και, προπάντων, όχι "αριστερούς λογισμούς"!!!
Παλιά μου τέχνη, κόσκινο!!
Μας "επρόλαβαν" οι Ευαγγελισταί κι οι 72 ραβίνοι!!!!
απ τους αριστερούς λογισμούς περάσαμε
στους ακροαριστερούς!
Μας έφαγε η "θεωρία των άκρων"...
Δημοσίευση σχολίου