Κάθε οικονομικό, φιλοσοφικό, κοινωνικό ή πολιτικό σύστημα προβάλλει τον δικό του ιδανικό τύπο ανθρώπου. Ο αστισμός, π.χ., προβάλλει τον "μπίσνεσμαν", ο μαρξισμός τον τύπο του "συντρόφου" που λειτουργεί οργανωμένα για την ανατροπή του κοινωνικού συστήματος.
Στην Παλαιά Διαθήκη ο ιδανικός τύπος ανθρώπου είναι ο Δίκαιος. Μια πολύ ευρεία έννοια, που περιλαμβάνει όχι μόνο αυτόν που υπηρετεί τη δικαιοσύνη, αλλά και τον ευσεβή, ενάρετο και θεοσεβούμενο άνθρωπο.
Η Καινή Διαθήκη δίνει έμφαση στον Αυτάρκη άνθρωπο. Αυτός δεν αποθησαυρίζει υλικά πλούτη αλλά έργα αρετής. Εργάζεται αποκλειστικά για να θρέψει τον εαυτό του και να συντηρήσει την οικογένειά του. Και είναι ιδιοκτήτης μόνο εκείνων των μέσων παραγωγής που τον βοηθούν στον σκοπό αυτό.
Πλούσιος δεν επιτρέπεται να είναι. Φτωχός μόνο αν το επιβάλλουν λόγοι ανωτέρας βίας. Υπό ομαλές συνθήκες όμως ζει αξιοπρεπώς, ποτέ εις βάρος άλλων. Δεν μεριμνά κι ούτε αγχώνεται για το μελλον, και συνεχώς φροντίζει να διαθέτει μέρος από τα αγαθά τους και σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου