Η Βίβλος δίνει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ενδεδειγμένου τρόπου διανομής της γης και του πλούτου γενικότερα. Αμέσως μετά την κατάληψη της Παλαιστίνης, η γη μοιράστηκε στις 12 φυλές του Ισραήλ με πνεύμα δικαιοσύνης. Με τον ίδιο τρόπο ακολούθησε και η διανομή ίσης αξίας οικογενειακών μερίδων στα πλαίσια κάθε φυλής.
Παρ' όλ' αυτά, στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, πολλοί πλούσιοι, που για διάφορους λόγους ασπάζονταν τη νέα θρησκεία, προέβαλλαν το επιχείρημα: "Ποιον αδικώ που κατέχω τα υπάρχοντά μου, τα οποία ανήκουν σε μένα και δεν κλέβω από κανέναν;".
Τη σχετική απάντηση δίνει ο Μ. Βασίλειος στο έργο του "Προς τους πλουτούντας":
"Για ποια υπάρχοντά σου μιλάς; Από πού τα πήρες και τα έμπασες στη ζωή σου; Συγκέντρωσες διάφορα υλικά αγαθά, που είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, και τα θεωρείς αποκλειστικά δικά σου, απλά επειδή πρόφτασες και τα πήρες πρώτος; Εκείνος που γδύνει τον ντυμένο είναι λωποδύτης. Αλλά κι εκείνος που δεν ντύνει τον γυμνό, ενώ μπορεί να το κάνει, γιατί να κριθεί διαφορετικά;
Το ψωμί που κρατάς αποκλειστικά για τον εαυτό σου είναι του πεινασμένου. Το ρούχο που φυλάς στην ντουλάπα σου είναι του γυμνού. Τα παπούτσια που σαπίζουν αχρησιμοποίητα σπίτι σου είναι του ξυπόλυτου. Είσαι άδικος απέναντι σε κείνους που μπορείς να βοηθήσεις και δεν τους βοηθάς...".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου