Εύλογα θεολογικά ερωτήματα (Α' - Ξεκινάει τον "χορό" ο Γιάννης Νικολουδάκης)

 

"Είσαι πολύ μικρός για να καταλάβεις και συνεπώς να κρίνεις τις βουλές του Θεού", είναι το προσφιλές εκείνο επιχείρημα θεολόγων και ιερωμένων όταν, εύλογα, διατυπώνουμε τις απορίες μας, σχετικά με τα "αδιέξοδα" του χριστιανικού δόγματος... Αδιέξοδα σε κοσμολογικό, αλλά και υπαρξιακό επίπεδο!
Καταρχάς, ξεχνούν κάτι βασικό: και οι ίδιοι (θεολόγοι, ιεροκήρυκες) χρησιμοποιούν το μυαλό τους (αυτοί άραγε είναι σε "απευθείας σύνδεση" με τον Δημιουργό;) προκειμένου να διατυπώσουν τα "επιχειρήματα" που διατυπώνουν! Εκτός αν νομίζουν ότι είναι ήδη "άγιοι" ή στη "σωστή πλευρά της ιστορίας" (προσφιλής φρασεολογία, τελευταία...), οπότε συνεπώς η γνώμη της αποκτάει επιπλέον βαρύτητα! Μπορεί να είναι κι έτσι...
"Εμείς", ωστόσο, θα αποπειραθούμε ως "κακοπροαίρετοι" άνθρωποι και με "αριστερό" λογισμό, να θέσουμε τα δικά μας ερωτήματα, επί τάπητος... Ή, για την ακρίβεια, τις απόψεις, οι οποίες γεννούν τα "αντίστοιχα" ερωτήματα!
Σχετικά με τον ίδιο τον Ιησού...
Θεωρώ πως τα διαθέσιμα στοιχεία δεν είναι αρκετά για να μας δώσουν την πλήρη εικόνα. Ακόμα και τα "Απόκρυφα" μιλούν με "γρίφους"! Τώρα για τον Θεό... ή είναι "παιχνιδιάρης" σε υπερβολικό βαθμό για τα ανθρώπινα δεδομένα ή είναι αγαθός, αλλά αδύναμος ή είναι παντοδύναμος αλλά απίστευτα Σατανικός ή "ή" "ή"................. πολλά "ή" μπορεί να διατυπώσει κανείς!!! Το ζήτημα είναι πως εδώ και μια χιλιετία -τουλάχιστον- το χριστιανικό δόγμα είναι νεκρό και δεν προσφέρει καμία απολύτως ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ απάντηση (θεολογική "πρόταση") σε αυτά τα ζητήματα, παρά μόνο σε εκείνους και εκείνες που είναι προδιατεθειμένοι/νες ΕΞΑΡΧΗΣ να "εξαπατηθούν"!!!! Ακόμα και θεολόγοι πλέον υποστηρίζουν μια πιο "φιλελεύθερη" εκδοχή, αναγνωρίζοντας ΕΜΜΕΣΩΣ το αδιέξοδο του δογματισμού! Αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι... Ακόμα και σήμερα!!!

Όσον αφορά την ύπαρξη του κακού, έχει διατυπωθεί το εξής, σε ελεύθερη μετάφραση: 

"Το Κακό είναι μια ηθική οντότητα και όχι δημιουργηθείσα, αιώνια και όχι φθαρτή· υπήρχε πριν από τον κόσμο· απάρτιζε το τερατώδες, το απαίσιο ον, το οποίο επρόκειτο επίσης να δημιουργήσει έναν τόσο φρικτό κόσμο. Ως εκ τούτου θα υφίσταται και μετά τα πλάσματα του κόσμου αυτού που ονομάζονται "άνθρωποι".
(Μαρκήσιος ντε Σαντ)

Η αντίληψη αυτή -για έναν "Πάγκακο" Δημιουργό, ανεξαρτήτως της υπερβολής με την οποία είναι διατυπωμένη, είναι μια "εναλλακτική", την οποία "αντιμετωπίζει" ο "οποιοσδήποτε" μελετητής της φυσικής και ανθρώπινης ιστορίας, που δεν κλείνει τα μάτια του! Ή, εν πάση περιπτώσει, που δεν έχει τη διάθεση να κάνει κάτι τέτοιο... Δεν αρέσει αυτή η άποψη φυσικά στους "πολλούς", διότι όχι μόνο "ξεβολεύονται", αλλά και φαντάζει μηδενιστικό όλο αυτό· προκειμένου περί των αξιών με τις οποίες έχουν γαλουχηθεί.... Τι να κάνουμε όμως;
Η "συνύπαρξη" και η "αντίδραση" είναι στενά συνδεδεμένες και, με μαθηματική ακρίβεια, η δεύτερη ακολουθεί την πρώτη! Λέγοντας "συνύπαρξη" εννοώ εκείνη των ανθρώπων - μεταξύ τους. Όσο περισσότεροι μαζεμένοι σ' ένα μέρος, τόσο "χειρότερα" τα πράγματα... Η "αντίδραση"/"σύγκρουση" είναι θέμα χρόνου! Σοφά κάποιοι έθεσαν το θέμα του υπερπληθυσμού! Αυτός ο πλανήτης δεν μας χωράει όλους...
Και ρωτώ τώρα εγώ: είναι σοφός και αγαθός ο "δημιουργός" που ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ (εάν προέβλεψε, ακόμα χειρότερα!) ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Παντοδύναμος και Πανάγαθος, θυμάστε; "Αυξάνεστε και πληθύνεστε" δεν είπε; Ε... φάτε μάτια, ψάρια!! Μεγάλη "σοφία" αυτή η εντολή.... Φαίνεται πως το Μπαγκλαντές -χώρα μικρή με τεράστιο πληθυσμό- ανήκει στους "μετά Χριστόν, πλην εκτός Εκκλησίας, χριστιανούς", διότι αποδεικνύονται "χριστιανικότεροι" στον οικογενειακό προγραμματισμό από τους χριστιανούς εκείνους που παίρνουν προφυλάξεις, από ένα σημείο και μετά!