Επιδίδονταν οι πρώτοι Χριστιανοί σε καννιβαλισμό και σεξουαλικά όργια? (Β' - Όταν ο σκύλος σβήνει το λυχνάρι...)

 

Δεν αμφιβάλλουμε πως οι κατηγορίες σε βάρος των πρώτων Χριστιανών για ανηθικότητα και κανιβαλισμό ήταν υπερβολικές και σε μεγάλο βαθμό αβάσιμες. Αλλά, όπως συμβαίνει με όλες τις θρησκείες, κάποιες λατρευτικές τελετές, συνήθειες ή πρακτικές έδιναν δικαιώματα στους κακόπιστους να κατασκευάσουν κατηγορίες.

Ο εθνικός Κορνήλιος Φρόνδος, φίλος του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου, μας δίνει λίγο το αντιχριστιανικό κλίμα που επικρατούσε στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ.

Επιλέγω κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

- Ω Θαυμαστή βλακεία και απίστευτη θρασύτης! (Οι Χριστιανοί) περιφρονούν τα παρόντα βασανιστήρια, παρόλο που φοβούνται τα μελλοντικά και αβέβαια.

- Αποκαλούν ο ένας τον άλλον "αδελφό" και "αδελφή" και αναμιγνύονται με σαρκικό πόθο.

- Ακούω πως λατρεύουν την κεφαλή ενός όνου. (Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για τον ομιλούντα όνο της Παλαιάς Διαθήκης, το πουλαράκι των Εισοδίων στην Ιερουσαλήμ ή κάτι άλλο).

- Λατρεύουν τα γεννητικά όργανα του ποντίφικα και ιερέα τους ωσάν να ήταν κοινός γεννήτοράς τους. Υποψιάζομαι πως αναφέρεται στον χαρακτηρισμό του Θεού ως "πατέρα όλων των ανθρώπων".

- Περιγράφει με ανατριχιαστικό τρόπο την υποτιθέμενη μύηση των νέων χριστιανών. Ένα βρέφος καλύπτεται με αλεύρι και σφαγιάζεται απ' τον μυούμενο. Και τότε όλοι γλείφουν το αίμα του, κατακρεουργούν τα υπόλοιπα μέλη του και δίνουν όρκους ενότητας.

Επίσης περιγράφει και την υποτιθέμενη οργιαστική τελετουργία. Πρώτα οι συγκεντρωμένοι τρώνε και πίνουν υπερβολικά ώστε να έρθουν σε ερωτική διέγερση. Κατόπιν, δένουν την ουρά ενός σκύλου στο λυχνάρι, πετούν ένα κόκκαλο στην άλλη άκρη, τρέχει ο σκύλος να το αρπάξει, πέφτει η λάμπα, σβήνει το φως και δίνεται το σύνθημα για την έναρξη των οργίων.

Ασφαλώς αυτές οι φρικτές κατηγορίες μπορεί να βασίζονται σε κάποιες τελετές ακραίων μυστηριακών αδελφοτήτων που δρούσαν στην αχανή ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Και με μια απλουστευτική λογική, αποδίδονται και στους χριστιανούς επειδή συναθροίζονταν μυστικά λίγο πριν την ανατολή του ήλιου.

Στις σχετικές κατηγορίες απάντησε αρκετά ειρωνικά και πειστικά ο Τερτυλλιανός. Παροτρύνει τις δικαστικές αρχές να τις ερευνήσουν σε βάθος και να μην αρκούνται σε φήμες. 

Να διαταχθούν ανακρίσεις και έρευνες ώστε να αποδειχθεί επιτέλους πόσα δολοφονημένα βρέφη έχει καταβροχθίσει κάθε χριστιανός, πόσες αιμομιξίες έγιναν, πότε, πού, ποιοι ήταν οι συνεργοί και σε ποιους ανήκαν οι σκύλοι...