Οι Εβραίοι στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού...

 

Οι Ιουδαίοι ήταν η πιο ισχυρή μειονότητα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Κι όχι μόνο στον οικονομικό και εμπορικό τομέα. Αλλά και πληθυσμιακά. Υπολογίζεται πως στην εποχή του Ιησού οι Εβραίοι ήταν το 10% του συνολικού πληθυσμού. 

Βέβαια, η συντρηπτική πλειοψηφία ήταν όχι εκ γενετής Εβραίοι αλλά προσήλυτοι. Οι εβραϊκές κοινότητες είχαν συγκροτήσει ένα ισχυρότατο δίκτυο επιθετικού προσηλυτισμού, το οποίο λίγο αργότερα αντέγραψαν οι χριστιανοί.

Απ' τον 1ο αιώνα π.Χ., όταν οι Ρωμαίοι ήλεγξαν την ανατολική Μεσόγειο και την Παλαιστίνη, αντιμετώπισαν ένα ισχυρό πρόβλημα. Πώς θα ενσωμάτωναν τον εβραϊκό κόσμο με ειρηνικό τρόπο, αποτρέποντας τις εξεγέρσεις αλλά και τις συχνές τοπικές συγκρούσεις Ιουδαίων και Εθνικών.

Γενικά, οι Ιουδαίοι, δεν ήταν καθόλου συμπαθής λαός. Σε αυτό συνέβαλε η απαξίωση εκ μέρους τους των εθνικών θεών, η αποχή τους απ' την καθημερινή κοινωνική, θρησκευτική και πολιτική ζωή, η διατήρηση περίεργων διατροφικών συνηθειών, η περιτομή που για τους εθνικούς ήταν ακροτηριασμός κ.λπ.

Παρ' όλ' αυτά, η ευέλικτη ρωμαϊκή εξουσία βρήκε αρχικά έναν τρόπο να συμβιβάσει τον σεβασμό στην ιουδαϊκή ιδιαιτερότητα με την εκ μέρους τους αναγνώριση της πολιτικής υπεροχής της Ρώμης. Στα πλαίσια αυτά δόθηκαν κατά καιρούς σημαντικά προνόμια στους Εβραίους, όπως απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία ή την υποχρεωτική συμμετοχή σε τοπικά πολιτικά αξιώματα που απαιτούσαν θυσία στους εθνικούς θεούς κ.λπ. 

Απ' την άλλη, οι Ιουδαίοι αναλάμβαναν να θυσιάζουν δύο φορές τη μέρα στο Ναό της Ιερουσαλήμ για λογαρισμό του εκάστοτε Ρωμαίου αυτοκράτορα. Έτσι, έμμεσα πλην σαφώς, τον αναγνώριζαν ως υπέρτατη πολιτική τους εξουσία...

Όμως, μέσα σε 60 περίπου χρόνια, απ' το 66 μ.Χ. ως το 136 μ.Χ., οι Ιουδαίοι οργάνωσαν τουλάχιστον τρεις μεγάλες αντιρωμαϊκές επαναστάσεις, που όλες πνίγηκαν στο αίμα με τραγικά γι' αυτούς αποτελέσματα. Ο Ναός καταστράφηκε, οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν απ' την Ιερουσαλήμ που ισοπεδώθηκε και ξαναχτίστηκε ως ρωμαϊκή πόλη με το όνομα Αίλια Καπιτωλίνα, επιβλήθηκε ετήσιος φόρος 2 δραχμών σε κάθε Εβραίο κ.λπ.

Η ζωή των Εβραίων έγινε ακόμα πιο δύσκολη όταν στον ρωμαϊκό θρόνο άρχισαν να ανεβαίνουν χριστιανοί. Από τον Κωνσταντίνο μέχρι και το 423 μ.Χ. εκδόθηκαν πλήθος διαταγμάτων που απαγόρευαν στους Ιουδαίους να χτίζουν νέες Συναγωγές, να αποστέλουν αντιπροσώπους για την είσπραξη εισφορών από τους ομοπίστους τους, να προσηλυτίζουν χριστιανούς κ.λπ. 

'Ολ' αυτά, σε συνδυασμό με την εύνοια της κεντρικής εξουσίας προς τον χριστιανισμό, συνέβαλλαν στον περιορισμό της ιουδαϊκής επιρροής στη ρωμαϊκή κοινωνία και στο κράτος...