Η εποχή που ο χριστιανισμός των τριών πρώτων αιώνων θεωρούνταν αντικείμενο αποκλειστικά της "ιερής" ή έστω της εκκλησιαστικής ιστορίας έχει παρέλθει προ πολλού. Πλέον ο "πρώιμος", όπως αποκαλείται, χριστιανισμός θεωρείται συστατικό στοιχείο της αρχαίας και ιδίως της ρωμαϊκής ιστορίας.
Συνεπώς τα κριτήρια εξέτασης της περιόδου αυτής είναι πλέον αυστηρά επιστημονικά. Γεγονός που από μόνο του ναρκοθετεί τα θεμέλια της θρησκείας, που είναι ο μύθος και συχνά το ψεύδος.
Και οι ιστορικές ανακρίβειες προκύπτουν απ’ το "σημείο μηδέν". Από το έτος γέννησης του Ιησού, που πιθανότατα συνέβη μεταξύ 4-6 π.Χ. Γιατί ο Ηρώδης ο Μέγας πέθανε το 4 π.Χ. και η περιβόητη απογραφή του πληθυσμού ("απογραφή Κυρηνίου") συνέβη το 6 π.Χ. Κάπου τότε συνέβη και η σπάνια σύνοδος των πλανητών που ίσως θεωρήθηκε ως το "φωτεινό άστρο της Βηθλεέμ"...
Πολλοί ιστορικοί με φιλολογικές γνώσεις ασχολήθηκαν λεπτομερώς και με τη γλωσσική απόδοση των κειμένων της Χριστιανικής Βίβλου ("Καινής Διαθήκης"). Ένας απ’ αυτούς, βαθύς γνώστης της ελληνιστικής γλώσσας, τονίζει πως η έκφραση η Βασιλεία των Ουρανών είναι "εντός υμών", δεν σημαίνει "μέσα στην ψυχή μας" αλλά "εντός των δυνατοτήτων μας" ή πως είναι "μια παρούσα πραγματικότητα"!
Οι μέθοδοι προσηλυτισμού των πρώτων Χριστιανών ήταν πολύ επιθετικές. Απευθύνονταν κυρίως στους λεγόμενους "θεοσεβούμενους" της εποχής εκείνης. Αυτοί συνήθως δεν ήταν μύστες παγανιστικών θεοτήτων ούτε Ιουδαίοι ούτε καν "προσήλυτοι". Ήταν μια τεράστια δεξαμενή ανθρώπων, που είχαν μια αόριστη μονοθεϊστική αντίληψη, συχνά δεισιδαίμονες και ανασφαλείς. Σε αυτούς κυρίως απευθύνονταν οι ιστορίες περί "θαυμάτων" και "εκπλήρωσης των αρχαίων προφητειών".
Ο αρχέγονος χριστιανισμός δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό. Οι πρώτοι χριστιανοί δεν επικαλούνταν μια πολύ μελλοντική και αβέβαιη ανταμοιβή ή τιμωρία των πιστών και απίστων αντίστοιχα.
Απευθύνονταν στο εδώ και τώρα. Κάλυπταν άμεσα τις υλικές ανάγκες των φτωχών, βελτίωναν όπου μπορούσαν τις συνθήκες ζωής των δούλων, προστάτευαν τις χήρες και τα ορφανά. Ταυτόχρονα έκλειναν το μάτι και στην άρχουσα τάξη, ιδίως στους συγκλητικούς και ιππείς που είχαν πέσει σε αυτοκρατορική δυσμένεια, υποσχόμενοι αποκατάσταση και αναβάθμιση της κοινωνικής και πολιτικής εξουσίας τους!
Όλα αυτά, και πολλά ακόμη, εξετάζει η σύγχρονη ιστοριογραφία...
23 σχόλια:
"Φαρίζεις" λίγο ή μου φαίνεται;
μπορεί να του μοιάζει κιόλας :))
ο Φάρος όμως δεν απέρριψε συνολικά την Εκκλησία...
Χμμμ.. πού να πετάει τα ράσα τώρα κι αυτός;
Στα γεράματα;
πάντως έγινε μόδα το πέταγμα των ράσων...
Για ποιό λόγο να παραμείνουν σε κάτι που δεν πιστεύουν, "απλοποιώντας" το ή λέγοντας "ψυχολογίζουσες" ασυναρτησίες; Πιο ειλικρινείς!! Τα πετούν και φεύγουν... Ούτε: "ο Χριστούλης δε μας θέλει με ενοχές"..., ούτε άλλα γλυκανάλατα!! Ο "Χριστούλης" μάς θέλει με ενοχές και φοβισμένους!! Ο ίδιος άλλωστε μίλησε για "κόλαση" και "γέεννα του πυρός"....
"Περαστικά" στους "προοδευτικούς" χριστιανούς!!!
Εάν τους εκφράζει, με γειά τους, με χαρά τους!!
Εάν λάβουμε υπόψη, στα σοβαρά, τις απόψεις των διαφόρων θεολόγων, τότε, ο Θεός, έπλασε τους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό να γεμίσει με κόσμο την Κόλαση, κυρίως δε για την "καύλα" των, επιγείως, στερημένων "εκλεκτών" Του! Σου λέει: "γάμησες εδώ, δε νήστεψες";;; Θα την πληρώσεις κάπου... "παραπέρα".. Δεν την πληρώνεις σ' αυτή τη ζωή; Τόσο το χειρότερο! Θα τα πληρώσεις στην "κατοπινή", όλα μαζεμένα!!!
Ο Θεός δεν είναι μόνο Αγάπη, είναι και Δικαιοσύνη!
Η μνησικακία, όντως, τρέφει τις φλόγες της Κόλασης...
Επειδή σου λένε: "Εμείς δηλαδή γιατί να στερηθούμε τις επίγειες ηδονές; Γιατί π.χ. να μην αφήσουμε τη γυναίκα μας να μας βάλει κωλοδάχτυλο -την ώρα της κλιμάκωσης- , από φόβο μήπως αυτό είναι "αμαρτωλό"; Να τις στερηθείς κι εσύ! Δεν θες να τις στερηθείς; Πολύ ωραία.. Εμείς θ' "ανταμειφθούμε" κι εσύ θα "υποφέρεις", εώς ότου ξεχρεώσεις και τον έσχατο κοδράντη"!!!!
Ώστε αν η γυναίκα σου σου βάλει κωλοδάχτυλο τη στιγμή της
κορύφωσης, πας ζούμπιτος στην κόλαση? Είσαι σίγουρος γι' αυτό?
Το λένε οι Γραφές, οι Πατέρες, κάποια Οικουμενική Σύνοδος?
Ο Κονάνος, πρώην ιερέας και καθηγητής θεολόγος, κάπου έγραψε
πως μια φορά που δίδασκε κάτι δογματικούρες, σηκώνει ένας μαθητής
το χέρι και τον ρωτάει... "αυτά που μας λέτε τώρα, εσείς τα
πιστεύετε κύριε?".
Ε, αν είσαι λίγο ειλικρινής με τον εαυτό σου, δηλώνεις
αμέσως παραίτηση!
Για αρκετούς ανθρώπους παίρνει καιρό αυτό· η συνειδητοποίηση· η απαγκίστρωση από τις προσωπικές ανασφάλειες, ώστε βρίσκουν τη δύναμη να παραιτηθούν, έπειτα! Όσοι έχουν μπει και γνωρίζουν τους λόγους, θα καταλάβουν αυτά που λέω.. Είναι ένα δόγμα που πατάει επάνω σε ανασφάλειες και ψυχολογικά αγκιστρώματα, έχει δε εμπειρία αιώνων στον προσηλυτισμό!!!
Εκείνοι που βρίσκουν το θάρρος και φεύγουν, κατόρθωμα επιτελούν!
Όχι διότι έχουν αψηφήσει τους διαφόρους πνευματικούς, αλλά διότι έχουν "νικήσει" τον ίδιο τους τον εαυτό!
Η Εκκλησία παρέχει μια "πλασματική συνείδηση"· τη "φυτεύει" στα μέλη της κι έπειτα τους κάνει πλύση εγκεφάλου, πείθοντάς τα πως πρόκειται για τη "δική" τους! Αυτή η "συνείδηση", λοιπόν, προσκολλάται σα "διανοητικός ιός", σα "δεύτερη persona"· "ψευδής εαυτός", εάν θες.. Αστείο, εάν σκεφτείς την παρομοίωση που πρόκειται να χρησιμοποιήσω· η "προσωπικότητα" αυτή μοιάζει με "δαίμονα", σαν κάτι άλλο να παρεμβάλλεται μεταξύ αυτού που είναι πράγματι ο πιστός, σαν άνθρωπος, κι αυτού που νομίζει πως είναι· παρεμβάλλεται δε με τέτοιο τρόπο ώστε τού εμποδίζει τη δυνατότητα της αυτογνωσίας ή τουλάχιστον την κάνει ακόμα πιο δύσκολη.. Εγώ, γι' αυτό πιστεύω, πως οι θρησκευόμενοι είναι ικανοί για τα χειρότερα εγκλήματα, ακολουθώντας ταυτόχρονα μια διδασκαλία που τους παροτρύνει να αγαπάνε τους εχθρούς τους! Το πράγμα είναι πιο σοβαρό από την υποκρισία· δεν πιστεύω ότι αυτοί όλοι είναι "υποκριτές"· κάτι βαθύτερο παίζει....
Τώρα, όσον αφορά το "δάχτυλο", νομίζω πως δεν υπάρχει ρητή "εντολή" ή "απόφαση" από καμία Σύνοδο! Επαφίεται μάλλον στην κρίση του πνευματικού εάν και κατά πόσο πρόκειται για το αμάρτημα της σοδομίας, κατά το ήμισυ ή κατά το 30% ή 60%· ρώτα τον πνευματικό!!
Ευτυχώς πάντως που δεν είμαστε Μουσουλμάνοι, διότι έχουν "διατάξεις" σε κάποιες "Χαντίθ"· μέχρι και για το πώς θα σκουπίζεσαι μετά το χέσιμο προκειμένου να μην προκληθεί έκκριση προστατικού υγρού· τους λένε π.χ., στους Βεδουίνους της ερήμου, τον τρόπο να "καθαρίζονται" με πέτρες κτλ...
Αφού ο Αλλάχ ασχολείται με τέτοια ζητήματα, φαντάσου!
Ζέχνει η πορδή του Αλλάχ..
Αυτά περί "απαγκίστρωσης", επειδή είναι πολύ σύχρονα
και δεν έχουν γραφεί ούτε πολλά ούτε αξιόλογα σχετικά,
αν έχεις χρόνο και διάθεση συστηματοποίησέ τα να τα
κάνουμε δημοσίευση.
Λες πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και επειδή είναι και
βιωματικά είναι πολύ αληθινά!
Στρώσε κώλο και γράφε!
Βιωματικά είναι· επιστημονικά δεν ξέρω αν είναι!
στα θέματα αυτά δεν μετράει και τόσο
η επιστημονικότητα
Σωστά, μετράει λίγο και η... προαίρεση!😝
Το ζήτημα είναι· γιατί να πιστέψω την "Κοκκινοσκουφίτσα" εάν δεν ακούσω πρώτα και τον "λύκο";
Μπορεί η πρώτη να είναι μια απλή... σιγανοπαπαδιά, κι ο δεύτερος -ο κακομοίρης- να είναι ο αδικημένος της υπόθεσης· αυτό το έχουμε σκεφτεί;;
εμείς είμαστε με τον "κακό λύκο", πάει και τέλειωσε!
Η ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του Λύκου
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι’ αυτό.
Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό.
Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που κλασικά παράτησαν δυο εκδρομείς, άκουσα βήματα.
Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα μια μικρή κοπέλα να έρχεται, κρατώντας ένα καλάθι.
Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή, γιατί φορούσε αστεία κατακκόκινα ρούχα και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά τη σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα.
Τη ρώτησα ποια ήταν, από πού ερχόταν κ.τ.λ.
Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά που έμενε λίγο πιο κάτω και της πήγαινε φαγητό.
Βασικά, μπορεί να ήταν και έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε πολύ ύποπτη μ’ αυτά τα ρούχα.
Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη περίεργα.
Την άφησα να συνεχίσει, αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της.
Όταν συνάντησα τη συμπαθητική γριούλα της εξήγησα το πρόβλημα μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα.
Η γριούλα δέχτηκε να κρυφτεί ώσπου να τη φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι.
Όταν έφτασε η Κοκκινοσκουφίτσα, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν ήδη στο κρεβάτι, ντυμένος γιαγιά.
Το κορίτσι ήρθε και μόλις με είδε είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά.
Με είχαν προσβάλλει κι άλλοτε, αλλά προσπάθησα να είμαι ευγενικός.
Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα.
Δηλαδή έδειχνα ότι τη συμπαθούσα και ήθελα να πιάνω καλά αυτά που λέει.λλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι, για τα γουρλωτά μου μάτια.
Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι’ αυτή τη μικρή, που ενώ ήταν γλυκιά ήταν και τόσο κακοήθης.
Παρ’ όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να τη βλέπω καλύτερα.
Η επόμενη προσβολή στ’ αλήθεια με νευρίασε.
Έχω κάποιο κόμπλεξ για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση.
Με ρώτησε γιατί έχω τόσο μεγάλα δόντια.
Ξέρω ότι θα έπρεπε να μη χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να τη φάω.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να το φτάσω για να το ηρεμήσω.
Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα.
Ξαφνικά όμως ανοίγει η πόρτα με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν μπροστά μου με το τσεκούρι του.
Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει το μπελά μου.
Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα σφαίρα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία.
Όμως αυτή η γιαγιά ποτέ δεν είπε την αλήθεια.
Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός.
Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν.
Δεν ξέρω τι έγινε το κακοήθες κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως εγώ δεν πέρασα καλά από τότε.
Έτσι, αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου, μήπως και σώσω τη φήμη μου, έστω και τώρα.
Και να θυμάστε: μην πιστεύετε κανέναν, αν δεν ακούσετε και την άλλη πλευρά.
Μπορεί να είναι παραμύθι.
Με εκτίμηση
Ο Λύκος
βλέπω έχει κι ο λύκος ισχυρά επιχειρήματα
Δημοσίευση σχολίου