Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Το δόγμα και ο φόβος διαφθείρουν και παραλογίζουν... (του Γιάννη Νικολουδάκη)

Το ότι οι χριστιανοί θεωρούν σαν απόδειξη της ύψιστης φιλανθρωπίας του Θεού την ύπαρξη κολάσεως -και τη διαιώνισή της στο διηνεκές- ως αποδεικτικό του σεβασμού απέναντι στην ελευθερία που έχει παράσχει στο ανθρώπινο είδος, με ξεπερνάει!
Έχω ακούσει ανθρώπους με εξαιρετική ποιότητα, όντας χριστιανοί, να επικαλούνται τέτοια επιχειρήματα και ανατριχιάζω πραγματικά από τη συνειδητοποίηση τού πόσο το δόγμα διαφθείρει τον ανθρώπινο νου καθώς και την κριτική σκέψη... Κάθε είδους δόγμα θρησκευτικό, πολιτικό ή μη διαφθείρει τον νου! 
Ακόμα και τα πιο αγνά κίνητρα να έχει κανείς στην πορεία της αναζήτησης, άπαξ και σκαλώσει στο δόγμα τελείωσε!! Είναι δύσκολη πορεία, ανηφορική, που θα έλεγε και κάποιος "γνωστός" -φερόμενος ως ιδρυτής θρησκείας-, η οποία κατάντησε άναλον άλας και ολοκληρωτισμός στα χειρότερά του...
Και είναι κοπιαστική πορεία διότι έρχεσαι σε σύγκρουση με πλείστα όσα στοιχειά και φόβους του εαυτού, της ύπαρξης και του υποσυνειδήτου, στο μεταξύ! Καραδοκεί συν τοις άλλοις και ο φόβος του θανάτου, αυτός ο φόβος που σε κάνει να πιστεύεις και να αποδέχεσαι παράλογα πράγματα προκειμένου να αισθανθείς μεγαλύτερη ασφάλεια!! 
"Καρφάκι το καρφάκι", από τη στιγμή που ο αναζητητής αφήνεται να υποκύψει στον συγκεκριμένο φόβο, αρχίζει να περιέρχεται προοδευτικά σε άρνηση, παίζει με τις λέξεις... Διότι ως γνωστόν "πίσω από τις λέξεις δεν κρύβεται πάντα ο Αλέξης", πολλές φορές αυτές αποτελούν όχημα, προκειμένου να εκφραστούν βαθύτερες προσδοκίες και επιθυμίες μας, ανικανοποίητες.. "Δεν είναι παράλογα", λέει, "αυτά που πιστεύω, είναι υπέρλογα"!!! Και γελάει το Σύμπαν... 
Ο κατάλογος των παραλογισμών αυτών τυγχάνει ατελείωτος κι ένας από αυτούς αφορά την ταυτόχρονη πίστη πως ο Θεός σου είναι φιλάνθρωπος και συνάμα επιτρέπει τον βασανισμό εκατομμυρίων ανθρώπων για μια ολόκληρη αιωνιότητα μόνο και μόνο για πράξεις που συντελέστηκαν στον βραχύ αυτό βίο!!!! Για χαμπάμ... Να χαρώ εγώ φιλανθρωπία και αγάπη!

3 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ωραίο "κόλπο"!
Βαφτίζω κάτι "δόγμα" και απαλλάσσομαι
απ’ την υποχρέωση να το αποδείξω ή να
το θεμελιώσω με λογικά επιχειρήματα.

Γιάννης Νικολουδάκης είπε...

Τρισπαμπάλαιο "κόλπο"!
Από τους ιερείς το κληρονόμησαν και τα διάφορα πολιτικά συστήματα του 20ου αιώνα.
Ο ναζισμός (όπως εξάλλου και ο κομμουνισμός) είναι εφαρμοσμένοι μονοθεϊσμοί στο πεδίο της πολιτικής. Αντιγράφουν τη δομή του μονοθεϊσμού χωρίζοντας την οικουμένη σε ημέτερους "πιστούς" και σε εξαφανιστέους "άπιστους", έχουν τις άγιες γραφές τους, έχουν τους χαρισματικούς ηγέτες τους, έχουν υποσχέσεις για το πώς θα είναι τα πράγματα όταν πετύχουν τα σχέδιά τους και ομογενοποιηθούν τα πάντα, τελική κρίση, έχουν στην ιδεολογία τους πάντα κάτι σαν μια "πτώση" ένα είδος προπατορικού αμαρτήματος που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να διορθωθεί ο κόσμος, ο οποίος είναι λάθος μέχρι να εκπληρωθεί η υπόσχεση της ιδεολογίας τους.
Δεν είναι σύμπτωση όλα αυτά. Αυτό το πράγμα είναι ο μονοθεϊσμός και δεν παίζει ρόλο αν πιστεύουν σε έναν θεό ή σε μηδέν. Το πρόβλημα είναι ότι οι στάσεις αυτές δομικά αντιτάσσονται σε κάθε πλουραλιστική θεὠρηση της κοινωνίας όπου άνθρωποι ή ομάδες διαφορετικών πεποιθήσεων ή αξιών μπορούν να συνυπάρχουν ισότιμα και αρμονικά στη κοινωνία, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Ουσιαστικά θεωρούν ότι οι αντιφρονούντες πρέπει να εξαφανιστούν, είτε με το καλό είτε με το ζόρι.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ακριβώς! Αυτός είναι ο πυρήνας του κάθε ολοκληρωτισμού!