Οι άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό έχουν έφεση στα παραμύθια!
Οι μοναχοί συνήθως στηρίζουν τα λεγόμενά τους σε ντοκουμέντα που κατασκευάζουν οι ίδιοι. Έχουν πολύ διαφορετική αντίληψη της αλήθειας από μας.
Οι ηγούμενοι που γνώρισα στο Όρος δεν ήταν καθόλου αφελείς. Μιλούν άνετα τη γλώσσα των επιχειρηματιών! Απαιτούν να διαχειρίζονται οι ίδιοι τα ευρωπαϊκά κονδύλια και να διαπραγματεύονται απευθείας με τους εργολάβους. Οι υπερτιμολογήσεις των έργων δίνουν και παίρνουν...
Η γλώσσα της Εκκλησίας είναι τεχνητή και ψεύτικη! Ένα κατασκεύασμα σαν την καθαρεύουσα. Οι λέξεις πρέπει να είναι βαρύγδουπες, επιβλητικές, ακαταλαβίστικες για τους πολλούς! Κάτι σαν άμπρα-κατάμπρα. Αυτό προκαλεί δέος, θαυμασμό, υποβολή.
Να για ποιο λόγο οι ιεράρχες αρνούνται τόσο πεισματικά τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων...
Γύρω στα 1970 το Άγιο Όρος βρισκόταν σε πλήρη παρακμή. Τα μοναστήρια ήταν σχεδόν ετοιμόρροπα και οι λίγοι γέροντες που ΄χαν απομείνει δεν ήξεραν ούτε μπορούσαν να τα συντηρήσουν.
Τότε άρχισαν να έρχονται νέες και δυναμικές Αδελφότητες από διάφορα μέρη της Ελλάδας: Μετέωρα, Εύβοια κλπ.
Κοινό γνώρισμα των νεοφερμένων η πνευματική τους σχέση με την παρεκκλησιαστική οργάνωση "Ζωή". Η οργάνωση αυτή είχε αποκτήσει μεγάλη πολιτική και οικονομική δύναμη, κυρίως μετά τον πόλεμο. Προΐστατο του αντικομουνιστικού αγώνα και στήριζε όλες τις δεξιές κυβερνήσεις, απ' τον Παπάγο μέχρι τον Καραμανλή. Οι περισσότεροι απριλιανοί χουντικοί ήταν εκλεκτά τέκνα της...
Οι "Ζωικοί" που πήγαν στον Άθω σίγουρα έδωσαν ζωή και νέα ώθηση στον αγιονορείτικο μοναχισμό. Στα θετικά τους και το ότι περιόρισαν το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας.
Αλλοίωσαν όμως το "κλίμα" του Όρους.
Εκεί που κάποτε έβρισκες πάμπολλους θυμόσοφους γέροντες, έστω και με υπερβολική αφέλεια και φανατισμό, σήμερα γέμισε ο κόσμος "κουλτουριάρηδες" μοναχούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου