Αγιορείτικες αναμνήσεις (Θ') - Παρέα με τους "ακροβάτες του Θεού"...

Στην άκρια του Άθω, κάτω απ’ τα Κατουνάκια, βρίσκεται ένα απ’ τ’ αγριότερα σημεία του κόσμου: τα "φριχτά Καρούλια".

Πήραν τ’ όνομά τους απ’ τις τροχαλίες με τις οποίες οι ερημίτες, που κατοικούν ψηλά στα βράχια, κατέβαζαν τα καλάθια τους στη θάλασσα για να ρίχνουν μέσα ψάρια ή κανένα κομμάτι ξερό ψωμί οι περαστικοί ψαράδες...

Παλιότερα, ολόκληρος ο βραχώδης γκρεμός ήταν σκεπασμένος μ’ ένα δίχτυ από καρφωμένες στα βράχια αλυσίδες με τις οποίες κρατιόντουσαν οι αναχωρητές κατά τις ελάχιστες μετακινήσεις τους.

Πρέπει να ’μαι τυχερός που γνώρισα έναν απ’ τους τελευταίους ερημίτες των Καρουλιών.

Ζει σε μια ιδιόμορφη κατασκευή από σανίδες, λαμαρίνες και πλίνθους που έστησε μόνος του πάνω στο βράχο.

Μπροστά ένας μικρός αυτοσχέδιος εξώστης, διαμορφωμένος σε λαχανόκηπο.

Στο πίσω μέρος ένα μεγάλο άνοιγμα σπηλιάς με μια στέρνα που γέμιζε νερό από κάποια κρυφή πηγή.

Ο ασκητής είναι σέρβικης καταγωγής και δεν το κρύβει.

Στο μικρό τοίχο της κάμαράς του βλέπεις εικόνες των τελευταίων Τσάρων της Ρωσίας, των Κράληδων της Σερβίας αλλά και της βασιλικής οικογένειας των Γλίξμπουργκ!

Βλέπει την έκπληξή μου και σπεύδει να διευκρινίσει: "Βασιλιάντες από ντία χάρι. Κι όταν κάνουν λάντι, το επιτρέπει ντεός και κάνουν"...

Παραδίπλα βλέπω έναν χάρτη της "Μεγάλης Σερβίας". Της αυτοκρατορίας του Στέφανου Ντουσάν την περίοδο 1331-1355. Περιλαμβάνει όλη σχεδόν την Ελλάδα, μέχρι τον Κορινθιακό.

Ξέρω πως στα σεντούκια όλων των εθνόκαβλων των Βαλκανίων είναι κρυμμένοι τέτοιοι χάρτες.

Οι δήθεν "Ορθόδοξοι Χριστιανοί" είναι έτοιμοι να αλληλοσφαχτούν για τις ... "Μεγάλες Πατρίδες" τους.

Μιας κι αναφερθήκαμε στη "χριστιανική αγάπη", ας γράψω και τούτο: Το 1988 ο γνωστός αγιορείτης υμνογράφος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης έγραψε ένα τροπάριο εναντίον του κινηματογραφικού έργου του Σκορτσέζε "Ο τελευταίος πειρασμός". 

Το τροπάριο ακούστηκε πρώτη και τελευταία φορά στον Άγιο Δημήτριο της Σαλονίκης στη διάρκεια αγρυπνίας κατά του έργου. Ιδού μερικοί στίχοι του:

Ουρανόθεν επίβλεψον υπερουράνιε Κύριε

και τους καθυβρίζοντας το Σον Σώμα...

αφάνισον εκ προσώπου γης!