Μπορεί να θεωρηθεί ο Ιησούς "ηθικό πρότυπο";

Αν δώσουμε σε κάποιον που δεν έχει ακούσει τίποτα για Χριστιανισμό να διαβάσει τα Ευαγγέλια, είναι πολύ αμφίβολο αν θα σχηματίσει την άποψη πως ο Ιησούς ήταν Θεός.

Η προσπάθεια των Χριστιανών να θεμελιώσουν στις Γραφές τη θεότητα του Ιησού οδηγεί σε πολλές αντιφάσεις και αδιέξοδα.

Διαβάζουμε, π.χ., πως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε καθιερώσει το "βάπτισμα μετανοίας".

Οι Ιουδαίοι πήγαιναν στον Ιορδάνη, έμπαιναν στο ποτάμι, εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους και επέστρεφαν "καθαροί" σπίτια τους.

Αυτό το βάπτισμα έλαβε κι ο Ιησούς.

Και προκύπτει εύλογα το ερώτημα:

Αφού ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος (ως Θεός) τι νόημα είχε το "βάπτισμα μετανοίας";

Απλά σε δουλειά να βρισκόμαστε;

Κάποιοι θεολόγοι απαντούν πως το βάπτισμα ήταν απαραίτητο για να αποκαλυφθεί ο τριαδικός Θεός.

Λες και η αποκάλυψη αυτή δεν μπορούσε να γίνει με άλλον τρόπο...

Ακολουθούν οι πειρασμοί του Ιησού στο Σαραντάριο όρος.

Μα αφού ο Ιησούς, ως αναμάρτητος και μη δυνάμενος να αμαρτήσει, δεν υπήρχε περίπτωση να υποκύψει στους πειρασμούς.

Τι νόημα έχουν οι πειρασμοί;

Και το γενικεύω: αφού ο Ιησούς, λόγω της θεότητάς του, ήταν αδύνατον να αμαρτήσει, πώς μπορεί να αποτελέσει για μας ηθικό πρότυπο;

Υ.Γ.: Μια και αναφέραμε τους "πειρασμούς" του Ιησού, αξίζει να πούμε πως στους ίδιους σχεδόν πειρασμούς φέρεται να υπεβλήθη και ο Βούδας πριν αρχίσει τη διαφωτιστική του δράση. 

500 χρόνια προ Χριστού...