Χιλιάδες νεκροί για ένα αστεράκι...

Τα χριστιανικά προσκυνήματα των Αγίων Τόπων είναι μια κυψέλη γεμάτη με κλειδωμένα κελιά.

Κάθε θρησκευτική κοινότητα, κάθε δόγμα και "αίρεση" έχει στη ζώνη της τη δική της αρμαθιά κλειδιών που δεν μοιράζεται με κανέναν...

Η Αγία Πόλη είναι ο παράδεισος των κάθε είδους περιφράξεων: φράχτες, τοιχάκια, τάφροι, σιδερένιες καστρόπορτες, αλεξίσφαιρα τζάμια, τσιμεντένια οχυρά, ορύγματα, πόρτες ασφαλείας...

Ελληνορθόδοξοι, Καθολικοί, Αρμένιοι, Ρώσοι, Κόπτες, οι πάντες προσπαθούν να κατοχυρώσουν ή και να επεκτείνουν, αν μπορούν, τον έλεγχό τους στα ιερά προσκυνήματα.

Συχνές οι συγκρούσεις. Πολλές φορές και αιματηρές.

Κάπως έτσι ξεκίνησε κι ο Κριμαϊκός Πόλεμος.

Τον Οκτώβρη του 1847 Έλληνες μοναχοί βούτηξαν κι έκρυψαν σ' ένα μοναστήρι τους το επιχρυσωμένο αστέρι που βρισκόταν κάτω απ' την Αγία Τράπεζα του ναού της Γεννήσεως.

Το αστέρι αυτό είχε μια επιγραφή στα λατινικά, κάτι που δεν μπορούσαν να ανεχθούν οι "ορθόδοξοι" μοναχοί.

Οι πρόξενοι της Γαλλίας (προστάτες των Καθολικών) στην Ιερουσαλήμ και στην Κωνσταντινούπολη αντέδρασαν άμεσα, ζητώντας την επέμβαση του Σουλτάνου.

Εκείνος προσπάθησε να δώσει συμβιβαστική λύση, την οποία οι Ρώσοι θεώρησαν προσβλητική για την Ορθοδοξία.

Συγκέντρωσαν στρατό και στόλο για να επιτεθεί στην Τουρκία, η οποία ζήτησε την προστασία των Αγγλογάλλων.

Το κανονίδι στη Μαύρη Θάλασσα κράτησε σχεδόν δυο χρόνια με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς!

Για ένα αστέρι και μια αρμαθιά κλειδιά...