Την Κυριακή η Εκκλησία μας τιμά τους 318 Επισκόπους που συμμετείχαν στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. στη Νίκαια.
Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε τον Άρειο που θεωρούσε τον Χριστό όχι Θεό αλλά "τελειότερο κτίσμα" του Θεού Πατέρα.
Ευκαιρία, λοιπόν, να διατυπώσουμε κάποιους σχετικούς προβληματισμούς.
Κατά τη γνώμη μας η Εκκλησία έκανε ένα κρίσιμο λάθος: θεώρησε τα βιβλία της Αγίας Γραφής θεόπνευστα. Αυτό σημαίνει πως μέσα στις κτιστές λέξεις κρύβεται η Αλήθεια, άρα πρέπει να τις θέσουμε υπό το μικροσκόπιο της έρευνας...
Κι άνοιξαν έτσι οι Ασκοί του Αιόλου. Γιατί όλες οι αιρέσεις προήλθαν απ' την προσπάθεια ερμηνείας των "θεόπνευστων Γραφών".
Όμως τα Ευαγγέλια, οι Πράξεις των Αποστόλων και οι Επιστολές δεν γράφτηκαν για να αποτελέσουν Ιερά Κείμενα ούτε Δογματικά Εγχειρίδια της χριστιανικής θρησκείας.
Τα βιβλία αυτά έπρεπε η Εκκλησία μας να τα θεωρήσει "ενδεικτική βιβλιογραφία" της ιστορίας και της πίστης των πρώτων Χριστιανών. Και με βάση αυτά (κι όχι αποκλειστικά σ' αυτά) να διατυπώσει μια πολύ λιτή και συνοπτική δογματική διδασκαλία.
Δυστυχώς η Εκκλησία μας έπεσε στην παγίδα μιας αδιέξοδης δογματοληψίας. Παρήγαγε περισσότερα δόγματα απ' όσα η ίδια μπορούσε να καταναλώσει και η κοινωνία να αφομοιώσει...
Έτσι αυτοπαγιδεύτηκε, έβαλε γύρω απ' το λαιμό της μια σφιχτή θηλιά, στέρησε την ελευθερία των πιστών της και δημιούργησε μια ασφυκτική ατμόσφαιρα που κάθε άλλο παρά προάγει ολοκληρωμένες συνειδήσεις και προσωπικότητες.
Ας μην κοροϊδευόμαστε: Τα λεγόμενα "Ιερά Βιβλία" είναι ανθρώπινα δημιουργήματα με τις ατέλειες, τα λάθη, τις αντιφάσεις τους...
Σ' αυτά μπορεί κανείς άνετα να θεμελιώσει οποιαδήποτε άποψη. Όπως, λ.χ., ότι ο Χριστός ήταν Θεός, Υιός του Θεού, Μεσσίας, Μεσίτης, Απεσταλμένος, Αρχάγγελος, τέλειο κτίσμα, τα πάντα...
Το γράμμα και το πνεύμα της Καινής Διαθήκης είναι ανοιχτό σε κάθε ερμηνεία!
Κι ίσως εδώ να κρύβεται και το μεγαλείο του: αφήνει τεράστια περιθώρια να βρει σε αυτά ο καθένας μας αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία και στο χαρακτήρα του.
Εμείς που είμαστε ακραιφνείς μονοθεϊστές θα βρούμε στις "Γραφές" τα επιχειρήματα που αναζητάμε.
Όσοι έχουν μια πιο "πολυθεϊστική κουλτούρα" θα μείνουν κι αυτοί ικανοποιημένοι με την "τριαδικότητα του Θεού".
Η ουσία είναι να μην κολλήσουμε σε μια αδιέξοδη λεξιλαγνεία και εδαφιολογία.
Καλούμαστε να δώσουμε μεγάλο πνευματικό αγώνα, ο χρόνος που μας μένει είναι λίγος και δεν μας επιτρέπεται να τον σπαταλάμε σε βυζαντινισμούς, "οιμοιούσια" και "ομοούσια"...
Υ.Γ.: Κλείνω με ένα απόσπασμα του Κορανίου. Σημειωτέον, το Κοράνι θεωρεί τον Ιησού "μεγάλο προφήτη του Θεού", κι ίσως γι' αυτό ο Ιωάννης Δαμασκηνός θεωρούσε τον 8ο αιώνα το Ισλάμ (μια αυστηρά μονοθεϊστική θρησκεία) ως "χριστιανική αίρεση".
Σε κάποιο σημείο του Κορανίου ο Θεός (Αλλάχ) ρωτά τον Ιησού:
"Ω Ιησού, γιε της Μαριάμ, μήπως είπες στους ανθρώπους να λατρεύουν εσένα και τη μητέρα σου σαν Θεούς εκτός απ' τον Αλλάχ;".
"Δόξα σε σένα", είπε ο Ιησούς. "Ποτέ δεν θα έλεγα όσα δεν είχα δικαίωμα να πω. Ποτέ δεν τους είπα τίποτα παραπάνω απ' όσα με διάταξες να πω: να λατρεύετε τον Αλλάχ, τον Κύριό μου και τον Κύριό σας"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου