Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2022

Πόσο ανάγκη έχουμε τον Σατανά;

 

Οι παλιότερες γενιές είχαν πραγματικό πρόβλημα με τον Διάβολο. Από μικρά παιδιά η Εκκλησία και η Κοινωνία έστηνε μπροστά στα μάτια των παιδιών την τρομερή και απειλητική μορφή και δύναμη του Δαίμονα. Ο Σατανάς δεν ήταν φάντασμα. 'Ήταν υπαρκτή και συγκεκριμένη οντότητα, με υπερεξουσίες που του παραχώρησε ο ίδιος ο Θεός. Ήταν ο εχθρός του ανθρώπου. Αυτός που προσπαθούσε να τον αποσπάσει απ' τον θεό, ο συκοφάντης, ο αντίπαλος, ο απατεώνας, ο κατήγορος κι ο πειραστής.
Ο Διάβολος προορίζεται για τον ρόλο του εισαγγελέα στο Θείο Δικαστήριο. Αυτός καταγράφει και υπενθυμίζει στον Θεό-Δικαστή κάθε ανθρώπινο παράπτωμα και αμαρτία. Και φυσικά είναι ο ίδιος που στήνει αμέτρητες παγίδες προκειμένου ο άνθρωπος να πέσει στην αμαρτία. Φαύλος κύκλος...
Η προσωποποίηση του Κακού στο πρόσωπο του Διαβόλου κάπου είναι βολική. Ο άνθρωπος αποενοχοποιείται. Το Κακό δεν πηγάζει από μέσα του αλλά από κάποιον εξωτερικό παράγοντα.  Έπαιρνε τη θέση του θύματος. Πώς να τα βάλει με μια τόσο υπέρτερη δύναμη; 
Αλλά έχει και τα κακά της. Γεμίζει τρόμο και απελπισία τους ανθρώπους. Απόλυτη ανασφάλεια και αγωνία. Είναι σχεδόν αδύνατο να μην πέσουμε στα δίχτυα του Σατανά. 
Το έχουμε ξαναπεί. Η Εκκλησία δεν μπορούσε να διαχειριστεί την έντονη παρουσία του Κακού στον κόσμο. Η διδασκαλία της για έναν Καλό Θεό που έφτιαξε τα πάντα τέλεια δεν μπορούσε εύκολα να σταθεί. Στην προσπάθειά της να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο έπεσε, όπως ήταν φυσικό, σε αντιφάσεις. 
Κατασκεύασε την εικόνα του Διαβόλου, βάζοντας έτσι απ' την πίσω πόρτα τον διθεϊσμό: την ύπαρξη του Καλού και Κακού Θεού. Ο Καλός Θεός έπλασε τον κόσμο για να τον παραχωρήσει στον Εωσφόρο; Και άφησε το τελειότερο δημιούργημά του έρμαιο στα νύχια και στις παγίδες του Διαβόλου; 
Όμως στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε πως οι κακές σκέψεις και πράξεις μας προέρχονται από μέσα μας. Άρα δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικών και πειρασμικών επιδράσεων. 
Σε αυτό το σημείο πρέπει να εστιάσει μια σύγχρονη χριστιανική Εκκλησία. Να σταματήσει να δημιουργεί αφελή και τρομαγμένα ανθρωπάκια. Να υποδείξει έναν εσωτερικό κόσμο ευγενέστερο. Να αναλάβει πρωτοβουλίες εξυψωτικές κι όχι οπισθοδρομικές...

Δεν υπάρχουν σχόλια: