Ο Κορωνοϊός "σκοτώνει" τις παραδοσιακές θρησκείες...

Ζούμε κοσμοϊστορικές στιγμές. Όχι λόγω πανδημίας. Γιατί επιδημίες και καταστροφικούς πολέμους η ανθρωπότητα έζησε και θα ζήσει πολλές ακόμα. Συνηθισμένα πράγματα.

Αλλού είναι το πρωτοφανές. Ο νέος παράγοντας που μπαίνει στην εξίσωση. Οι άνθρωποι, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, αντιμετωπίζουν μια παγκόσμια επιδημία αποκλειστικά με επιστημονικά κριτήρια! 

Δεν τρέχουν σε εκκλησίες, δεν ξεπατώνονται στις μετάνοιες και στις νηστείες, δεν παρασύρονται από σούργελα κληρικούς, δεν ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα, δεν μετέχουν σε λητανίες και ιερές τελετές, δεν κάνουν τάματα, γενικά γυρίζουν την πλάτη τους σε κάθε τι που ως τώρα θεωρούνταν "ιερό".

Κι όλα αυτά γίνονται χωρίς ν' ανοίξει μύτη. Λες κι η ανθρωπότητα ήταν έτοιμη από καιρό. Το προσκήνυμα στη Μέκκα απαγορεύτηκε, οι μαζικές προσευχές της Παρασκευής απαγορεύτηκαν στο Ιράν, στο Ελλαδιστάν ουσιαστικά έκλεισαν οι ναοί και το ιερότερο μυστήριο της θείας ευχαριστείας απαγορεύτηκε χωρίς ν' ακουστεί κιχ.

Μην υποτιμούμε τη νοημοσύνη των ανθρώπων. Και κυρίως των πιστών. Βλέπουν, ακούν, σκέφτονται (έστω και λίγο) και καταλαβαίνουν. Μπορεί να μην το ομολογούν δημόσια, να μην το λένε ούτε καν στον εαυτό τους. Αλλά αυτά τα πράγματα δρουν υπόγεια, χτυπάνε κατευθείαν στο ασυνείδητο. Και δεν θ' αργήσουν να βγουν και στο συνειδητό. Θα το δούμε, θα το ζήσουμε κι αυτό...

Στην κάπως καθυστερημένη Ελλάδα το ξήλωμα του πουλόβερ της Εκκλησίας άρχισε περίπου πριν 50 χρόνια. Στην αρχή διστακτικά, ατσούμπαλα, άγαρμπα. πρωτοστατούσε η Αριστερά με τη χοντροκομμένη προπαγάνδα της. Η Εκκλησία την αντιμετώπισε σχετικά εύκολα, αλλά όχι χωρίς απώλειες. 

Το επόμενο μεγάλο "μπαμ" έγινε στα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο πολιτικός γάμος, το συναινετικό και αυτόματο διαζύγιο, η νομιμοποίηση των αμβλώσεων, η αποποινικοποίηση της μοιχείας, η ισότητα των δύο φύλων ... όλ' αυτά ήταν κλοτσιές στο μαλακό υπογάστριο της Εκκλησίας. Ακολούθησε ορυμαγδός... σύμφωνα συμβίωσης, κατοχύρωση δικαιωμάτων ομοφιλοφύλων, αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα. 

Η Εκκλησία άρχισε να βρίσκεται στα σχοινιά του ριγκ. Έδωσε κάποιες σκληρές μάχες. Κέρδισε εκείνη του 1987 εναντίον του Τρίτση, τα κατάφερε κάπως καλούτσικα με τις ταυτότητες, αλλά πλέον ... δεν τραβάει.

Ήρθε κι ο κορωνοϊός ν' αποδείξει πως ο Βασιλειάς είναι γυμνός. Πως η πίστη της Εκκλησίας είναι παραμυθάκι του Άντερσεν. Καμιά θρησκεία δεν μπορεί να φτουρίσει αν δεν εγγυάται την άνωθεν ασφάλεια και προστασία των μελών της. Και τώρα τι βλέπουμε? Η Εκκλησία να είναι μέρος του προβλήματος κι όχι της λύσης του.

Ένα προσκύνημα στους Αγίους Τόπους μετατρέπεται σε κόλαση και εφιάλτη. Η λειτουργία των ναών γίνεται πηγή κινδύνου. Και η συμμετοχή στο μέγα μυστήριο, διαβατήριο για τον άλλο κόσμο! Η Εκκλησία, τελικά, βλάπτει την υγεία. Όχι μόνο την ψυχολογική, όπως ξέραμε ως τώρα, αλλά και τη σωματική. Κι αυτό το βλέπουν και τα πιστά μέλη της. 

Οι συνέπειες δεν θ' αργήσουν να φανούν...