Τι είναι η θρησκεία-απόδραση?

Είναι γνωστό σε όλους το φαινόμενο άτομα μιας κάποιας ηλικίας, π.χ. άνω των πενήντα, να στρέφονται προς τη θρησκεία. Οι Χριστιανοί σπεύδουν να το αποδώσουν στην "ωριμότητα" της ηλικίας αυτής, αλλά δεν ισχύει. 

Η θρησκεία είναι ένας απ' τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι προσπαθούν να αποδράσουν απ' τη λεγόμενη "κρίση μέσης ηλικίας". Και για να το πω πιο ωμά, είναι ο κλασσικός τρόπος να παλέψεις την προοπτική του γήρατος και του θανάτου, αλλά και της συνειδητοποίησης πως απέτυχες ως άνθρωπος...

Βέβαια, μια τέτοια θρησκεία-απόδραση έχει κάποια βασικά γνωρίσματα. Κατ' αρχήν είναι μια θρησκεία "νομική", γεμάτη επιταγές και απαγορεύσεις, που διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο. 

Είναι μια θρησκεία μαγική. Που κυριαρχεί η πεποίθηση πως όλα όσα συμβαίνουν, συμβαίνουν ανεξήγητα και παύουν να συμβαίνουν με συγκεκριμένες ιεροτελεστίες και τελετουργίες. Π.χ. ανάβοντας το καντήλι ή ένα κεράκι, κάνοντας νηστείες, μετάνοιες και προσευχές, πηγαίνοντας στις ακολουθίες ή σε προσκυνήματα κ.λπ.

Όλ' αυτά απαλλάσσουν τον άνθρωπο απ' την ευθύνη της κακοδαιμονίας του κι απ' τη δύσκολη προσπάθεια ν' αλλάξει τον τρόπο ζωής που τη δημιούργησε.

Ο Θεός μιας τέτοιας θρησκείας εξαγοράζεται, εξευμενίζεται με δωροδοκίες και είναι πρόθυμος να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που διαθέτει το κατάλληλο "μέσο", π.χ. έναν "χαρισματικό" πνευματικό ή κάνει μια μεγάλη δωρεά στην Εκκλησία "υπέρ της ψυχής του"...