Όπως έχουμε ξαναπεί, ο Κωνσταντίνος δεν ήταν ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας φιλικά διακείμενος στον Χριστιανισμό. Ο Αδριανός, π.χ., είχε ιδρύσει το 135 μ.Χ. εξ εθνικών την χριστιανική εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Ο Αλέξανδρος Σεβήρος λάτρευε στο Παλάτι του το άγαλμα του Ιησού μαζί μ’ εκείνα του Μωυσή, του Πυθαγόρα και του Απολλώνιου Τυαννέα. Επίσης, ο Φίλιππος ο Άραβας επεχείρησε το 248 μ.Χ., στη χιλιετία της Ρώμης, να αναγνωρίσει τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία του κράτους!
Ο Κωνσταντίνος είχε ζήσει από μέσα τις συνθήκες αποσύνθεσης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στις αρχές του 4ου αιώνα. Κι όταν επικράτησε των ανταγωνιστών του προσπάθησε να ενισχύσει την ενότητα του κράτους επιβάλλοντας μια εξουσία (τη δική του), μια γλώσσα (τη λατινική), ένα νόμο (όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, τότε κάθε επαρχία είχε διαφορετική νομοθεσία) και μία θρησκεία.
Το γιατί τελικά επέλεξε, απ’ τις 400 θρησκείες που είχε στη διάθεσή του, τον Χριστιανισμό είναι ένα μεγάλο ιστορικό αίνιγμα. Αλλά από τη στιγμή που έκανε την ιστορική επιλογή του, αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια αμφίδρομη σχέση. Ο Κωνσταντίνος εκμεταλλεύτηκε τον χριστιανισμό και το ιερατείο του, διαμορφώνοντας έναν "κωνσταντίνειο χριστιανισμό", αλλά και το χριστιανικό ιερατείο χρησιμοποίησε τον Καίσαρα για να αυξήσει και εδραιώσει τα προνόμιά του.
Στα πλαίσια αυτά στήθηκαν πολλά "σκηνικά" και κατασκευάστηκαν τεράστιοι θρησκευτικοί μύθοι. Το 325 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος εκδίδει διάταγμα για εκτεταμένες ανασκαφές στην Ιερουσαλήμ προκειμένου να βρεθεί ο "Τίμιος Σταυρός". Και, "ως εκ θαύματος", ο Σταυρός του Ιησού "ανακαλύπτεται", κι αν κάποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει θα τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι!
Το χριστιανικό ιερατείο επένδυσε πολλά στον Κωνσταντίνο. Την τελευταία περίοδο της ζωής του, όταν λόγω βαριάς ασθένειας είχε ουσιαστικά χάσει τον έλεγχο, αρχίζει η διαδικασία αγιοποίησής του. Ξεκινάει να χτίζεται το μαυσωλείο του, όπου τελικά ενταφιάζεται δίπλα στους υποτιθέμενους τάφους των λοιπών Αποστόλων, ώστε να καθιερωθεί κι ο ίδιος ως "ισαπόστολος". Πρόκειται για ένα γελοίο κατασκεύασμα, αφού στην πραγματικότητα στο μαυσωλείο δεν υπήρχε ο τάφος κανενός Αποστόλου αλλά απλά ομοιώματά τους!
Ταυτόχρονα οι Χριστιανοί επίσκοποι διαδίδουν πως ο Κωνσταντίνος βαπτίσθηκε, κάτι που μάλλον δεν συνέβη. Αλλά κι αν συνέβη, τον βάπτισε ο φανατικός αρειανιστής Ευσέβιος Νικομήδειας. Άρα το βάπτισμά του από αιρετικό ήταν άκυρο, σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας...
Ένα ακόμη ψεύδος των Χριστιανών ήταν πως ο Κωνσταντίνος πέθανε ανήμερα της Πεντηκοστής το έτος 337 μ.Χ. Η αλήθεια είναι πως πέθανε λίγες μέρες νωρίτερα, αλλά η μαϊμουδιά έπρεπε να γίνει προκειμένου να καθιερωθεί ο μύθος πως ο Κωνσταντίνος ανήλθε στον ουρανό την ημέρα της επιφάνειας του Αγίου Πνεύματος....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου