Ο Χριστιανισμός μοιάζει πολύ με την Αριστερά. Από την πρώτη στιγμή χαρακτηρίζεται από πολυδιάσπαση και πολυσυλλεκτικότητα. Ποτέ δεν υπήρξε ένας Χριστιανισμός, όπως δεν υπήρξε και μία Αριστερά.
Ειδικά τους τρεις πρώτους αιώνες, πριν δηλαδή αρχίσει να επιβάλλεται ένα ενιαίο δόγμα, ο Χριστιανισμός ήταν κυριολεκτικά "παιδική χαρά". Ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε. Κι αν είχε λίγο λέγειν και ήξερε να κάνει και κανένα "μαγικό", αποκτούσε πολλούς και φανατικούς οπαδούς...
Πλούσιες πληροφορίες για τον "παρδαλό" πρώιμο χριστιανισμό λαμβάνουμε απ’ τα λεγόμενα "απόκρυφα" κείμενα. Περιλαμβάνουν "απόκρυφες" ιστορίες που δεν τις αναγνώρισε η επίσημη Εκκλησία αλλά έχουν διαποτίσει ως το μεδούλι την χριστιανική παράδοση.
Π.χ. τα περισσότερα απ’ όσα η Εκκλησία διδάσκει για τη γέννηση, τα εισόδια στο Ναό και το θάνατο της Μαριάμ, τα αντλεί από συγκεκριμένα "απόκρυφα ευαγγέλια". Αλλά και η βυζαντινή εικονογραφία αντλεί ένα μεγάλο μέρος της θεματολογίας της (γέννηση Ιησού, κόλαση κ.λπ.) από απόκρυφες πηγές.
Εντύπωση προκαλεί πως οι πρώτοι Χριστιανοί σχεδόν αδιαφορούσαν πλήρως για το πρόσωπο της Μαριάμ αλλά και για τη γέννηση και την παιδική ηλικία του Ιησού.
Ο Παύλος αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στον σταυρικό θάνατο και στην ανάσταση του Χριστού (ούτε καν του Ιησού).
Ο Ματθαίος και ο Λουκάς παραθέτουν δυο εντελώς διαφορετικές γενεαλογίες του Ιησού.
Ο Ματθαίος αναφέρει πως η γέννηση του Ιησού έγινε σε μια "οικεία" της Βηθλεέμ. Ακολουθεί η προσκύνηση των μάγων και η φυγή της αγίας οικογένειας στην Αίγυπτο.
Ο Λουκάς, αντίθετα, μιλάει για γέννηση σε "φάτνη", για επίσκεψη ποιμένων και ακολουθεί η επίσκεψη στο Ναό και η επιστροφή στη Ναζαρέτ. Εδώ δεν υπάρχει φυγή στην Αίγυπτο....
Αξίζει να αναφερθεί και μια τρίτη εκδοχή για τη γέννηση του Ιησού. Την αναφέρει ο Ιουστίνος στα μέσα του β’ αιώνα: η Μαριάμ γέννησε σε ένα σπήλαιο έξω απ’ τη Βηθλεέμ! Προφανώς η εικόνα αυτή είναι κλεμμένη απ’ τις αντίστοιχες γεννήσεις σε σπήλαια του θεού Μίθρα και του Δία, αλλά η ασυμφωνία των πρώτων χριστιανών βγάζει μάτι!
Την τρίτη αυτή εκδοχή προβάλει και το απόκρυφο "Πρωτευαγγέλιο Ιακώβου". Που επιπλέον τονίζει πως η Μαριάμ παρέμεινε παρθένα και μετά τον τοκετό. Αυτό, με απλά λόγια, λέγεται "θεοποίηση του παρθενικού υμένος". Λες κι αν έσπαγε η μεμβράνη θα χεζόταν η φοράδα στο αλώνι...
Εντύπωση προκαλεί το επίσημο ευαγγέλιο του Μάρκου, που μάλλον απηχεί τη διδασκαλία της φράξιας του αποστόλου Πέτρου.
Δεν κάνει καθόλου λόγο για ευαγγελισμούς της Θεοτόκου, για υπερφυσικές γεννήσεις, σφαγές νηπίων και άλλα κουραφέξαλα, και μπαίνει κατευθείαν στο ψητό, δηλαδή στη Βάπτιση του Ιησού.
Πρόκειται για την πίστη μιας ακμαίας χριστιανικής ομάδας του 1ου αιώνα, των Εβιωνιτών. Αυτοί έλεγαν πως ο Ιησούς ήταν ένας απλός άνθρωπος, τέκνο του Ιωσήφ και της Μαρίας, που κατέστη Μεσσίας την ημέρα της Βάπτισης. Μάλιστα, στο ευαγγέλιό τους, που δυστυχώς δεν σώζεται, ταυτίζονται γέννηση-βάπτιση-θεοφάνια.
Στα ιερά κείμενά τους φαίνεται ο Θεός να λέει "αυτός είναι ο υιός μου ο αγαπητός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου" και στο καπάκι να συμπληρώνει "εγώ τον γέννησα σήμερα".
Έτσι εξηγείται γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί γιόρταζαν την ίδια μέρα τη γέννηση και τη βάπτιση του Ιησού. Η γιορτή διασπάστηκε τον τέταρτο αιώνα για να μεταφερθούν τα Χριστούγεννα τη μέρα που γιόρταζε ο θεός Μίθρα ως "ανίκητος ήλιος"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου