Απ’ τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι μελετητές των Ευαγγελίων είχαν διαπιστώσει πως δεν έχουμε να κάνουμε με έναν αλλά με πολλούς Ιησού!
Ένας, π.χ., είναι ο προφήτης-ηθικολόγος Ιησούς, που μιλάει και δρα ως ελληνο-ρωμαίος φιλόσοφος και απευθύνεται στη διανόηση.
Ένας άλλος, είναι ο μάγος-Ιησούς, ο θαυματουργός, που απευθύνεται στον αμαθή και δεισιδαίμονα όχλο.
Ο ένας Ιησούς συγκρούεται με τον άλλον: ο προφήτης αρνείται τα θαύματα λέγοντας "Ω γενιά, πονηρή και μοιχαλίδα, ζητάτε θαύματα, αλλά θαύματα δεν θα σας δοθούν εκτός από αυτό του προφήτη Ιωνά"!
Αλλά ο άλλος Ιησούς, ο μάγος, του δίνει και καταλαβαίνει. Μας φλομώνει στα "θαύματα", τα περισσότερα των οποίων είναι ανόητα, άχρηστα και, φυσικά, ανύπαρκτα.
Η "θαυματουργία" προϋποθέτει ανθρώπους ευκολόπιστους, αμαθείς, αφελείς, ίσως και μισο-βλαμμένους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η "θαυματουργή" δύναμη του Ιησού δεν μπορεί να εκδηλωθεί στον τόπο καταγωγής του. Όσοι τον γνώριζαν από μικρό παιδί δεν μπορεί να ξεγελαστούν εύκολα.
Το πρώτο "θαύμα" του Ιησού είναι αυτό στο γάμο της Κανά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το αναφέρει μόνο ένας απ’ τους τέσσερις ευαγγελιστές. Και, φυσικά, κάνει μπαμ από μακριά πως είναι παραλλαγή της πρώτης πληγής του Φαραώ, που τα νερά του ποταμού μετατράπηκαν σε αίμα.
Έχουμε δύο θαύματα πολλαπλασιασμού των άρτων και των ψαριών. Την πρώτη φορά με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια ταΐζονται 5000 άντρες. Τη δεύτερη, με πέντε ψωμιά και "ολίγα" ψάρια θρέφονται 4000 άντρες.
Κάνει εντύπωση πως μένει σταθερός ο αριθμός των ψωμιών, αλλά αλλάζει το πλήθος των χορτασμένων και, ελαφρώς, ο αριθμός των ψαριών. Τα δε γυναικόπαιδα δεν υπολογίζονται, παρόλο που μπορεί να είναι πιο λαίμαργα και φαταούλικα!
Το "γερό χαρτί" των Χριστιανών είναι, φυσικά, οι θεραπείες των ασθενειών. Μιλάμε για ατέλειωτες θεραπείες. Πολύ ανθυγιεινός τόπος η Παλαιστίνη εκείνης της εποχής.
Κατά παράδοξο τρόπο, το σάλιο του Ιησού είχε ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες. Θεράπευε πότε κωφάλαλους και πότε τυφλούς. Πότε αρκούσε μόνο του, πότε σε συνδυασμό με χώμα που ο ίδιος ο μάγος το ανακάτευε με το σάλιο του και έβαζε τον πηλό στο ασθενές όργανο.
Οι θεραπείες των "δαιμονισμένων" είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστικές. Αλλά και κάπως θεότρελες!
Τα δαιμόνια εμφανίζονται να μπαινοβγαίνουν σε ανθρώπινα σώματα καθώς και να μεταφέρονται σε κοπάδια χοίρων που ως άλογα καλπάζουν προς τη θάλασσα όπου γκρεμίζονται. Εικόνες εντελώς σουρεαλιστικές και ασυνάρτητες.
Οι επιληπτικοί και οι κωφάλαλοι θεωρούνται επίσης "δαιμονισμένοι"! Τους έχει κυριεύσει το πνεύμα το "άλαλον και κωφόν"! "Έξελθε!", το διατάζει ο Ιησούς. Και το πνεύμα, αν και κουφό, ακούει και υπακούει. Και εξέρχεται "κραυγάζον", αν και άλαλο!
Μια άλλη μέρα ο Ιησούς σταματάει μια καταιγίδα "επιτιμώντας" την! Δηλαδή τη μάλωσε σαν να ήταν μικρό και άτακτο παιδάκι.
Εντελώς παράλογη είναι και η κατάρα του Ιησού σε μια καημένη συκιά που λόγω εποχής δεν είχε να του προσφέρει σύκα. Εκείνος, μη μπορώντας να ελέγξει την πείνα και το θυμό του, την ξέρανε για πάντα. Έλεος ρε παιδιά...
Κάποτε έρχεται κι η ώρα να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ. Κι επειδή δεν είχε, διατάζει τον Πέτρο να ρίξει στη θάλασσα αγκίστρι και ν’ ανοίξει το στόμα του πρώτου ψαριού που θα πιάσει όπου θα βρει το απαιτούμενο ποσό!
Αυτό, ειλικρινά, με ξεπερνάει. Ολόκληρος θεός, γιατί δεν έφτιαχνε κατευθείαν ένα χρυσό νόμισμα, κι έστησε όλο αυτό το περίπλοκο σκηνικό; Δεν το καταλαβαίνω...
Με τις "αναστάσεις νεκρών", καλύτερα να μην ασχοληθώ γιατί θα σας ... κολάσω!
Όλ’ αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν γραφικά και χαριτωμενιές.
Αλλά ο τρόπος που εξακολουθεί να τα εκμεταλλεύεται μέχρι και σήμερα η χριστιανική εκκλησία, στήνοντας ολόκληρη χρυσοφόρα βιομηχανία θαυμάτων, μας αναγκάζει να τους χτυπάμε κάτω σαν χταπόδια όπου τους βρίσκουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου