Γνωριμία με το Ισλάμ (Α') - Το ντροπαλό Πνεύμα...

Να 'μαι και στην Κομοτηνή! Κομοτηνά ή Κομοτζηνά την έλεγαν οι Ρωμιοί της Πόλης. Κι οι Οθωμανοί ... Γκιουμουλτζίνα.

Οι χριστιανοί κάτοικοι δεν μου προκαλούν κανένα ενδιαφέρον. Πού με χάνεις πού με βρίσκεις... τριγυρίζω στα τζαμιά και στους μουσουλμανο-μαχαλάδες. Εδώ είν' το ψωμί μάγκες μου!

Ο πολύς κόσμος ζει στην άγνοια και νομίζει πως το Ισλάμ κι ο Χριστιανισμός είναι αντίπαλες θρησκείες. Μέγα λάθος. Πολλοί βυζαντινοί θεολόγοι κατέτασσαν μέχρι και τον 10ο αιώνα το Ισλάμ στις χριστιανικές αιρέσεις.

Στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου υπάρχει μια αναπαράσταση που δείχνει το Μωάμεθ με τις καμήλες του να χαιρετά με υπόκλιση έναν χριστιανό μοναχό!

Η αλήθεια είναι πως ο Προφήτης εκτιμούσε τους μονοθεϊστές Εβραίους και τους μονοφυσίτες χριστιανούς. Αλλά δεν πολυγούσταρε τους ασκητικούς τους αγώνες και την αποφυγή των αισθησιακών απολαύσεων...

Ο Μωάμεθ ήταν απόλυτος: τρία είναι τα ωραιότερα πράγματα στη γη. Οι προσευχές, οι γυναίκες και τα αρώματα!

Με τις προσευχές δεν θέλω να 'χω και πολλές σχέσεις.

Ούτε και με τ' αρώματα. Αν κι ο καημένος ο Προφήτης είχε λόγους να τα συμπαθεί. Στην έρημο που ζούσε δεν υπήρχε νερό για να μπανιαρίζονται οι άνθρωποι. Γι' αυτό βρομούσαν ιδρωτίλα και καμηλίλα! Οπότε, το να λούζονται μ' αρώματα ήταν η καλύτερή τους...

Κι ερχόμαστε στις γυναίκες. Αν αυτές οι άτιμες είναι μια φορά αναγκαίες σε μας τους Αρβανιτόβλαχους, στους Άραβες είναι εκατό φορές πιο αναγκαίες. 

Γιατί εμείς στα χωριά μας είχαμε πολλές εναλλακτικές λύσεις. Όμως η καμήλα είναι ζόρικο και μοχθηρό ζώο. Δεν είν' κι ό,τι πιο εύκολο να την κουτουπώσεις και να της το κάνεις ... γιαννιώτικο κουλούρι!

Αλλά δεν είναι μονο το σεξουαλικό. Η γυναίκα για τον Προφήτη είχε πολλαπλή χρησιμότητα.

Π.χ., καθώς μια μέρα προσευχόταν σε μια σπηλιά, έρχεται ένα πνεύμα και του πιάνει κουβέντα.

Εύλογα αναρωτήθηκε ο άνθρωπος του Θεού: "τι πνεύμα να είν' αυτό? Καλό ή κακό?".

Έρχεται, που λέτε, η γυναίκα του, η Χαντίτζα, μια πλούσια χήρα που του 'ριχνε και 15 χρόνια, και του βρίσκει την απάντηση.

Πάει μπροστά του, τσιτσιδώνεται και τον ρωτάει: "το βλέπεις τώρα το πνεύμα?". "Όχι!", της λέει εκείνος. 

"Άρα", του απαντά, "το πνεύμα που σου μιλούσε ήταν καλό. Γιατί αν ήταν κακό θα χαιρόταν με την αισχρότητα. Ένα καλό όμως πνεύμα εξαφανίζεται από ντροπή"...