Ποιος θα κρατάει τα κλειδιά της «Χριστιανικής Ντίσνεϋλαντ»;

Κάθε άνθρωπος που συναντάς στους Αγίους Τόπους είναι κι ένα μυθιστόρημα!
Την Ιερουσαλήμ τη διεκδικούν πεισματικά και οι τρεις Μονοθεϊσμοί.
Τελικά, έχω την εντύπωση πως το διεκδικούμενο είναι η ... αιωνιότητα...
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ταξιδέψει μέχρι εδώ, κάτω απ’ τις πιο αντίξοες συνθήκες.
Κι όχι μόνο ως προσκυνητές. Αλλά και ως πολεμιστές! Για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν...
Αλήθεια, πώς φτάσαμε απ’ την Επί του Όρους Ομιλία, στους Χριστιανούς του Λιβάνου με τα Καλάσνικοφ;
Απ’ τον φιλόξενο Αβραάμ στον Εβραίο έποικο που πυροβολάει τον Άραβα γείτονά του;
Κι απ΄τον πολεμισταρά τον Μωάμεθ, στους «ανθρώπους-βόμβες», που σκοτώνουν αδιάκριτα περαστικούς και γυναικόπαιδα;
Σ’ αυτά τα χώματα συναντάς ζωντανή όλη την ιστορία του Χριστιανισμού: ορθοδόξους, καθολικούς, Αρμένιους, κόπτες, μονοφυσίτες, νεστοριανούς, Ασσύριους, Χαλδαίους του Ιράκ, ουνίτες, Μαρωνίτες, Μελκίτες, Συροϊακωβίτες...
Κι όμως, σε λίγες δεκαετίες, ελάχιστοι Χριστιανοί θα ’χουν απομείνει στα μέρη που έζησε ο Χριστός!
Κι αυτοί θα είναι συντηρητές μνημείων, λείψανα του παρελθόντος, αξιοπερίεργα υπολείμματα. Οι Άγιοι Τόποι θα έχουν γίνει μια ... χριστιανική ντίσνεϋλαντ!
Απ’ το 1517 που οι Τούρκοι κατέλαβαν τους Αγίους Τόπους, η ιστορία των εκεί χριστιανικών εκκλησιών ταυτίζεται με τον αγώνα τους για έλεγχο των προσκυνημάτων.
Και κυρίως για το Ναό της Αναστάσεως! Έχει χυθεί μπόλικο αίμα για το ποιος θα κρατάει τις αρμαθιές των κλειδιών απ΄τις πόρτες του Ναού...
Γι΄αυτό και ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, απ’ το 1526, όρισε με φιρμάνι πως τα κλειδιά θα τα έχει, κληρωνομικώ δικαίω, μια μουσουλμανική οικογένεια. Κι από τότε μέχρι σήμερα την πόρτα του Ναού την ανοίγει κάθε μέρα ένας μουσουλμάνος!
Είναι ο μόνος τρόπος για να μην αλληλοσφαχτούν οι Χριστιανοί...