Ανοίγω τα παλιά μου χειρόγραφα...Ποιήματα, διηγήματα, απομνημονεύματα...
Οι ήρωές μου είναι άνθρωποι αιχμάλωτοι στα πάθη και στις ορμές. Που στοχάζονται πάνω στον Πόνο και στη Συμφιλίωση. Κάποιοι απ' αυτούς αναζητούν τη λύση των προβλημάτων τους στο χώρο του ορθόδοξου μυστικισμού...
Ο Θεός αγαπά να κρύβεται. Και φανερώνεται απρόσμενα εκεί που δεν τον περιμένεις!
Σ' έναν τεκέ, σε ένα μπορδέλο, στις φαβέλες, στη φυλακή, στα χαρακώματα...
Ο δυτικός πολιτισμός και τα ιδεολογικά του ρεύματα είναι διεκδικητικά, ωφελιμιστικά.
Εκπαιδεύουν τον άνθρωπο να ζητά κι όχι να προσφέρει, να παίρνει κι όχι να δίνει. Είναι μια ελευθερία υποκριτική.
Βαυκαλιζόμαστε πως κάποιοι άλλοι φταίνε για την κακοδαιμονία του κόσμου και τη δική μας. Είμαστε συνεχώς προσανατολισμένοι στην παρατήρηση της κακίας των άλλων...
Ο ορθόδοξος μυστικισμός μάς μαθαίνει να μην επιθυμούμε. Η σάρκα που αναριγάει από αμαρτία, θλίψη και πόνο συναντάει το σφιχταγκάλιασμα της αγάπης. Μιας αγάπης χωρίς ερωτηματικά και απαιτήσεις. Κι ο "μόσχος" της αγάπης είναι πολύς. Κανείς δεν φεύγει πεινασμένος.
Ο σταυρωμένος ληστής είχε βάψει τα χέρια του με πολύ αίμα! Αλλά σε πολλές ρωσικές αγιογραφίες βλέπουμε στον παράδεισο τον ληστή κι όχι τον Πέτρο να στέκει στην υποδοχή!
Ο Κομφούκιος έλεγε πως και το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκινάει με ένα απλό βήμα!
Ο Θεός δεν μαθαίνεται σε λέξεις και θεωρίες. Είναι πορεία, είναι εμπειρία! Πρέπει να υπερνικήσουμε την πνευματική μας τεμπελιά. Όσο καθόμαστε στην ησυχία μας και περιμένουμε, δεν πρόκειται να φτάσουμε πουθενά!
Πρέπει ν' ανοίξουμε το παράθυρο για να μπει μέσα δροσερός αέρας. Να βγούμε έξω για να μας λούσει το φως του ήλιου...
Η ανθρώπινη σοφία δεν έχει καμία απολύτως αξία στο δρόμο αυτό. Οι γνώσεις, ο πλούτος, η κοινωνική αξία δεν ωφελούν. Είναι βαρίδια...
Για να γίνεις σοφός πρέπει πρώτα να γίνεις "μωρός"! Να γίνεις "φτωχός" για να "πλουτίσεις", "ασθενής" για να δυναμώσεις...
Διαβάζω σε κάποιο χειρόγραφό μου για έναν ναυτικό που βρέθηκε στην Κούβα. Εκεί γνώρισε έναν ιερέα της Σαντερία. Είναι μια αφρο-κουβανική θρησκεία που συνδυάζει τις θεότητες των μαύρων σκλάβων της Αφρικής με τα εξωτερικά λατρευτικά στοιχεία του καθολικισμού.
Ο ιερέας προθυμοποιείται να του πει τα "τσαμαλόνγκος". Είναι κάτι τάπες σαν ζάρια. Τα ρίχνεις σε ένα χαλάκι και ο ιερέας σου "διαβάζει" τι λένε.
Και για τον ναυτικό μας τα "τσαμαλόνγκος" είπαν: "είσαι μαθητής των πάντων και δάσκαλος του τίποτα"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου