Το Φεβρουάριο του 648 μ.Χ. ο Πατριάρχης Σωφρόνιος υπογράφει στο Όρος των Ελαιών συνθηκολόγηση, και η Ιερουσαλήμ περνάει στα χέρια των Αράβων.Παρά την περιβόητη "αχτιναμέ" του Ομάρ, που εγγυήθηκε την ασφάλεια και τον σεβασμό των ιερών τόπων, οι χριστιανοί της πόλης γνώρισαν περιόδους μεγάλων θλίψεων και διωγμών...
Το 1007, ο παράφρων χαλίφης Χάκεμ εξαπέλυσε σφοδρό διωγμό των χριστιανών που έληξε με τη θανάτωσή του από τον ίδιο του τον αδελφό...
Το 1099 οι δυτικοί Σταυροφόροι μπαίνουν στα Ιεροσόλυμα, διορίζουν Λατίνο Πατριάρχη και εκδιώκουν τους ελληνοορθόδοξους μοναχούς απ' τα προσκυνήματα, τα μοναστήρια και τους ναούς.
Το 1187 οι Μαμελούκοι του Σαλαδίνου (τουρκικής και κιρκάσιας καταγωγής) εκδιώκουν τους λατίνους και επαναφέρουν τους ορθόδοξους Πατριάρχες.
Αξίζει να αναφέρουμε πως οι Άραβες, στις καθημερινές τους πεοσευχές, παρακαλούν το Θεό να τους στείλει έναν δεύτερο Σαλαδίνο για να εκδιώξει τους "άπιστους" απ' τα εδάφη τους!
Το 1517 η Παλαιστίνη περνά στα χέρια των Οθωμανών και ο Σουλτάνος Σελήμ, με φιρμάνι, διασφαλίζει τα προνόμια των ελληνοορθόδοξων.
Οι διάδοχοί του, όμως, παραχώρησαν ανάλογα προνόμια και σε Λατίνους και Αρμένιους, που με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να οικειοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα προσκυνήματα
Μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου ανέκυψε το λεγόμενο "αραβικό ζήτημα".
Με την υποκίνηση και των Ρώσων, οι αραβόφωνοι ορθόδοξοι της Συρίας και της Παλαιστίνης προσπάθησαν να δώσουν αραβικό χαρακτήρα στο Πατριαρχείο.
Η διένεξη λήγει προσωρινά το 1958, όταν ο Βασιλιάς της Ιορδανίας Χουσεϊν εξέδωσε νόμο που διασφάλιζε τον ελληνικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου