Άγιοι Τόποι είναι ολόκληρη η Παλαιστίνη, η καρδιά του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ!
Βράχια άγονα, γυμνά ηλιοκαμένα βουνά, άνυδροι έρημοι, η θάλασσα της Γαλιλαίας...
Χώροι γεμάτοι συνθέσεις, χρώματα και δονήσεις.
Ιερουσαλήμ: οικεία και απόκοσμη, ιερή και καταραμένη, πραγματική κι ονειρεμένη. Φορτωμένη τρούλους, καμπαναριά και μιναρέδες. Με τη γεύση του αίματος, τη σφραγίδα της θλίψης. Αναδίδει άρωμα εξαγνισμού, ελπίδας, παρηγοριάς...
Ένα απίστευτο μωσαϊκό λαών συμβιώνουν στην "ακυβέρνητη" τούτη πολιτεία. Και τρεις θρησκείες κυριαρχούν. Τρία σύμπαντα που το καθένα αρνείται τ' άλλα δύο!
Ήταν πάγια τακτική των Ρωμαίων να κατασκευάζουν ναούς πάνω στους αλλόθρισκους ιερούς τόπους. Τους μιμήθηκαν απόλυτα χριστιανοί και μουσουλμάνοι.
Τούτη την πόλη έκανε πρωτεύουσα του κράτους του ο προφητάναξ Δαβίδ το 1003 π.Χ. Ήταν η πόλη που επέλεξε ο Θεός για τον περιούσιο λαό του, το σύμβολο της εθνικής και θρησκευτικής ενότητας του εβραϊκού λαού...
Εδώ έχτισε ο Σολωμόντας τον περίφημο ναό του το 957 π.Χ. Τον κατέστρεψαν αργότερα οι Βαβυλώνιοι, τον ξανάχτησε ο Ιεροβοάμ και τον ισοπέδωσαν οι Ρωμαίοι το 70 μ.Χ.
Οι Εβραίοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως ένα τμήμα απ' τα ερείπια του Ναού τους σώζεται μέχρι σήμερα. Είναι το περίφημο "Τείχος των Δακρύων", τόπος περισυλλογής και προσευχής των σύγχρονων Ιουδαίων...
Ο τόπος τούτος είναι ιερός και για τους μουσουλμάνους. "Αλ Κουτς", "η Αγία", έτσι αποκαλούν την πόλη οι Άραβες. Εδώ έφτασε μια νύχτα ο Προφήτης Μωάμεθ, πάνω στη φτερωτή γαϊδουρίτσα του, από τη Μέκκα, και αναλήφθηκε στους ουρανούς παρέα με τον αρχάγγελο Γαβριήλ!
Βράχια άγονα, γυμνά ηλιοκαμένα βουνά, άνυδροι έρημοι, η θάλασσα της Γαλιλαίας...
Χώροι γεμάτοι συνθέσεις, χρώματα και δονήσεις.
Ιερουσαλήμ: οικεία και απόκοσμη, ιερή και καταραμένη, πραγματική κι ονειρεμένη. Φορτωμένη τρούλους, καμπαναριά και μιναρέδες. Με τη γεύση του αίματος, τη σφραγίδα της θλίψης. Αναδίδει άρωμα εξαγνισμού, ελπίδας, παρηγοριάς...
Ένα απίστευτο μωσαϊκό λαών συμβιώνουν στην "ακυβέρνητη" τούτη πολιτεία. Και τρεις θρησκείες κυριαρχούν. Τρία σύμπαντα που το καθένα αρνείται τ' άλλα δύο!
Ήταν πάγια τακτική των Ρωμαίων να κατασκευάζουν ναούς πάνω στους αλλόθρισκους ιερούς τόπους. Τους μιμήθηκαν απόλυτα χριστιανοί και μουσουλμάνοι.
Τούτη την πόλη έκανε πρωτεύουσα του κράτους του ο προφητάναξ Δαβίδ το 1003 π.Χ. Ήταν η πόλη που επέλεξε ο Θεός για τον περιούσιο λαό του, το σύμβολο της εθνικής και θρησκευτικής ενότητας του εβραϊκού λαού...
Εδώ έχτισε ο Σολωμόντας τον περίφημο ναό του το 957 π.Χ. Τον κατέστρεψαν αργότερα οι Βαβυλώνιοι, τον ξανάχτησε ο Ιεροβοάμ και τον ισοπέδωσαν οι Ρωμαίοι το 70 μ.Χ.
Οι Εβραίοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως ένα τμήμα απ' τα ερείπια του Ναού τους σώζεται μέχρι σήμερα. Είναι το περίφημο "Τείχος των Δακρύων", τόπος περισυλλογής και προσευχής των σύγχρονων Ιουδαίων...
Ο τόπος τούτος είναι ιερός και για τους μουσουλμάνους. "Αλ Κουτς", "η Αγία", έτσι αποκαλούν την πόλη οι Άραβες. Εδώ έφτασε μια νύχτα ο Προφήτης Μωάμεθ, πάνω στη φτερωτή γαϊδουρίτσα του, από τη Μέκκα, και αναλήφθηκε στους ουρανούς παρέα με τον αρχάγγελο Γαβριήλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου