Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Στη θύρα του ανομολόγητου...

Αν δεν υπάρχει Θεός δεν έχεις με ποιον να μιλήσεις! Είσαι απόλυτα μόνος...
Οι ρίζες μας βρίσκονται βαθιά στην άνυδρη γη, για να μην ξεδιψάνε ποτέ, για να μην ησυχάζουν...
Στο Όρος μπορείς να δεις πολλά και τίποτα! Όλα εξαρτώνται από σένα. Να βγεις απ' τον εαυτό σου. Να λύσεις τους ψυχικούς κόμπους που κουβαλάς...
Εδώ διέγνωσα πως όλα μπορούν να συνυπάρχουν και να εξελίσσονται στο χρόνο. Να κινούνται εν ακινησία...
Η αθωνική εμπειρία είναι μια διαρκής ανάβαση δίχως τέλος. Μπαίνεις στην απόλυτη σιγή για ν' ακούσεις τον ξεχασμένο σου εαυτό...
Ανοίγεις τη θύρα του ανομολόγητου. Καταργείς τη μιζέρια και την μικροψυχία. Ελευθερώνεσαι απ' τις ματαιοδοξίες, τα πάθη, τις ιδιοτέλειες και τις κακίες...
Γίνεσαι φανατικά αντιφανατικός, δογματικά αντιδογματικός. Ανοίγεις την αγκαλιά σου για όλους και όλα...
Ένας ερημίτης ασκητής είναι περισσότερο παγκόσμιος απ' τον ανέστιο ταξιδιώτη της εποχής μας. Που ταξιδεύει για λόγους ψυχαγωγίας ή για να ξεφύγει απ' την πραγματικότητα.
Που απολαμβάνει τα πάντα επιδερμικά και αισθάνεται παντού ξένος.
Ο ασκητής, ζώντας την ασάλευτη ζωή στο κελί του, είναι γεμάτος αγάπη για τον κόσμο, κι έτσι "παγκοσμιοποιείται"!

2 σχόλια:

Drmakspy είπε...

Κυριολεκτικά "Συ είπας".... Αν δεν το ζήσω, δεν θα μάθω ποτέ....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χμμμ... και για να το ζήσει κάποιος χρειάζεται και η κατάλληλη προεργασία!