Η Εκκλησία της Σερβίας αποφάσισε πριν λίγες μέρες την αγιοποίηση του αρχιμανδρίτη Ιουστίνου Πόποβιτς (1894-1979).Δύο είναι οι ενστάσεις μας:
Πρώτη: στους λόγους της αγιοποίησής του αναφέρεται πως λειτουργούσε καθημερινώς, νήστευε πλήρως όλες τις Παρασκευές του έτους ως και την Α' εβδομάδα των νηστειών και την εβδομάδα των Παθών ενώ έκανε και άλλες νηστείες πέραν των διατεταγμένων από την Εκκλησία, τελούσε όλες τις ακολουθίες του, τηρούσε πιστά το μακραίωνο μοναστικό τυπικό, εντρυφούσε στα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας και είχε πλούσιο συγγραφικό θεολογικό έργο.
Αν εξαιρέσουμε το τελευταίο, στο οποίο πράγματι διακρίθηκε, όλα τα άλλα αποτελούν στοιχειώδες και αυτονόητο καθήκον κάθε μοναχού! Προς τι, λοιπόν, η αγιοποίησή του;
Δεύτερη: ο Ιουστίνος ήταν γνωστός για τις αντι-παπικές του απόψεις. Χωρίς να θεωρούμε πως οι θέσεις του ήταν εσφαλμένες, η αγιοποίησή του θα αποτελέσει ένα ακόμη εμπόδιο στην προσπάθεια ένωσης των Εκκλησιών. Ήδη οι σύγχρονοι "ανθενωτικοί" πανηγυρίζουν και θεωρούν την αγιοποίησή του δικαίωση των ακραίων και φανατικών αντιλήψεών τους...
10 σχόλια:
οι αγιοποιησεις δεν γινονται 100 χρονια μετα τον θανατο?
Οι κανονικές, όχι αυτές "του ποδαριού"...
Δεν είμαι γνώστης των εκκλησιαστικών θεμάτων αλλά μάλλον ο λόγος είναι απλός: αντι-παπικές του απόψεις.
Μιας και για πολλούς ορθόδοξους η κόντρα με τους καθολικούς κρατάει καλά και μάλλον θα κρατάει για πολλά χρόνια ακόμα...
ίσως και αιώνες φίλε!
Συγγνωμη, γιατι τοση καουρα πια με την ενωση; Η εικονα του Χριστού που κλαιει πανω απο ενα σχισμενο χιτωνα ειναι αστεια. Ειναι προφανες πως παπισμος και εκκλησια ειναι δυο αλλοι κοσμοι.
Τον πατερα Ιουστινο δεν τον ανακηρυξαν αγιο "οικουμενιστες" σερβοι;
Πάτερ, η ένωση πρέπει να είναι ένας απ' τους βασικότερους στόχους και της εκκλησίας αλλά και της θεολογίας.
Επειδή, όμως, όπως και αλλού έχουμε πει, εκκλησία και θεολογία δεν υπάρχει, αλλά μόνο "μαγαζάκια", "θεσούλες", "τίτλοι" και "πατερίτσες", η ένωση όχι μόνο δεν θεωρείται αναγκαία, αλλά, αντίθετα, αντιμετωπίζεται με απόλυτη εχθρότητα!
Έχω την εντύπωση πως η αγιοποίηση του Ιουστίνου, ξεπερνάει την διαμάχη διλενωτικών-ανθενωτικών!
Ανταποκρίνεται σε μικροσυμφεροντάκια κάποιων εκκλησιαστικών και μοναστηριακών κύκλων της σερβικής εκκλησίας, που πίσω απ' την "αγιοποίηση" βλέπουν μεγάλη ευκαιρία για αρπαχτές και κονόμα!
Να σου θυμήσω τι έγινε στη χώρα μας πριν λίγα χρόνια με τον μακαρίτη τον μοναχό Βησσαρίωνα;
Να αναφερθώ και σε συγκεκριμένα κυκλώματα "εμπόρων" που προωθούν δυναμικά την αγιοποίηση Παϊσίου και Πορφυρίου!
Αν είχα τη δύναμη και την εξουσία στην ορθόδοξη εκκλησία θα πάγωνα κάθε πρόταση αγιοποίησης για 100 χρόνια!
Συμφωνώ με τον Ασκαρδαμυκτί μιας και οι περισσότερες εκκλησίες βρωμάνε και μάλλον είμαι ευγενικός...
Προφανώς και συγχέω την, όποια, Θρησκεία με την, όποια, Εκκλησία.
Χαιρετε
Ειπατε:''Να σου θυμήσω τι έγινε στη χώρα μας πριν λίγα χρόνια με τον μακαρίτη τον μοναχό Βησσαρίωνα;
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΤΕ?ΗΤΑΝ ΑΠΑΤΗ?ΤΕΛΙΚΑ ΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ?Ή ΜΗΠΩΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΤΗΝ ''ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ''ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ?ΕΑΝ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ?ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
@π. Γεώργιος
Υποθέτω ότι γνωρίζεις ότι πολλά θαύματα είναι μούφα και δεν ισχύει μόνο για την Ελληνική Εκκλησία, πόσες και πόσες φορές επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει ότι δεν ήταν θαύματα αλλά φυσιολογικά φαινόμενα;
Πατήρ Γεώργιε, καλώς ήλθατε στην παρέα μας.
Δεν κατάλαβα αν ρωτάτε απλώς για να ενημερωθήτε ή αν ενδιαφέρεστε για την άποψή μου.
Λοιπόν, η "περίπτωση Βησσαρίωνα" αποτελούσε ένα μίγμα αφέλειας, θρησκοληψίας και απάτης.
Το σώμα, λόγω των ειδικών συνθηκών της ταφής (έλλειψη οξυγόνου κλπ), δεν είχε λιώσει φυσιολογικά.
Αυτό έκανε, αρχικά, κάποιους αφελείς και καλοπροαίρετους μοναχούς να το θεωρήσουν δείγμα αγιότητας. Ως εδώ τίποτα το μεμπτό.
Στη συνέχεια ειδοποιήθηκε η Μητρόπολη που, κι αυτή, φάνηκε, αρχικά, δυστακτική.
Κάποιοι όμως τοπικοί θρησκευτικοί και λοιποί παράγοντες θεώρησαν πως τους δίνεται μια τεράστια ευκαιρία να προβληθούν και να πλουτίσουν!
Αμέσως διέδοσαν το νέο στην τοπική κοινωνία (όλοι θέλουν έναν άγιο στον τόπο τους, και κυρίως οι έμποροι που θα υποδεχθούν τους χιλιάδες προσκηνυτές)που ξεσηκώθηκε και πίεσε τον μητροπολήτη να αποδεχθεί την άποψη της αγιότητας.
Ταυτόχρονα κινητοποιήθηκαν οι εκκλησιαστικοί κύκλοι και οργανώσεις Αθήνας και Σαλονίκης, ξ΄ςσπασε μεγάλος θόρυβος, μπήκαν στο παιχνίδι ο Μεταλληνός και άλλοι εξόχοντες κληρικοί, χιλιάδες εικονίτσες του "αγίου" τυπώθηκαν και μοιράστηκαν, χιλιάδες πούλμαν έφτασαν στο μοναστήρι, γέμισαν τα παγκάρια...
Ώσπου, το λείψανο, που πλέον εκτέθηκε σε ειδική θήκη στο ναό άρχισε να λειώνει φυσιολογικά.
Οι μοναχοί το σκέπασαν με διάφορα άμφια και ράσα, αλλά άρχισε να μυρίζει και να καθίσταται κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.
Κινητοποιήθηκαν διακριτικά οι υγειονομικές αρχές, και ο Βησσαρίων ξανατάφηκε για να λειώσει το σώμα του πλοκληρωτικά!
Να σας πω πάτερ μου το τραγικότερο;
Μια κυρία, καλλιεργημένη και με θρησκευτικά ενδιαφέροντα, μου έκανε μια πολύ σκληρή ερώτηση:
"αν η εκκλησία είπε τόσα ψέματα για τον Βησσαρίωνα, λέτε να είναι ψέματα και όσα λέει και για τους άλλους αγίους;"
Καταλαβαίνετε, πάτερ μου, πόσο κακό έκανε αυτή η υπόθεση;
Δημοσίευση σχολίου