Η αφετηρία του Ισλάμ βρίσκεται στην έρημο. Κι από κει πηγάζουν όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του:
α) Οι κοινωνίες της ερήμου ήταν νομαδικές. Ο ηγέτης ήταν ο εγγυητής της ύπαρξης και ανάπτυξης της νομάδας. Η μορφή και ο ρόλος του ηγέτη απέκτησε ζωτική σημασία για τις κοινωνίες αυτές. Το γεγονός αυτό βοηθά στην υιοθέτηση ενός αυστηρού μονοθεϊσμού. Η τριαδικότητα είναι ακατανόητη, όπως και η συλλογική ηγεσία στις νομαδικές φυλές! Σε ένα
τεράστιο στρογγυλό πανό στο τέμενος του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ αναγράφεται το σύνθημα "ο Θεός δεν έχει υιόν"!
β) Στις νομαδικές κοινωνίες όλοι υποτάσσονται απόλυτα και απροβλημάτιστα στον ηγέτη. Η έννοια της απόλυτης υποταγής πέρασε και στη νέα θρησκεία. "Ισλάμ" σημαίνει "υποταγή".
γ) Οι νομάδες της ερήμου ήταν αναγκασμένες να μετακινούνται συνεχώς και να δίνουν καθημερινά μάχες, αμυντικές και επιθετικές. Η δια του ξίφους αιματηρή επιθετικότητα και αμυντικότητα πέρασαν και στη νέα θρησκεία του ισλαμισμού.
α) Οι κοινωνίες της ερήμου ήταν νομαδικές. Ο ηγέτης ήταν ο εγγυητής της ύπαρξης και ανάπτυξης της νομάδας. Η μορφή και ο ρόλος του ηγέτη απέκτησε ζωτική σημασία για τις κοινωνίες αυτές. Το γεγονός αυτό βοηθά στην υιοθέτηση ενός αυστηρού μονοθεϊσμού. Η τριαδικότητα είναι ακατανόητη, όπως και η συλλογική ηγεσία στις νομαδικές φυλές! Σε ένα
τεράστιο στρογγυλό πανό στο τέμενος του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ αναγράφεται το σύνθημα "ο Θεός δεν έχει υιόν"!
β) Στις νομαδικές κοινωνίες όλοι υποτάσσονται απόλυτα και απροβλημάτιστα στον ηγέτη. Η έννοια της απόλυτης υποταγής πέρασε και στη νέα θρησκεία. "Ισλάμ" σημαίνει "υποταγή".
γ) Οι νομάδες της ερήμου ήταν αναγκασμένες να μετακινούνται συνεχώς και να δίνουν καθημερινά μάχες, αμυντικές και επιθετικές. Η δια του ξίφους αιματηρή επιθετικότητα και αμυντικότητα πέρασαν και στη νέα θρησκεία του ισλαμισμού.
1 σχόλιο:
Πράγματι.
Επίσης όλο το "εθιμικό δίκαιο" των μωαμεθανών, είτε είναι βασισμένο στο Κοράνι είτε όχι, εξηγείται με τη λογική, αν σκεφτούμε τις συνθήκες ζωής στην έρημο.
πχ. η μεγάλη νηστεία του ραμαζανιού ήταν και ένας οδηγός επιβίωσης μέσα στη ζέστη της ερήμου (τη μέρα, που σκάει ο τζίτζικας, δεν τρώμε γιατί δε θα μπορούμε να κουνηθούμε μετά, αλλά τη νύχτα με τη δροσούλα μπορούμε να αναπληρώσουμε άφοβα) αλλά και γενικότερα αποτοξίνωση του οργανισμού.
Και πολλά άλλα παραδείγματα.
Δημοσίευση σχολίου