Η "Κιβωτός του Κόσμου"...

Ο παπ' Αντώνης γεννήθηκε στη Χίο, από οικογένεια μικρασιατών προσφύγων. Αυτούς που οι "παλαιοελλαδίτες" τους φώναζαν "ψειριάρηδες", "που ήρθαν ν' αρπάξουν το βιός τους'...
Μεγάλωσε στην Δραπετσώνα του Πειραιά, όταν ήταν ακόμα εργατούπολη, πριν σβήσουν τα φουγάρα και κλείσουν οι φάμπρικες.
Σπούδασε δάσκαλος και αμέσως μετά μπήκε στη Θεολογική. Έκανε ιεραποστολή σε Γκάνα, Κένυα, Βραζιλία, για να καταλήξει στην ενορία τ' Αϊ Γιώργη στον Κολωνό, το "Χάρλεμ της Αθήνας"...
Αρχικά μάζευε τα ελληνόπουλα απ' τους δρόμους και τις πλατείες και τους έκανε μαθήματα σ' έναν μικρό καφενέ, ακριβώς εκεί που σήμερα είναι το σύγχρονο τριώροφο κτίριο της "Κιβωτού του Κόσμου".
Όταν στην περιοχή άρχισαν να μαζεύονται αλλοδαποί, κι οι δρόμοι του Κολωνού γέμισαν απ' "αδέσποτα προσφυγόπουλα", ο παπ' Αντώνης άρχισε να τα μαζεύει γύρω του κι έφτιαξε μια πραγματική "Κιβωτό", δίπλα στο τζάμπο, με παιδιά απ' όλες τις ράτσες και τις φυλές. Σέβεται απόλυτα την προσωπικότητά τους και απορρίπτει κάθε ιδέα προσηλυτισμού!
Το πρώτο που τους μαθαίνει είναι πως μαγκιά δεν είναι να περιφέρονται άσκοπα στις πλατείες, να παίρνουν ναρκωτικά και να επισκέπτονται κάθε Σαββάτο τον πατέρα τους στην φυλακή.
Μαγκιά είναι να μην εγκαταλείπουν το σχολειό, να βγουν απ' το λούκι των ουσιών, να μην εξαρτώνται απ' τις συμμορίες και να βοηθούν κάποιον άλλον παραπέρα...
Ο παπ' Αντώνης δεν θέλει να στηρίζεται ούτε στα κρατικά κονδύλια, ούτε στην βοήθεια της Εκκλησίας ούτε στους επιδειξιομανείς πλούσιους. Δεν γουστάρει τους "φιλανθρωποκαπιταλιστές".
Στηρίζεται στην αγάπη του απλού κόσμου. Βέβαια, βοηθούν και αρκετοί επώνυμοι, αλλά με τον απαράβατο όρο της... ανωνυμίας!