Ο Μ. Λ. Κινγκ γεννήθηκε στην Ατλάντα το 1929.
Σπούδασε κι αυτός θεολογία, άρα, κατά κάποιον τρόπο είμαστε συνάδελφοι...
Χειροτονήθηκε πάστορας στην Αλαμπάμα και ηγήθηκε του Χριστιανικού Κινήματος των Μαύρων ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις.
Πολλές φορές φυλακίστηκε, το 1964 πήρε το Νόμπελ Ειρήνης και στις 4 Απριλίου 1968 δολοφονήθηκε στο Μέμφις του Τενεσί...
Έλεγξε δριμύτατα τον ηθικισμό, τον ατομισμό και την υποκρισία της δυτικής κοινωνίας.
Οι χριστιανοί της Αμερικής έστελναν εκατομμύρια δολάρια ανθρωπιστική βοήθεια στην Αφρική, απαγόρευαν, όμως, στους μαύρους να παρακολουθούν τη λειτουργία στην εκκλησία της κοινότητάς τους!
"Είναι δυνατόν", έλεγε, "κάποιος χριστιανός να θυσιαστεί, αλλά την ώρα που θυσιάζεται, να θεωρεί κέντρο της θυσίας τον εαυτό του και να μην ενδιαφέρεται παρά μόνο για το άτομό του! Η ανδρεία του ταΐζει τον εγωισμό του και η ευλάβειά του μεγαλώνει την υπερηφάνειά του. Χωρίς πραγματική αγάπη η αγαθοεργία γίνεται εγωισμός και το μαρτύριο πνευματική αλαζονεία!"...
Ο Καλός Σαμαρείτης, στον δρόμο της Ιεριχούς, δεν αισθάνθηκε πως συνάντησε ένα αιμόφυρτο σώμα, ή έναν μισητό Ιουδαίο, αλλά ένα ανθρώπινο πλάσμα.
Δεν αναρωτήθηκε "τι μπορεί να πάθω αν σταματήσω για να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο", αλλά "τι θ' απογίνει αυτός ο άνθρωπος αν δεν σταματήσω να τον βοηθήσω"...
Δεν αρκέστηκε στην περίθαλψη του τραυματισμένου, αλλά τον φόρτωσε στο γαϊδούρι του, τον μετέφερε στο νοσοκομείο, πλήρωσε τ' απαραίτητα για τη συντήρησή του και δεσμεύτηκε πως "θα καταβάλω μόλις επιστρέψω τα χρήματα που στο μεταξύ θα δαπανηθούν γι' αυτόν"!
Γιατί μας βάζεις τόσο δύσκολα Χριστέ μου;
Σπούδασε κι αυτός θεολογία, άρα, κατά κάποιον τρόπο είμαστε συνάδελφοι...
Χειροτονήθηκε πάστορας στην Αλαμπάμα και ηγήθηκε του Χριστιανικού Κινήματος των Μαύρων ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις.
Πολλές φορές φυλακίστηκε, το 1964 πήρε το Νόμπελ Ειρήνης και στις 4 Απριλίου 1968 δολοφονήθηκε στο Μέμφις του Τενεσί...
Έλεγξε δριμύτατα τον ηθικισμό, τον ατομισμό και την υποκρισία της δυτικής κοινωνίας.
Οι χριστιανοί της Αμερικής έστελναν εκατομμύρια δολάρια ανθρωπιστική βοήθεια στην Αφρική, απαγόρευαν, όμως, στους μαύρους να παρακολουθούν τη λειτουργία στην εκκλησία της κοινότητάς τους!
"Είναι δυνατόν", έλεγε, "κάποιος χριστιανός να θυσιαστεί, αλλά την ώρα που θυσιάζεται, να θεωρεί κέντρο της θυσίας τον εαυτό του και να μην ενδιαφέρεται παρά μόνο για το άτομό του! Η ανδρεία του ταΐζει τον εγωισμό του και η ευλάβειά του μεγαλώνει την υπερηφάνειά του. Χωρίς πραγματική αγάπη η αγαθοεργία γίνεται εγωισμός και το μαρτύριο πνευματική αλαζονεία!"...
Ο Καλός Σαμαρείτης, στον δρόμο της Ιεριχούς, δεν αισθάνθηκε πως συνάντησε ένα αιμόφυρτο σώμα, ή έναν μισητό Ιουδαίο, αλλά ένα ανθρώπινο πλάσμα.
Δεν αναρωτήθηκε "τι μπορεί να πάθω αν σταματήσω για να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο", αλλά "τι θ' απογίνει αυτός ο άνθρωπος αν δεν σταματήσω να τον βοηθήσω"...
Δεν αρκέστηκε στην περίθαλψη του τραυματισμένου, αλλά τον φόρτωσε στο γαϊδούρι του, τον μετέφερε στο νοσοκομείο, πλήρωσε τ' απαραίτητα για τη συντήρησή του και δεσμεύτηκε πως "θα καταβάλω μόλις επιστρέψω τα χρήματα που στο μεταξύ θα δαπανηθούν γι' αυτόν"!
Γιατί μας βάζεις τόσο δύσκολα Χριστέ μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου